ik wil mij zelf weer terug

Vanmorgen al drie keer naar mijn zoontje gesnauwd/ geschreeuwd en waarom nou helemaal, omdat hij niet wou kiezen wat hij op zijn brood wou een eigen mes wou hebben en de derder keer weet ik niet eens meer waarom. Hier schrok hij natuurlijk wel van want mama schreeuwt eigenlijk nooit. Dus ging hij huilen daar konden mijn hormonen op dat moment ook niet tegen omdat ik mij erg schuldig voelde dus heb ik een potje mee zitten huilen. Uiteindelijk kwam zoonlief zijn beer en zijn speen brengen om mij te troosten. Dat schudden mij weer zo wakker dat ik direct mijn tranen gedroogt heb. Hier na maar even gewacht en op een wat meer pedagogische toon met hem gepraat over het eten en hem niet meer gevraagd wat en of hij wilde eten, maar gezegd dat we gaan eten. Straks moet ik hem nog aangekleed krijgen terwijl hij daar ook geen zin in heeft.

Gelukkig zei de psycholoog dat hij nog te jong is om dit allemaal te onthouden en komt mij vader hem zo ophalen en gaat hij vandaag lekker daar spelen
 
ow ja ik herken dit wel een beetje. ik heb ook soms totaal geen geduld met mijn zoontje, hij is ook nog eens heel ondeugend soms dus hij haalt soms het bloed onder m'n nagels vandaan. vooral met eten ja, hij smeert zichzelf helemaal onder z'n eten en kan daar zo slecht tegen!! ik ben ook nog eens al anderhalve week flink ziek dus ik kan ook niet veel hebben.

maar het komt wel goed, het is inderdaad niet verkeerd om hem soms eens ergens anders onder te brengen, ik breng hem ook weleens naar mijn schoonmoeder. had het vandaag graag gewild, maar aangezien ik morgen word ingeleid wil ik nog een dagje samen met hem zijn.

sterkte ermee, nog even doorbijten!
 
hoi!

Herkenbaar hoor. Mijn dochtertje is nu bij mijn schoonouders omdat ik eergisteren en gisteren dacht dat het begon. Niet dus. Nu mis ik haar enorm. Maar zij is onrustiger, ik ben onrustiger en kan minder. Het wachten is gewoon geen feest.
Succes!
 
Blij om te horen dat ik niet de enige ben. Mijn Zoontje heeft vannnacht bij mij ouders geslapen en wordt in de loop van de ochtend lekker thuis gebracht. Ik mis hem dan ook eigenlijk gelijk al ik zou hem zo gisteravond bij mijn ouders uit zijn bedje gehaald hebben om hem thuis te hebben. terwijl je weet dat je het echt ff nodig hebt om bij te komen.

babbes86: Ik kan mij heel goed voorstellen dat je hem dan nog bff bij je wil hebben voor de bevalling.
succes met je bevalling.

annemariejuni: Gelukkig hebben we van die lieve (Schoon) ouders die ze ff kunnen opvangen. ik ben nu 37 weken dus het eind begint in zicht te zijn ik zie dat jij een juni mama bent maar ik hoop dat het wachten voor jou ook niet meer heel lang duurt.
 
Terug
Bovenaan