Ik voel me zo ontzettend klote!!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Afgelopen maand voor de eerste keer een inseminatie gehad.
Er is bij ons niks te vinden dus dit is zo'n beetje het enige wat ze nog kunnen verzinnen.
Helaas ben ik toch ongi geworden. Ook al had ik dat gevoel al wel ik voel me er zo gigantisch beroerd onder!
Ook omdat een  vriendin zwanger  is zonder ook maar enigzins interesse te tonen in zwangerschap en wat moet je ervoor doen en laten.(dus lekker in de tuin werken, rood vlees eten etc.)  En een ander hen bij deze zwangerschap  roept 'als bij de echo blijkt dat het een mongooltje word laat ik het weghalen'
Dat doet zo'n pijn!
Wij willen zo ontzettend graag een kindje. Zijn al ontzettend lang bezig. Er is niks waarom het niet zou kunnen en dan lukt het toch niet.

Waarom bij "dat soort" mensen wel en bij ons, waar een kindje zo ontzettend welkom is, niet? Ik snap er niks van en ben behoorlijk van de kaart.
Heb vandaag bijna niks anders gedaan dan janken (huilen kan je het niet meer noemen).
Als het zo blijft gaan dan hoeft het van mij allemaal niet meer! Schiet mij maar af!

Hoe kom ik in hemelsnaam uit deze diepe put?!
Van het weekend ook nog een feest waar ik echt niet onderuit kom en waarvan ik nu al weet dat we minstens een paar keer de vraag krijgen waarom er nog geen kindjes zijn. Ik sla die mensen in elkaar of ik bek ze enorm af.

Misschien gaat het over een paar dagen beter maar op dit moment zie ik het echt niet meer zitten.

Dit wilde ik even kwijt, in de hoop dat er mensen zijn die dit herkennen, want in mijn omgeving is er veel onbegrip.

Veel liefs, sterkte en succes voor iedereen.

Liefs
Joanna
 
Hoi Joanna,

Balen dat je weer ongi bent geworden! We horen de laatste tijd weinig goed nieuws.

Ik herken het heel erg hoe de omgeving ermee om gaat. Degene die het niet weten maken ook opmerkingen waar blijf het kleintje nu? Je bent nu toch getrouwd?!?!?!
En als ik honger heb, of niet lekker ben dan hoor ik gelijk; je bent zwanger!? Snap er niks van. Maar ook degene die het wel weten komen zo nu en dan mijn neusgaten uit. Als ze weten dat ik bij de gyn ben geweest hoor ik niks van ze. Behalve op een feestje, erg leuk om het dan daarover te hebben. Of ze hebben het alleen maar over baby, kleertjes, bevalling en weet ik nog meer. Terwijl ik erbij zit en ik tranen in mijn  ogen krijg..... Tja, ik denk dat je pas echt weet hoe je je voelt wanneer het je zelf overkomt. Maar toch.
Ik zal het wel tegen de mensen zeggen op dat feestje waar je heen moet. Een opmerking wanneer ze er naar vragen kan best. Dan weten ze ook eens wat zij doen.
Ik heb het pas op mijn werk gedaan. Toen iemand ernaar vroeg. Toen zei ik dat niet iedereen kinderen kan krijgen en ben ik weggelopen. De reactie op haar gezicht sprak boekdelen! En zij zal het zeker  niet meer aan iemand vragen. Maar deze reactie van mij was denk ik wel iets te..

Succes op het feestje!

Ester
 
Lieve Joanna,
Herkenbaar verhaal hoor !
Je zou ze af en toe toch ook in elkaar willen rammen... alleen lost dat niets op
Ik moet me ook altijd inhouden hoor als die vragen komen... het gaat de ene keer ook veel beter dan de andere keer maar mijn antwoord op de vraag of ik nog geen kinderen heb (ben 37 dus je snapt dat ik die vraag al heel wat malen heb moeten beantwoorden; Nee, HELAAS niet.....
Als ze een beetje slim zijn snappen ze zelf wel dat ze een volledig misplaatste opmerking hebben gemaakt.... het werkt vaak wel !
Maar alles wat je schrijft komt me zo bekend voor en velen van ons hier
Wij doen en laten er alles voor en dan lukt het niet en 'zij' doen en laten er niets voor en dan lukt het wel
Ook bij ons is het zgn  '' onbegrepen' infertiliteit , niets aan de hand en toch lukt het niet
Hoe lang ben jij al bezig voor de behandeling is begonnen?  (sorry als ik dat misschien ergens heb gemist maar ik ben ff een paar weken stil geweest dus heb wel e.e.a. gemist hier) Ik zag dat je vorige maand je 1e inseminatie hebt gehad...

