Ik wil wel, ik wil niet, ik doe het niet, maar ik wil wel...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Herkennen jullie het volgende scenario? Picture it:


"Schatje, we gaan eten."

"Ik WIL niet eten."

(moeder denkt, geen strijd aangaan)
"Dan eet je niet maar je komt er wel bijzitten."

"Ik wil niet!"

"Je hebt 3 tellen."

(mevrouw zit na enige aarzeling)

(op gezellige toon) "Zo, papa eten, mama eten..."

"Ik wil eten! IK WIL ETEN!"

(blij) "Tuurlijk schatje. Hier, lekker aardappels, vleesje, appelmoes..."

"Ik wil NIET eten!"

(lichtelijk geirriteerd) "Weet je wat, ik zet het hier neer. Je doet je best maar. Smakelijk papa!"

(Boos gezichtje naast je. Kleine vingers schuiven in de richting van het bord om het nog verder weg te kunnen schuiven zodat ze er ZEKER niet meer bij kan...)

(nog steeds op vrolijke toon, zij het wat geforceerd) "Lekker eten, hè papa?"

"Ik wil eten!" (snik toon)

(glimlach naar papa met geklemde kaak) "Heerlijk toch, dat vleesje."

(ah! Succes.) "Ik wil vleesje!!!! MAMA!!!"

(direct oogcontact) "Luister, ik geef je nog één keer je bordje. Als je hem weg duwt krijg je hem niet meer terug."

(boos gezichtje)

"Ik meen het hoor!"

(bozer gezichtje)

(op vrolijke toon waar het sarcasme vanaf druipt) "Alsjeblieft, je eten. Smakelijk eten!"

Na enige aarzeling gaat dan het vorkje in het bord en richting mond. Deze slag is weer gewonnen.

Tot het tandenpoetsen...


Herkenbaar?? :)

 
Hihi, heel herkenbaar hoor. Eline is ook een draakje met haar eten, vooral met het avondeten. Momenteel proeft ze zelfs niks. Roept gelijk: Toetie. Nou ja, jammer dan, eerst gaan we warm eten, en dan blijft ze maar op ons wachten. Dan krijgen we een heel dramaspel waar de acteurs van GTST jaloers op kunnen zijn.... Mijn zoon heeft dit ook gehad, en eet nu als een bootwerker, dus het gaat vanzelf over.
 
o ja zeker herkenbaar!
Op het moment eet ze erg weinig van haar avondeten en inderdaad met het door jou geschreven scenario. Echt een acteer carriere behoort tot de mogelijkheden...wat een drama queen act kan ons meiske afspelen ;-)
Ook ik probeer er niet op in te gaan en positief te blijven. De ene keer met meer resultaat dan de andere...ja Sarah neemt haar taak als peuterpuber heel serieus.

groetjes en succes Tamar
 
Jesse wil soms ook niet eten.
Ik zet het bord voor hem neer, papa en mama gaan eten, Af en toe tegen Jesse zeggen ga eens eten.
Als hij het niet doet, schuif ik wel eens zijn bord een beetje weg, of ik zeg nu ga ik het allemaal op eten en dat werkt meestal vrij goed. Maar soms eet hij ook niks. Dan krijgt hij wel een toetje, ik vind het zo stom om dat te gaan verbieden, dan krijgt hij tenminste nog iets binnen.
Ik forceer niks, wil hij niks dan niet,Aan tafel is het gezellig en geen strijd is mijn motto.

Gr Linda
 
Hoi hoi,

Het eten gaat bij Sven over het algemeen erg goed maar het 'wel - niet' komt mij ook heel bekend voor. Ken je deze al?

'Kom Sven, gaan we nog even lekker TV kijken (want meneer is erg moe)'

'Jaaaaaaaaaaaaaaaaaa, wil de teletubjes'

'Oke, zet jij de TV maar aan dan'

'Neeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!!!'

'Oke, dan doet mama dat wel

'Neeeeeeeeeeeeee, selluf doen'

'Oke, zet 'm maar aan dan'

'Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeee'

En dus zet mama de TV aan.

'Neeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!!!!! Sven doen'

Met als gevolg dat mama de TV weer uit zet en Sven 'm uiteindelijk aanzet.

De discussie over welk programma er vervolgens op moet zal ik jullie besparen. Tipje van de sluier: het werden niet de teletubjes......

Groetjes,
Maike
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan