ik weet niet wat ik wil zeggen.

A

Anoniem

Guest
hoi.

ik ben depri.
maar als ik nu moet uitleggen hoe dat komt kan ik dat niet.
ik voel me heel erg geprikkelt.
er kan geen druppel meer bij, het voelt nog net niet machteloos.
maar wel heel remi.
ik voel me ook een zeikert, maar ik denk ik zeg het maar gewoon.

voorbeeld.
loop bvb door de stad, en dan denk ik steeds dat er iemand aan komt rennen die me in mijn buik gaat steken.
ik ben uberhaupt de hele dag bang voor onvoorziene dingen.
het zo draai je je eigen spook verhaal in je hoofd.

ben ik dan alleen zo.
x martine
 
Hoi

Ik herken je verhaal wel een beetje.
Misschien voelen we ons ondanks dat we een kindje(s) bij ons dragen wel eenzaam.
Ik werk al niet meer, kom niet zo heel veel het huis uit en ik kan lichamelijk niet meer zoals ik gewend ben. Als ik dan buiten ben dan ben ik ook weleens bang dat bijv iemand niet uitkuikt met de auto of met de fiets en dat ze me dan aanrijden.
Ook al eens de gekke gedachte gehad dat iemand een mes in mijn buik zou steken ( weet niet eens meer hoe en waarom ik dat dacht ).

De slapeloze nachten doen ons denk ik ook niet altijd even goed.

Het zullen onze hormonen wel zijn en strakkies komt alles wel weer goed.
Hou je taai meis

Liefs plodder
 
hi

Ik weet nl ook niet wat ik heb, ik ben de hele dag al meer emo dan normaal, echt op het randje van janken... En heel erg beschermend naar mijn buik, niet dat ze er tegen aan lopen in de supermarkt en zo.

Nou lees ik net in mijn "zwangerschapsboek" dat in de 7e maand je lijf zo tjokvol hormonen zit en je kindje zo snel groeit en zwaarder wordt, dat je wat meer last kunt hebben van "stemmingswisselingen" en wat "emotioneler van aard" bent..

En in jouw geval ook nog alle andere stress erbij (geen eigen stekkie, niks mogen doen, enzo) dan kan ik me goed voorstellen dat je zo depri wordt...

Nog een paar weken (positief blijven) en dan is je kleine man er.
sterkte!

Es
 
Het zullen vast de hormonen zijn!!
Ik denk dat dames zich zo eenzaam voelen omdat het kindje bijna komt..
Je bent zo bezig geweest met dat er een kindje komt en het komt nu maar niet.. begint steeds langer te duren!

Dat er erge dingen gebeuren.. ja dat je dat denkt lijkt me heel moeilijk..
Ik denk misschien heel simpel.. Die kleine zit goed beschermt in mijn buik en er gebeurt niet zo maar wat.. :)

Stertke! en maak jezelf niet gek..
Probeer nog lekker te genieten van de laaste weken..

liefs,
annelies (liesz)


 
Terug
Bovenaan