Ik wist `t, hadden jullie dat ook?

Hallo allemaal,

Ik ben benieuwd naar wat jullie "voelden".
Toen ik mijn zwangerschapstest deed en deze positief was, kreeg ik gelijk een gevoel over me dat er iets niet goed was. En dat gevoel is de hele tijd gebleven tot aan de miskraam. Ik heb het gevoel dat ik het al die tijd heb geweten, dat er iets niet goed was. Natuurlijk ben je altijd bang als je zwanger bent, maar dit was anders.
Ik heb het ondertussen al van meer vriendinnen en kenissen gehoord. Nou ben ik benieuwd of jullie dat ook hadden of dat het voor jullie als een donderslag bij heldere hemel kwam.

Groetjes Lonneke
 
Hoi Lonneke,

Ook ik voelde af en toe 'iets' wat ik met mijn andere zwangerschappen niet heb gevoeld.
Ook ik heb tijdens de zw schap vaak gezegt dat het niet helemaal klopte.
Het voelde anders dan anders!

Met 12 weken zw schap ging ik naar vk voor een termijnecho en ik zei tegen mijn man dat ik eigenlijk helemaal niet naar binnen durfde omdat ik bang was voor wat ik ging horen en zien of juist niet!
Toen ze me vroeg of ik t zeker wist dat de test positief was toen wist ik t zeker.
Mijn vermoeden werd bevestigt!!

We hebben t er erg moelijk mee gehad en nog steeds,ookal houd je er rekening mee,toch kwam de klap wel hard aan!

liefs caro
 
Hoi Lonneke,

Ook ik wist van begin af aan dat er iets niet
goed zat...
Deze zwangerschap was zo anders dan die
van Joy...
Maar ja, ik gaf Joy nog borstvoeding en Joy
stopte met drinken toen ik zwanger was...
Dus ik dacht (lees: hoopte) dat ik me anders
voelde door mijn verandering van hormoon-
huishouding ivm het teruglopen van de borstvoeding...

Ook heb ik even gedacht dat het er twee waren en dat
het daarom zo anders voelde (had namelijk met 8 wk.
een enorme buik voor dat aantal weken...)...

Maar ja, achteraf zegt iedereen dat ik al had gezegd dat
ik bang was voor een leeg vruchtzakje...
Had dit zelf tegen de "echomevrouw" gezegd, en die zij
dat heel veel vrouwen die angst hadden bij een tweede
zwangerschap...
Helaas bleek mijn angst werkelijkheid...

Wat zal het moeilijk voor ons zijn om als het goed gaat
een volgende zwangerschap in te gaan...
Denken jullie ook niet, dames...?

Liefs, Judith      
 
Hoi,

Achteraf denk ik dat ik het ook beide keren heb geweten. De 1e keer zocht ik naar een leuk kaartje om een gedicht op te schrijven voor mijn vriendin om het op die manier te vertellen, stopte het rek bij een kaartje voor het verlies van een kindje.... Ook voelde ik me geremd elke keer wanneer ik over de toekomst aan het zwijmelen was.
De 2e keer durven we beide niet blij te zijn, reeel wanneer je al een keer een miskraam hebt gehad maar achteraf denk ik toch een voorgevoel. Zo heb ik nu een heel sterk gevoel dat wanneer ik weer zwanger ga worden het goed zal gaan, voelt heel positief! Laten we het hopen. Nu eerst nog weer zwanger worden...

Liefs
Ineke
 
Hoi,

Ik ben dus zeker niet de enige, laten we met z`n alle hopen dat we bij een volgende zwangerschap een heel positief gevoel hebben en dat dat ook mag kloppen. Zou het zijn dat we ons lichaam beter kennen dan we denken en dat als een soort voorgevoel aanvoelen?
Lonneke
 
Hoi, toen ik erachter kwam zwanger te zijn,(begin febr2004) had ik net een griepje en ik was veel sentimenteler dan anders, maar dat nare gevoel bleef en ik bleef me ziek voelen.
begin maart bleek tijdens de ererste echo(omdat ik een bloeding kreeg) dat het inderdaad fout was, het duurde nog ruim drie weken voor ik uiteindelijk het vruchtje verloor.
Toen ik vier maanden later weer zwanger was, voelde ik mij 'on top of the world' zo totaal anders als de keer ervoor, bijna euforisch,
ook toen kreeg ik bloedingen, in totaal vier keer in de eerste 16 weken, maar de zwangerschap was nooit in gevaar, want in april 2005 werd mijn zoontje geboren en hij is nu alweer een jaar.

De MK was mijn eerste zwangerschap van mijn tweede man, mijn theorie is dat mijn lichaam het vruchtje als niet lichaams eigen heeft beschouwd, daarom ook afstootte, de tweede keer was mijn lichaam eraan gewend en ging alles goed.
 
Hoi hoi, ook ik had een gevoel dat er wel eens iets niet goed kon zijn.
De avond voor de echo was ik echt uit mijn hum en zat er erg over in.
Maar het kan natuurlijk ook spanningen zijn, eerste zwangerschap.
Toen ik de echo kreeg zag ik het zelf meteen al...zo hoort het er niet uit te zien!
Een week later nog een echo en het was echt niet goed.
Nu heb ik al een paar dagen buikpijn en licht bloedverlies, en volgende week donderdag
wordt het weggehaald......toch een erg verdrietige tijd zeg!!
 
Terug
Bovenaan