Hai allemaal,
Om mij even voor te stellen.....ik ben Joke oftewel LittleMe uit Veendam, 30 jaar en in verwachting van ons eerste kindje.
Na 5 miskramen kan ik nu eindelijk van de daken schreeuwen dat ik vandaag 15 weken zwanger ben. Mijn partner zo trots als een pauw en straalt van oor tot oor wanneer hij vrienden en collega's verteld over ons wondertje.
Ik loop met een glimlach ondanks alle strubbelingen die de zwangerschap tot nu toe al met zich meegebracht heeft. Het maakt niet uit, ik ben zwanger! Daarentegen diep van binnen als mijn partner aan het vertellen is gaat er een klein kriebeltje door mijn buik heen. Wat als het deze keer later fout gaat?
Ik wil er niet aan denken, want positief denken doet positief ervaren, mijn persoonlijkheid die ook zo is. Maar probeer de gedachten maar eens uit te schakelen als ik krampen voel in de onderbuik. Wetende dat het groeikrampen zijn en dat het niet lijkt op de steken van een miskraam, maar toch.
Mijn gevoel zegt dat het helemaal goed zit en de 4 echo's die ik ondertussen gehad heb laten ook zien dat het goed gaat met de kleine. Toch blijft die kleine twijfel, herkend iemand dit? Komt het door de hormonen die ook nog eens extra de bezorgdheid in je benadrukken?
Om mij even voor te stellen.....ik ben Joke oftewel LittleMe uit Veendam, 30 jaar en in verwachting van ons eerste kindje.
Na 5 miskramen kan ik nu eindelijk van de daken schreeuwen dat ik vandaag 15 weken zwanger ben. Mijn partner zo trots als een pauw en straalt van oor tot oor wanneer hij vrienden en collega's verteld over ons wondertje.
Ik loop met een glimlach ondanks alle strubbelingen die de zwangerschap tot nu toe al met zich meegebracht heeft. Het maakt niet uit, ik ben zwanger! Daarentegen diep van binnen als mijn partner aan het vertellen is gaat er een klein kriebeltje door mijn buik heen. Wat als het deze keer later fout gaat?
Ik wil er niet aan denken, want positief denken doet positief ervaren, mijn persoonlijkheid die ook zo is. Maar probeer de gedachten maar eens uit te schakelen als ik krampen voel in de onderbuik. Wetende dat het groeikrampen zijn en dat het niet lijkt op de steken van een miskraam, maar toch.
Mijn gevoel zegt dat het helemaal goed zit en de 4 echo's die ik ondertussen gehad heb laten ook zien dat het goed gaat met de kleine. Toch blijft die kleine twijfel, herkend iemand dit? Komt het door de hormonen die ook nog eens extra de bezorgdheid in je benadrukken?