Hoe dan ook , laat je emoties hier lekker de vrije loop, iedereen begrijpt je gevoelens hier maar al te goed.

Kop op meid, ook JIJ wordt moeder !!

Liefs, SunshineJo

 
Hoi meiden.

Soms denk ik wel eens, konden die mensen met hun ''grandioze" opmerkingen maar eens hier op het forum lezen wat het allemaal met ons doet en hoeveel stellen er wel niet in de mmm zitten waarvan de meeste mensen geen  flauw benul  hebben!!. Ook al zal het vaak niet bewust zijn maar waarom denken ze dan niet na??? En toch merk je het bij iedereen van ons hier dat het overal gebeurd. Altijd wel weer iemand die denkt dat ie interesse moet tonen maar dan wel op een heel verkeerde manier!
Wij hebben zelf besloten om het nog voor ons te houden en dan denk je wel eens, tja die mensen weten ook niet beter, dan hadden we het maar moeten zeggen... maar dan heb ik weer het idee dat de mensen juist extra rekening met je gaan houden over de onderwerpen die ze aansnijden of je zelfs ''zielig'' gaan vinden. Daarbij komt het ook nog eens dat het nu niet een onderwerp is wat je gezellig bij een feestje op tafel legt, toch???
Ik vind het moeilijk blijven, vertel je het en houden ze er rekening mee of zeg je niets en krijg je van die kwetsende opmerkingen...hoe dan ook het blijft pijnlijk...
Dan blijft er inderdaad soms niets anders opzitten dan een wat botte reactie of opmerking terug te maken.
Ik ben in iedergeval heel blij dat we hier elkaar  hebben  en elkaar wel begrijpen en kunnen steunen.
Al blijft het jammer   dat het op een moeilijk zwanger worden forum is en dat we daarvoor allemaal eerst een lange weg moeten gaan en sommige met veel tegenslagen.... het is soms ook zo oneerlijk.... Maar wat doe je eraan??

Meiden, jullie zijn allemaal toppertjes en laat je door niemand kwetsen!!

veel liefs van Niekje
 
Bedankt voor alle reacties.
Ik was er echt aan toe om even te spuien. Zo erg als de laatste keer heb ik nog niet in de put gezeten. Misschien omdat het de eerste iui was en ik toch heel veel meer hoop had als "gewenst".

Wij zijn nu 3 jaar aan het proberen en zitten sinds een jaar in de MM. Alleen door mijn aandringen anders hadden ze het nog steeds vooruit geschoven. Maar drie jaar vonden zij nu toch eindelijk ook wel lang. Er is geen aanwijsbare reden waarom het niet kan. Ergens weten we dat ook wel want heel in het begin ben ik zwanger geweest. Helaas heeft dat maar heel even geduurd. Met 6 weken kreeg ik een miskraam. Sindsdien niets meer. Dat maakt het ook zo frustrerend. Waarom toen wel en nu niet meer???!!!

Gelukkig gaat het nu weer ietsje beter. Langzaam klim ik uit het dal. Deze maand willen we toch de volgende IUI gaan doen. Om nu weer een maand te wachten.... nee dat kan ik niet meer.

Op het feestje is ook alles goed gegaan. Niemand heeft iets gevraagd, gelukkig. Ik weet echt niet hoe ik gereageerd zou hebben.

Nogmaals bedankt voor alle lieve woorden.

Liefs
Joanna
 
Hoi Joanna

Fijn om te lezen dat het weer beter met je gaat.
Ik wil je even heel veel succes wensen voor deze maand en hoop dat de tweede iui zal gaan slagen.
Zoals ik al in het andere toppic van mamma peet schreef: Ik hoop echt dat augustus een goede maand wordt voor ons forum en dat veel meiden ons mogen gaan verlaten....al zal ik ze dan wel missen ;-)

Nou toi toi toi meid!
 
Xxx Niekje
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan