IK VOEL ZO WEINIG!

A

Anoniem

Guest
Hallo

Ik ben 21 weken zwanger en mijn schoonzusje 23 weken. Het rare is dat zij al een geruime tijd de baby voelt schoppen en bewegen. Ze kan het zelfs aan haar buik zien! Ookal is alles in orde bij mij, toch voel ik me onzeker. Waarom voel ik zo weinig? Er is zijn wel een paar verschillen. Zij is lang en dun en ik ben klein en iets gezet, maar heb geen overgewicht. Ook de ligging van de placenta ligt bij beide anders.
Of zou het komen omdat ik iets meer vetweefsel heb of zo? Zij zegt dat ik blij moet zijn dat ik nog niet zoveel voel en nog geen pijn heb, maar ik had het liever wel gehad. Ook omdat er bij mij nog niet zoveel te zien is. Zij heeft echt een mooi puntbuikje.
Natuurlijk is iedere zwangerschap anders maar ik vergelijk de onze heel erg. Misschien moet ik daarmee ophouden....Ben wel benieuwd of er meer vrouwen zijn die in dit stadium van de zwangerschap zo weinig voelen..

groetjes onzekere marian76
 
Hoi,

Er kan een wereld van verschil zitten tussen 21 en 23 weken. Ineens kun je het een stuk sterker voelen. Als je een voorliggende placenta hebt dan voel je een stuk minder (dat heb ik) omdat de baby dan eerst tegen het 'stootkussen' trapt. Een vetlaagje is ook een reden dat je minder voelt. Dit heeft de gyn. tegen een vriendin van mij gezegd die ook klein en iets gezet (niet dik) is.
Ik kan me wel voorstellen dat je het niet leuk vind hoor! Ik ben steeds weer blij dat ik die trappen voel en pijn doet het echt nog niet met 23 weken. (ik ben nu 32).
Probeer eens wat vaker rustig te gaan liggen met je ogen dicht. Waarschijnlijk voel je dan al een stuk meer. Je kindje wordt namelijk actief als jij rust neemt.

Gr.Ing
 
Hoi Marian,

Ik begrijp je onzekerheid wel hoor. Ik ben nu bijna 30 weken zwanger maar ik voelde de kleine ook pas echt goed vanaf zo'n 22 weken. Ook omdat ik een voorliggende placenta heb. Dan duurt het nu eenmaal langer. En soms voel je je kindje wel maar denk je vaak dat het je darmen zijn of zo. Ga zoals Inge hierboven zegt maar eens lekker op bed liggen, ontspan je en leg je hand op je buik. Het kan zijn dat je kindje naar je warme hand toezwemt en dat je hem dan voelt.

Mijn buik begon ook pas  vanaf de 22/23 weken echt te groeien. Maar toen ging het ook wel in 1 keer heel hard hoor. Van de ene op de andere dag moest ik overstappen op zwangerschapskleding.Toen stond ik weer een paar weken 'stil' en vandaag viel me weer op dat ie wat groter was geworden (heb 'm ook opgemeten en inderdaad weer een paar cm erbij!).

Ik vergeleek mijzelf ook heel erg met collega's op het werk (we hebben een babyboom op het werk namelijk). Er was een collega die zelfs een week minder ver is dan ik en zij had al vanaf 16 weken of zo een heel mooi buikje. Maar ja, zij is dus ook heel slank en ik ben wat gezetter.

Mijn gynaecoloog heeft me echt op het hart gedrukt mezelf niet met anderen te vergelijken want inderdaad, zoals je zelf al zegt, is geen zwangerschap hetzelfde. Probeer er van te genieten en heb wat geduld (ik weet het.... das moeilijk) want het komt vanzelf wel.

Groetjes,
Maike
 
Hoi,
inmiddels is het voor mij acht maanden geleden dat ik voor het eerst moeder ben geworden. Vond het grappig om even op het zwanger-forum te lezen en was niet echt van plan om te reageren tot ik je bericht IK VOEL NIKS zag

Zelf heb ik namelijk negen maanden geroepen IK VOEL NIKS !
Hoe langer dat duurde, hoe vervelender ik dat vond, helemaal door de vragen, reacties en ervaringen van anderen. Het vloog me af en toe aan!

Via verloskundige, ziekenhuis, gynecoloog, hartfilmpje en extra echo bleek uiteindelijk dat ik erg weinig vruchtwater had waardoor er gewoon erg weinig bewegingsruimte was! Dit stelde me wel gerust. Dus hulp zoeken om je gerust te stellen is een goed idee. Stressen is nergens goed voor en heel vermoeiend!
Zelf heb ik via internet ook een soort lelijke wit roze  walkman gekocht (50 euro ofzo) waarmee ik thuis de harttonen kon horen. Heeft me regelmatig gerust gesteld als ik weer heel lang niks voelde.

Inmiddels een kerngezonde zoon die bijna nooit meer stil zit!
 
op het moment dat je er op gaat letten, gebeurt er altijd weinig voor je gevoel.
de baby valt vaak in slaap op het moment dat jij druk bent, of met je gedachten erg ver
weg.
het komt allemaal vanzelf, en dan zul je vaak genoeg terug denken aan de tijd
dat je nog lekker kon slapen, en zonder pijn verder ging.
je kleintje is zich gewoon aan het voorbereiden op de eerste slag, en dan weet je gelijk
dat het allemaal goed komt!

succes!
simone
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan