Ik wil ook....

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik lees nu de een na de andere berichtjes dat iedereen weer zwanger wordt, zo leuk!

Ik loop er zelfs ook al een tijdje mee, alleen mijn partner wil het op het moment nog niet echt.
Ik zou het leuk vinden als ze een beetje op elkaar aansluiten.
Nu is ze inmiddels 1 en dan betekend (mocht het meteen raak zijn ze alweer bijna 2 is)
Maar als het aan mijn partner ligt dan duurt het nog wel even.
Van de ene kant denk ik vaak ook, ik vind het zo ook wel ff prima, ze eist nog zoveel aandacht en we genieten er ook enorm van dat ik haast bang ben dat het in het niets zou vallen.
Dat het de "sprongetjes" ook allemaal sneller voorbij gaan...
En dan financieel dat is ook een rol.
Het kost nu al allemaal een hoop, hoe moet dat met een tweede...
En kan ik dat wel aan 2?
Van een vriendin van mij hoor ik soms verhalen (zij heeft er 2) en dan denk ik...pfff...laat maar!


Zo een dubbel gevoel?!
Maar ja waar maak ik me nu druk om denk ik dan want je moet immers met zijn 2en zijn...
 
zo herkenbaar!!

ik wil ook!!!!

al is het met mijn onregelmatige cyclus volgens mij onmogelijk om zwanger te worden... moet eigenlijk keertje naar de huisarts, maar blijf het maar uitstellen. (om te bespreken of er iets te doen is aan die cyclus, misschien toch weer even aan de pil ofzo :p)

Liefs,

T
 
Hi,

@T hier ook één grote chaos cyclus en toch zwanger, dus misschien (hoop ik voor je) valt het mee?

En ja, ik liep al na een maand of 8 te dagdromen van een tweede maar aangezien ik werkloos ben heb ik tegen mezelf gezegd dat het niet verstandig is zwanger te raken, maar tja... Biologische klok is sterker dan mijn verstand. Ik ben bijna 35 dus wilde ik absoluut niet te lang wachten.
Dus besloten mijn man en ik vorige maand toch om het weer te proberen en nu ben ik dus 5 weken zwanger.

Hoe het financieel moet zien we wel, ik geloof niet dat onze kinderen ongelukkig worden van kleine cadeaus, tweedehands kleding en vakantie dicht bij huis. En gelukkig krijgen we via de belastingdienst met 2 kindjes een hogere terruggave voor de kinderopvang.

Meiden, de twijfel is zo herkenbaar, heel veel sterkte met jullie beslissing!

Liefs,
Evje
 
ben het wel met Evje eens.er zijn altijd redenen te bedenken waarom je er niet aan begint...ik denk zelf ook als je relatie stabiel is en jezelf en je man gezond zijn.en jullie allebei willen:waarom niet!!

ik vind ook dat kids gelukkig kunnen zijn met kleine dingen en 2dehands kleding,ik kom zelf ook uit een gezin van 9 en hadden het vroeger ook niet breed,maar wij als kinderen kwamen nooit iets tekort,nou moet ik wel zeggen dat ik jaloers bent op mn moeder(zei kon altijd zo goed met geld omgaan,ik vind dat moeilijker,en kan soms ook de verleiding niet weerstaan als ik van die leuke,schattige kleertjes zie hangen voor zoon/dochter.)
en idd met 2 kids krijg je meer terug van de kinderopvang,ook al word dat natuurlijk toch wel iets duurder met 2 kids,
heb ook berekend dat wij straks met 3 kids recht hebben op kindgebondenbudget.nu met 2 kids niet,

maar toch begrijp ik jullie twijfels wel hoor,tegenwoordig is het gewoon heel duur,een kunst om daar goed mee om te gaan vind ik.
maar toch is het te doen hoor echt waar.tegenwoordig koop ik ook bijna alle kleetjes in de uitverkoop bij hema of c&a en H&M/
dan is het best te doen.

liefs jootje
 
Lieve meiden,

Voordat Julia kwam waren we al een hele tijd aan het proberen een kindje te krijgen (ruim 4 jaar, misschien zelfs wel 5). Elke keer voor ons uit geschoven om naar een arts te gaan, en toen we eindelijk besloten hadden naar een arts te gaan na onze vakantie naar Nieuw Zeeland bleken we daar al zwanger (test daar dus ook gedaan :)).

Nu ik al die berichtjes lees van de 3 meiden die weer zwanger zijn, en het al langer weer kriebelt (ook bij mijn man overigens), hoop ik dat het deze keer niet zo lang meer zal duren. Vanaf komende maand ga ik in vaste dienst bij het bedrijf waar ik al vanaf aug 2008 ingehuurd ben, en we hebben afgesproken met elkaar (mijn man en ik) dan heel erg ons best te gaan doen voor een broertje of zusje voor Julia.

Wou het toch even van me af schrijven, zit er wel mee.....

Liefs Marit
 
he meid,

kan me voorstellen dat je er toch soort van bang weer voor bent... als het de eerste keer zo lang op zich heeft laten wachten.. het fijne is natuurlijk wel dat je weet dat jullie een goede match zijn (zie julia :p), dus dat het daar niet aan ligt...
gek he, dat als je het los laat dat je dan ineens...

wij waren pas een jaar bezig, en ik had gezegd, ik ga niet met de feestdagen naar de dokter. en in januari had ik de test in mijn handen :)

liefs,

T
 
@marit:

Mijn zus is ook jaaaaaren bezig geweest voor de eerste, Fleur is nu 8 maanden en ze is inmiddels al bijn 8 weken zwanger van de 2e :D

zo zie je maar weer....

Wij beginnnen waarschijnlijk tegen het einde van het jaar weer... We zien wel, vind het nu nog net ietsiepietsie te vroeg....

Stan is namelijk bezig nu met tandjes krijgen...... en heeft er ontieglijk veel last van!
 
Wat grappig dat jullie toch al aan een tweede denken!
hier kriebelt het ook wel eens (bijm manlief meer dan mij) Maar ik wil echt nog een poosje van Tygo alleen genieten!

Voor degene die zwanger zijn natuurlijk gefeliciteerd en voor degene die het graag willen hoop ik dat het snel lukt. Het is jullie absoluut gegunt!

groetjes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan