@ ik werd mamma van nr 5

hoi Famke1980

ik heb afgelopen dinsdag een curretage gehad, nadat afgelopen vrijdag het vruchtje spontaan is afgestoten.... Er was nog teveel restweefsel aanwezig waardoor de curretage alsnog noodzakelijk was. Ik heb het op 1e paasdag aan mijn moeder verteld, toen we daar op bezoek waren. En ik heb het 2e paasdag aan mijn schoonmoeder verteld toen ze bij ons op bezoek was.... Overige familie zoals broer en schoonzusjes/zwager weten nog niks. Ik heb 2 goede kennissen in vertrouwen genomen vorige week (had oa oppas nodig, dus moest wel) en op school van mijn oudste en op de speelzaal van mijn tweeling weten ze ervan mochten de kinderen raar reageren....
Mijn lijf voelt goed, geen klachten en weinig bloedverlies (meer)......
Een plekje geven lukt nog niet zo goed, ben ook nog met een hoop andere dingen bezig rondom mijn jongste zoon. Hij moet getest worden ivm vermoedens van autisme en we zitten aan het begin van het traject...

lief dat je ernaar vraagt...
 
Mijn oudste heeft klassiek autisme, dit is vastgesteld toen ze drie was, ook op erg jonge leeftijd.
Mocht je er vragen oid over hebben, dan mag je ze altijd stellen. Ik weet dat ik het toen erg lastig vond en vooral omdat weinig mensen op jonge leeftijd gediagnostiseerd worden heb je weinig mensen waar je heen kunt met dezelfde ervaring.
 
bedankt junior2,

Mijn oudste zoon heeft Asperger met secundair ADHD. We zien nu ook weer kenmerken van Asperger terug in mijn jongste zoon in combinatie met kernautisme. Omdat we bij de oudste lang hebben moeten zeuren voor testen zijn we nu sneller en harder aan de bel gaan trekken zodat hij niet hoeft vast te lopen wat bij de oudste wel is gebeurd (Hij was met 8 jr op de rand van zwaar overspannen en een dreigende opname in een psychiatrische instelling) Na een hoop ellende zit hij eindelijk sinds februari op een goed plekje op een school voor speciaal basisonderwijs (hij is inmiddels 10) Dit moet voor mijn andere zoon ook zo snel mogelijk geregeld worden. Thuis heb ik niet zo veel problemen omdat we al veel ervaring met de oudste hebben, het gedoe voor een goede school is altijd zo'n lange weg.... We hebben een spelsessie gehad en we krijgen nog een intelligentietest en sociaal-emotioneelonderzoek... en dan nog een gesprek over zijn ontwikkeling incl zwangerschap. Dat wordt nog een lastig gesprek want ik weet van de zwangerschap niet goed wie welke baby was omdat hij er 1 van een tweeling is....

Hoe oud is je oudste? Zit ze op speciaal onderwijs? En hoe reageerde je omgeving? wij krijgen nogal eens een hoop onbegrip en veel mensen "zien" het niet. De reactie: hij is een doodnormaal kind heb ik regelmatig te horen gekregen over beide jongens....

 
Mijn oudste is in februari vijf geworden en zit op de mytylschool. Dit is een school met normaal niveau alleen hebben de kinderen die er op zitten een lichamelijke beperking.
Mijn dochter zou in principe voor haar lich.beperking niet perse naar die school hoeven, maar we hebben er voor gekozen om dat toch te doen omdat de klassen klein zijn. Dat is dan weer erg fijn met haar autisme.
Mijn omgeving reageert nog steeds niet altijd als hoe ik het zou verwachten. Juist degene die dicht bij je staan, ouders e.d. zeggen dat het allemaal wel meevalt en dat ze toch zo'n lief en gemakkelijk kind is...
Vaak zeg ik tegen anderen dat ze zo normaal is doordat wij haar goed voorbereiden op wat er gaat gebeuren!!! Vervolgens vraag ik hoe goed zij hun kind voor moeten bereiden en of hun kind ook begint te gillen/huilen als er iets is gebeurd wat onverwacht is...
Mijn ouders zeiden bijv ook vaak: goh, wat kan ze toch goed spelen hè als ons kind bij hen was.
Dit terwijl ons kind thuis helemaal niet speelde en dingen alleen op een rijtje zette, weer weghaalde, weer op een rijtje enz enz enz.
Ze wisten het dondersgoed, maar blijkbaar wilden ze het niet zien.
vaak reageer ik niet eens meer, maar af en toe ben ik het helemaal beu. Ik ben toch zeker niet gek, ik ben 24 uur per dag bij mijn kind!
Weet je wat, ze komt een week bij jou logeren, kijken hoe normaal en gemakkelijk je mijn kind dan vind.
Einde discussie! ;-)
 
Wat klinkt het bekend junior2.... Ook hier ouders/schoonouders die het maar niet zien/willen zien. Zelfs niet met een diagnose...Maar ook zelfs na een week logeren zegt m'n schoonmoeder dat er niks aan de hand ik met mijn oudste... Maar ja als je dagen 1 op 1 tijd hebt om leuke dingen te doen..... (speeltuin/zwemmen/dierentuin/pretpark ed wat hij zelf mag kiezen)
Dat ik na die week logeren, weer weken ellende heb, gelooft ze niet...Na de diagnose van mijn oudste is er een gigantische last van mijn schouders gevallen, omdat ik nu bewijs heb dat ik niet gek ben... en ik ben ook niet gek als het om mijn andere zoon gaat.
Kinderen zijn pas zichzelf als ze zich veilig voelen en dat is meestal bij mama.... dat ze dan dus pas "vervelend" doen is omdat ze zich dan durven uiten, hun frustraties eruit gooien van het onbegrip om hun heen.... Ook al begrijpen wij ook niet altijd wat er in hun koppies omgaat, we zullen ze nooit in de steek laten en dat weten ze....
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan