ik weet geen onderwerp

Het klinkt misschien raar maar ik weet even geen onderwerp.
Ik heb nu voor het eerst sinds 2 dagen het gevoel dat mijn tranen op zijn.
Ik verlies sinds gistermorgen helder rood bloed met soms een stolseltje. Gelijk naar de verloskundige geweest en zij wilde niet met zekerheid zeggen dat het een miskraam was.
Maar mijn gevoel zegt dat ik het kindje wel verloren ben, ik heb vannacht zo erg gebloed, veel erger dan met een menstruatie en er zaten ook heel veel grote stolsels (sorry voor de details) bij. Dus ik geloof er niet meer in dat alles in mijn buik goed gaat.
16 nov krijg ik mijn echo waarbij te zien zal zijn of alles in orde is maar het bloeden begint nu al minder te worden dus ik denk dat ik die echo volgende week al aan ga vragen.

Sorry dat een lang verhaal is geworden maar ik was zo blij met mijn zwangerschap. We hadden vorige maand gehoord dat we geen kinderen zouden kunnen krijgen en op mijn verjaardag hebben we gehoord dat we een kindje zouden krijgen.

We weten nu dus wel dat we zwanger kunnen raken maar het voelt nu weer allemaal zo eng....

Hoe zijn jullie met dit alles omgegaan en wanneer hebben jullie de draad van je leven weer een beetje opgepakt?

Alvast dank je wel voor jullie reacties
 
Hoi,

Je schrijft dat je geen onderwerp weet en daarmee zeg je het juist goed want voor zoiets zijn eigenlijk geen woorden....
Weet helaas ook hoe veschrikkelijk dit is. Er is denk ik niet een 'juiste', manier om hier mee om te gaan. Je zult er zelf (samen!) je weg in moeten vinden. Het zal tijd kosten en met vallen en opstaan waarschijnlijk steeds iets makkelijker worden maar het zal altijd een gevoelig plekje blijven.
Voor mij zijn de moeilijkste momenten, het nog steeds niet zwanger zijn, zwangerschappen en baby's om me heen etc.
Wat voor mij goed helpt is goed voor mijzelf zorgen en erover praten op het forum en/of met vrienden etc. Hou het niet voor jezelf en laat het verdriet er zijn. Het is toch een rouwproces waar je nu middenin zit. Zo ervaar ik het wel.
Wens je/jullie heel veel sterkte! Vraag inderdaad om een eerdere echo zodat je zekerheid zult krijgen.
Een hele dikke knuffel uit het hoge noorden.

Liefs
Ineke
 
Hey ineke,

Dank je wel voor je berichtje.
Wat leuk dat je ook uit het noorden komt, wij ook.
Ik zal wat dat betreft ook heel erg blij zijn als we de uitslag hebben.
Iedereen heeft een andere theorie waarom ik nog wel of juist niet meer zwanger zou zijn.
Soms voel ik me nog wel zwanger, maar dat vertel ik maar niet om vooral mijn vriend niet nog meer hoop te geven. Die houdt zich heel erg stoer maar hoopt zo dat ik nog zwanger ben.
Ik heb nu gewoon al 2 dagen heel erg buikpijn en dat maakt het allemaal nog erger.
Je voelt je al zo ellendig en dan verga je ook nog eens van de pijn.

Ik weet ook niet wat normaal is om te voelen en of ik wel of niet er iets tegen kan doen.
We hebben gelukkig een waterbed en dat warme water is nu wel lekker.

Jij in ieder geval ook heel erg veel sterkte en mag ik vragen hoe lang het bij jou/jullie geleden is?

Liefs en een dikke knuffel terug
 
Hoi,

In maart 2005 ben ik met de pil gestopt en in mei was ik al zwanger, dit ging mis met 6 weken en begon met bruinverlies, ik kreeg meteen een echo en daar zag de gyn al dat het vruchtje te klein was voor de duur van de zwangerschap. Een paar dagen later ben ik het ook verloren.
Vervolgens ben ik in januari van dit jaar weer zwanger geweest. Mocht weer met 6 weken komen (ter geruststelling was de bedoeling) maar daar bleek dat de gyn geen vruchtje kon vinden. Het bleek in mijn rechtereileider te zitten en deze is vewijderd.
Nu zitten we sinds augustus in de medische molen en sta ik op de wachtlijst voor een eierstokoperatie (links), ik heb daar een cyste.
Zoveel onduidelijkheid en nog steeds met lege handen. Dat maakt het zo moeilijk.
In het begin had ik nog de hoop wel snel weer zwanger te zullen worden. maar nu voelt dat vaak heel onzeker.
Ik heb 2 collega's die ook een miskraam hebben gehad en beide waren weer snel zwanger en het gaat allemaal gewoon goed!!
We blijven hopen dat het goed zal gaan komen!

Nogmaals sterkte!
Liefs
Ineke
 
Ik zou trouwens wel meteen morgen bellen voor een echo! Wie weet zit het toch nog goed! En duidelijkheid is zo belangrijk.
Hoop natuurlijk dat het toch goed zit maar ik denk eerlijk gezegd van niet....
 
Terug
Bovenaan