<p>Algelopen december ben ik gaan samen wonen met mijn vriend. Fijn een echt gezin dacht ik.. mijn zoon was in Augustus 2020 geboren, maar mijn vriend werkte niet. Hij zou huisvader worden. Maar sinds dat we i dit mooie huis wonen is niks van z'n woorden waarheid.</p><p> </p><p>We zijn nu 9 maanden verder en we hebben zoveel ruzie gehad. Hij was of is zwaar verslaafd aan drank. Elke keer was er weer wat dat hij niet het huishouden kon doen of boodschappen. Alles was voor hem te vermoeiend of gewoonweg geen zin. Nogsteeds doet hij bijna niks en als het weekend is zit hij heel de dag in de studio.</p><p>Ik werk fulltime, maar ik moet ook het huishouden doen snachts mijn zoon verzorgen(begrijp me niet verkeerd hoor, ik hou van mijn zoon en verzorg hem graag!).</p><p>Sinds een maand weten we dat ik in verwachting ben van de tweede.. afgelopen vrijdag heb ik zijn of haar hartje voor het eerst gehoord. Maar nu hebben we zoveel ruzie gehad en zegt hij dat ik het moet laten weg halen. Ik ben nu 12 weken zwanger. </p><p>Maar ik blijf maar denken als hij echt van me houdt zou hij dat toch niet zeggen. Hij is zo respectloos naar mij toe. Dat ik nu niet meer met hem wil samen zijn. </p><p>Morgen zegt hij vast sorry en bla bla. Maar deze ruzies wil en kan ik niet. </p><p>Ik ben al voor en poosje zwaar ongelukkig. Ik weet dat ik voor mezelf en mijn zoon moet kiezen. </p><p>Hoe kom ik uit deze ongezonde situatie?</p><p> </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Ik wil uit elkaar terwijl ik zwanger ben van de tweede.
- Onderwerp starter Gebruiker10197532
- Startdatum
Hulp zoeken zeggen dat die verslaafd is en als die ontkent weet je genoeg zeggen of je gaat hulp zoeken of ik ga bij je weg en laat je los
Dif is hard maar zo werkt verslaving mij man werkt in verslaving zorg en ik wilde er in tot dat ik liever iets anders als werk wilde maar heb wel de opleidingen d
Cursus gevolgd
Confronteren met zijn daden misschien opnemen hoe die doet en confronteren en da echt je grens stellen en niet mee gaan in zijn meedeleiden en zeggen is alweer goed
Zeggen qls je nu niet veranderd stop deze relatie
Dif is hard maar zo werkt verslaving mij man werkt in verslaving zorg en ik wilde er in tot dat ik liever iets anders als werk wilde maar heb wel de opleidingen d
Cursus gevolgd
Confronteren met zijn daden misschien opnemen hoe die doet en confronteren en da echt je grens stellen en niet mee gaan in zijn meedeleiden en zeggen is alweer goed
Zeggen qls je nu niet veranderd stop deze relatie
Ik heb in een soortgelijke situatie gezeten met mijn ex, alleen waren er geen kinderen bij. Ik weet dus enigzins wat je meemaakt, alleen bij jou dus nog een stuk heftiger en ook complexer, omdat je aan hem gebonden bent met je kindje(s)
Allereerst ziet hij zichzelf ook duidelijk als het eeuwige slachtoffer van de situatie, een klaploper die vindt dat anderen hem moeten helpen, terwijl hij zelf allemaal niks kan. Hij gedraagt zich als een parasiet en dat gaat niet veranderen zolang jij voor hem blijft zorgen (wat ik overigens snap, er moet toch brood op de plank, het huis moet schoon en je kindje moet verzorgd worden). De enige optie is hem dus nog dieper laten vallen, dan hij al zit. Afkicken voor jou werkt namelijk niet, hij moet dat voor zichzelf willen (ervaring mee op zowel privé als professioneel gebied). Wees niet bang om alleenstaand moeder te worden, dat ben je namelijk al, alleen heb je straks de zorg voor iemand minder.
En wees gewoon hard, hij mag niet voor de kinderen zorgen zolang hij gebruikt, dat is namelijk je kinderen onnodig in een gevaarlijke situatie plaatsen.
Heel veel sterkte! Maar als je uit deze situatie bent, wordt het leven echt leuker!
Allereerst ziet hij zichzelf ook duidelijk als het eeuwige slachtoffer van de situatie, een klaploper die vindt dat anderen hem moeten helpen, terwijl hij zelf allemaal niks kan. Hij gedraagt zich als een parasiet en dat gaat niet veranderen zolang jij voor hem blijft zorgen (wat ik overigens snap, er moet toch brood op de plank, het huis moet schoon en je kindje moet verzorgd worden). De enige optie is hem dus nog dieper laten vallen, dan hij al zit. Afkicken voor jou werkt namelijk niet, hij moet dat voor zichzelf willen (ervaring mee op zowel privé als professioneel gebied). Wees niet bang om alleenstaand moeder te worden, dat ben je namelijk al, alleen heb je straks de zorg voor iemand minder.
En wees gewoon hard, hij mag niet voor de kinderen zorgen zolang hij gebruikt, dat is namelijk je kinderen onnodig in een gevaarlijke situatie plaatsen.
Heel veel sterkte! Maar als je uit deze situatie bent, wordt het leven echt leuker!
Even zodat ik 100% zeker weet dat ik het goed begrijp:
In Augustus 2020 zijn jullie ouders geworden, in december daarna zijn jullie samen gaan wonen met het idee dat hij huisvader zou worden, terwijl hij al verslaafd was? En binnen een jaar na de geboorte van je eerste, die je dus kreeg terwijl hij verslaafd was en jullie geen stabiele situatie voor hem konden creëren, ben je nu opnieuw zwanger van de 2e?
Begrijp me niet verkeerd, ik heb zelf een relatie met een verslaafde gehad en het is absoluut een hel, en ik ben het eens met alles wat hierboven is geschreven, maar herken je jouw eigen stuk verantwoordelijkheid hier ook in?
Je kiest ervoor kinderen in deze situatie te brengen, met de volle kennis van hoe die situatie eruit ziet. Niet 1x, maar binnen een jaar 2x?
Het zou kunnen dat je erg jong bent, of zo ontzettend verliefd bent op je vriend dat je door de situatie heen gekeken hebt en hoopte dat het beter zou worden, maar dan hoop ik van harte dat je nu wakker wordt. Niet voor jou, want jij redt je wel, maar voor je 2 kinderen.
Jij hebt geen verantwoordelijkheid naar hem toe. Nul. Maar jij hebt een verantwoordelijkheid als moeder naar jouw kleintjes, en die staan op de 1e plek. En vanuit die gedachte heb je een keuze te maken.
Het spijt me dat ik zo direct ben, echt. Maar het steekt me enorm dat er hier heel veel vrouwen zijn die een moord doen voor een kindje. Sterker nog, een moord doen voor een gezonde zwangerschap. Omdat ze niets liever willen dan een gezin vormen en een kindje toe kunnen voegen aan een liefdevolle en stabiele situatie. Die maand op maand teleurgesteld worden omdat het niet vanzelf gaat. Ik kan denk ik de oneerlijkheid daarin even niet handelen.
Goed, meid, kies voor je kinderen. Wat is het beste voor hun? Heel veel succes. En nogmaals excuses.
In Augustus 2020 zijn jullie ouders geworden, in december daarna zijn jullie samen gaan wonen met het idee dat hij huisvader zou worden, terwijl hij al verslaafd was? En binnen een jaar na de geboorte van je eerste, die je dus kreeg terwijl hij verslaafd was en jullie geen stabiele situatie voor hem konden creëren, ben je nu opnieuw zwanger van de 2e?
Begrijp me niet verkeerd, ik heb zelf een relatie met een verslaafde gehad en het is absoluut een hel, en ik ben het eens met alles wat hierboven is geschreven, maar herken je jouw eigen stuk verantwoordelijkheid hier ook in?
Je kiest ervoor kinderen in deze situatie te brengen, met de volle kennis van hoe die situatie eruit ziet. Niet 1x, maar binnen een jaar 2x?
Het zou kunnen dat je erg jong bent, of zo ontzettend verliefd bent op je vriend dat je door de situatie heen gekeken hebt en hoopte dat het beter zou worden, maar dan hoop ik van harte dat je nu wakker wordt. Niet voor jou, want jij redt je wel, maar voor je 2 kinderen.
Jij hebt geen verantwoordelijkheid naar hem toe. Nul. Maar jij hebt een verantwoordelijkheid als moeder naar jouw kleintjes, en die staan op de 1e plek. En vanuit die gedachte heb je een keuze te maken.
Het spijt me dat ik zo direct ben, echt. Maar het steekt me enorm dat er hier heel veel vrouwen zijn die een moord doen voor een kindje. Sterker nog, een moord doen voor een gezonde zwangerschap. Omdat ze niets liever willen dan een gezin vormen en een kindje toe kunnen voegen aan een liefdevolle en stabiele situatie. Die maand op maand teleurgesteld worden omdat het niet vanzelf gaat. Ik kan denk ik de oneerlijkheid daarin even niet handelen.
Goed, meid, kies voor je kinderen. Wat is het beste voor hun? Heel veel succes. En nogmaals excuses.
Geen ervaring mee maar ik hoop dat je familie en vrienden hebt waar je bij terecht kunt met dit verhaal. Allereerst aan je kindjes en jezelf gaan denken nu.
Voor je kinderen is het niet oké om in een omgeving op te groeien waarin een verslaafde leeft. Ik werk in de verslavingszorg en helaas zie ik heel vaak dat cliënten verslaafd zijn geworden doordat ze in een omgeving met een verslaafde zijn opgegroeid. Dat moet je niet willen voor jouw kindjes.
Heel veel sterkte en succes
Voor je kinderen is het niet oké om in een omgeving op te groeien waarin een verslaafde leeft. Ik werk in de verslavingszorg en helaas zie ik heel vaak dat cliënten verslaafd zijn geworden doordat ze in een omgeving met een verslaafde zijn opgegroeid. Dat moet je niet willen voor jouw kindjes.
Heel veel sterkte en succes
Waar wil je graag advies over? Je topic is dat je uit elkaar wilt gaan. Zou je graag tips willen over hoe je dat aanpakt?
Zo ja;
- kan je obv je eigen inkomen in de woning blijven wonen? Dan zou ik het uitmaak gesprek met je ex aangaan terwijl je kind elders is. En dan overleggen of jij er kunt blijven wonen en je ex de woning verlaat.
- zo nee, kijken of je met spoed een woning kunt krijgen die je wel kunt betalen. Eventueel kan je ervoor kiezen om tijdelijk bij een familielid te wonen als die mogelijkheid er is.
Zijn er zaken waar je over twijfelt of die je spannend vindt?
Zo ja;
- kan je obv je eigen inkomen in de woning blijven wonen? Dan zou ik het uitmaak gesprek met je ex aangaan terwijl je kind elders is. En dan overleggen of jij er kunt blijven wonen en je ex de woning verlaat.
- zo nee, kijken of je met spoed een woning kunt krijgen die je wel kunt betalen. Eventueel kan je ervoor kiezen om tijdelijk bij een familielid te wonen als die mogelijkheid er is.
Zijn er zaken waar je over twijfelt of die je spannend vindt?
Pfoe, lijkt me enorm moeilijk. Ik heb hier zelf geen ervaring mee, maar ik zal een organisatie zoals Brijder om hulp vragen wat een goed plan van aanpak is. Wat is passende hulp voor je vriend, hoe moet je dit aanpakken? Inderdaad een ultimatum stellen? Brijder kan je hierin ongetwijfeld adviseren. Zoals eerder genoemd zijn je kinderen het belangrijkste. Bespreek met je familie wat een plan B is. Wat kunnen zij voor je betekenen? Kan je eventueel bij hen intrekken mocht je de stekker uit de relatie trekken? Voor je kinderen moet je denk ik een goed plan opstellen. Goed nadenken in hun belang en dan handelen. Heel veel succes!