ik voel me zoooooo schuldig

A

ANONYMOUS_USERNAME

ik heb echt een mega probleem.

na mijn bevalling heb ik nog 6 weekjes gevloeid toen is het ong een weekje gestopt en weer begonnen tot aan nu. (12 weken na de bevalling) ik voel me hier zo ellendig door) maar het ergste ik geniet niet van contact! als mijn vriend me even lekker aan wil raken of knuffelen dan maak ik een beweging, waardoor ik eigenlijk onder de aanraking uit kom, het voelt heel verkeerd om nu aangeraakt te worden.

gezien ik nog steeds vloei heb ik ook nog steeds geen sex gehad, ik vind dat wel jammer want geniet er normaal wel van, maar het kan me nu even niet zoveel scheelen gezien ik me niet echt lekker voel bij contact, maar voor mijn vriend vind ik dit wel heel erg!!

als hij er niet is, zoals nu dan denk ik echt, oke als hij vanavond thuis komt, dan geef ik hem een lekkere zoen en knuffel en wie weet kan ik hem nog eff lekker verwennen ofzo. maar als hij dan thuis komt, dan sluit het zich weer helemaal af en kom ik were in die rol van geen contact, (ik wil wel contact maar ik kan het gewoon niet)

onzekerheid over het nog steeds vloeien, het is normaal word er gezegt want er heeft een week tussen gezeten maar ik voel me er echt rot door, en vor mijn vriend is het dus ook niet goed.

ook wil ik graag een tweede, maar dan moet ik eerst stoppen met vloeien en ik moet er contact door hebben, nu wil ik niet dat mijn vriend denkt dat ik alleen sex wil vanwege en kindje en niet om lekker met hem samen te zijn.

hij zegt er niets over hoor, af en toe maakt hij een opmerkinkje van dat er al lang niets gebeurd, en dan lach ik maar een beetje mee, maar eiegnlijk voel ik me er erg rot bij.

is dit voor iemand herkenbaar....
 
Heb je dit aan je vriend verteld? Soms begrijpen ze meer dan je denkt hoor. Zolang hij niet weet wat er is zal hij zich dat afvragen. Hij heeft toch het recht om te weten hoe jij je voelt?
Ik heb er zelf geen ervaring mee hoor, maar wij hebben een open relatie. Alles kan bersproken worden. Dat vind ik erg fijn.
Ik wens je veel sterkte toe.
Gr linda
 
Hey,
Wat vervelend voor je dat je je schuldig voelt. Niet nodig hoor, je kiest er toch niet voor om je zo te voelen.
Maar ik zou het ook gewoon aan mijn vriend vertellen, hij begrijpt je vast wel.
En even over dat vloeien...ik weet niet wat de andere meiden ervan zeggen, maar vlg mij is het normaal dat het stopt na zes weken dus misschien toch even langs de vk, of bellen of zo.
Succes,
Gr Irene
 
Dat is heel herkenbaar voor mij. Mijn vriend moet al wachten vanaf de 3e maand van mijn zwangerschap. ( was veel ziek en moest er niet aan denken). Tessa is nu 10 weken en we hebben nog geen sex gehad. Ik vloei ook nog steeds, ook met een week pauze ertussen. Ik moet eerlijk gezegd ook nog niet aan sex denken. Ik voel me onzeker over m'n    lichaam. Borsten formaat theezakje, buik bestaat uit 4 rollen enz. Ik heb t aan mijn vriend uit gelegd en hij snapt me toch wel. Hij kwam zelfs met t idee om rustig aan te doen en te beginnen met alleen bij hem te komen liggen s'nachts zodat hj me vast houd.
daana gaan we t rustig opbouwen ( raar gezegd misschien maar toch ) Ik denk dat als ik weer wat gewend ben aan m'n "nieuwe" lichaam het wel wat beter gaat. Tot nu toe praat ik er veel over met m'n viend en hij begrijpt me wel. Een kind baren en opvoedenis niet niks. Vooral als ze veel huilt heb ik er s'avonds de puf niet eens meer voor. In t begin vond hij dat raar want ik zit toch de hele dag thuis maar toen hij zelf een keer een avond thuis was en Tessa een huilbui had begreep hij me meteen. Misschien moet je het er toch met je man/ vriend over hebben en uitleggen hoe je je voelt.. Bij mij heeft het in ieder geval geholpen.. Succes!
Groetjes Carla
 
wij hebben het precies hetzelfde. ook ik ben heel erg ziek geweest in mijn zwangerschap, ook vaak in het ziekenhuis gelegen enzo dus ook vanafde tweede maand afaan al geen sex.

ja ik zal het hem toch moeten uitleggen.

dat is alleen erg moeilijk, ik ben een heel gesloten persoon die altijd alles alleen oplost, pas sinds een jaar ofzo kan ik ook wel veel met mijn vriend overleggen en praten, ma sinds de geboorte van Goewan ben ik weer erg op mij zelf, ik wil dit niet maar het gebeurd, en ik moet echt continu bewust bezig zijn, om dit te verminderen, maar dat gaat erg moeizaam.

Ik ben altijd al een eenling geweest, van kind af aan, niet dat niemand mij leuk vind, maar ik laat zelf moeilijk mensen toe,

ik ben ook super blij met dit forum, hier lukt het me heel goed, alles te zeggen wat ik wil, mischien staan er daarom ook zoveel berichtjes van mij op, omdat ik alles hier neer zet.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan