Ik word er echt gek van!!!!!!!!

Ik word er echt gek van dat iedereen zich maar bemoeit met danique.
Waarschijnlijk goed bedoeld maar ik soms denk ik waar bemoeien jullie zich mee.

Bijv. kom bij mijn schoonmoeder is het van heeft ze het niet te koud.
Net of ik dat niet in de gaten hou en als ze het te koud heeft dat ik daar natuurlijk gelijk wat aan doe.
Ligt ze te slapen in mijn armen, krijg ik te horen zou je haar niet op de bank leggen kan ze op haar eigen slapen.
Dan gaat echt mijn bloed koken.
Waar bemoeien hun eigen mee, ik ben toch haar moeder het lijkt net of ik een of ander dom wicht ben die niet weet hoe ze met haar kind om moet gaan.

Mijn zusje is precies hetzelfde
Ik had het over dat als ze gaat lopen dat ze een paar  goede schoenen moest hebben, krijg ik te horen een paar? toch wel een heel stel ze moet gewoon goede schoenen hebben. JA NATUURLIJK AAAAAAARGGGGHHHHHH
of een paar weken geleden had ik een flesje aan haar gegeven om 8 uur savonds, belt ze en Danique is aan het brabbelen.. Krijg ik te horen moet ze nog niet op bed liggen.
Moet er bij zeggen ze heeft zelf geen kinderen. Echt waar, waar bemoeien ze hun eigen mee.
Ik word er echt gek van en zo gaat het maar door.
Iedereen heeft goed bedoelde adviezen, maar vragen niet aan mij of ik ze wel wil horen.
Ik kan het soms wel uitschreeuwen bemoei met je zelf, ik weet heus wel wat het beste is voor mijn kind. Ik doe alles voor haar.

Ben ik nou echt de enige.
 
Je bent zeker niet de enige!!! Hier weet ook iedereen het beter. Ook mijn zusje van 19 die geen kinderen heeft. De oma's, bezoek, iedereen!! Gelukkig zegt mijn man er meestal iets van. Gisteren ook, krijgen we commentaar van bezoek dat ze niet de hele tijd in de box moet liggen. Nou, we waren al 30 keer naar boven gelopen omdat ze bleef huilen.. dus maar beneden in de box gelegd en ze slaapt.. wat zou ik mezelf en haar dan gaan klieren met haar in haar bedje leggen. (normaal slaapt ze wel in haar bedje hoor, maar nu wou ze gewoon even niet). Het voelt ook vaak alsof ik me tegenover iedereen moet verdedigen...erg vervelend.. probeer het altijd maar te negeren.

Groetjes Kirsten, mama van Tyche
 
Nou nou wat een herkenning!!!!
Ik ben dan wel pas voor de eerste keer moeder maar ik denk inderdaad dat je als moeder zijnde het beste wilt voor je kind en dit dus ook doet/geeft.
mijn eigen moeder heeft er ook een handje van om zich met dingen te bemoeien waarvan ik zelf wel weet wat het beste is. Ze is een super oma die dadelijk ook af en toe gaat oppassen als we werken zijn, en hier zijn we ook hartstikke blij mee maar af en toe.....

Bij mij lag de kleine laatst ook op mijn armen te slapen, dit was niet goed want ze lag krom en zo kreeg ze nog eens een boggel op de rug. (bij wijze van)
Als de kleine huilt en ze is ontroostbaar dan troost zij haar wel even......
vaak reageer ik dan een beetje nors dat ze bijvoorbeeld bij mij blijft liggen en dan merk ik dat ze het niet zo leuk vind. ze vind het ook raar dat ik de kleine niet zo graag achterlaat want ze is dan toch in goede handen? ja dat weet ik wel en ze heeft het er ook heel goed maar niemand laat zijn prinsesje toch graag achter??

Ze heeft een tijdje voor de kleine van mijn zus gezorgd en daar heeft ze zich erg aan gehecht. nu is de kleine weer terug en mijn moeder ziet haar nu bijna niet meer, hier heeft ze best wel veel moeite mee en daarom denk ik dat ze nu een beetje voor onze kleine meid wilt zorgen.
mijn moeder is echt een hele lieve oma en natuurlijk een lieve moeder maar ik wil ook dat ze die lieve oma blijft en ik de moeder van ons meisje!
Oma's zijn voor de leuke dingen en voor te verwennen toch???

groetjes pally
 
Hoi meiden !

Volgens mij heeft echt iedereen last van zogenaamde beterwetende moeders, schoonmoeders, buurvrouwen, vriendinnen, vreemdelingen etc. etc.

Ook ik kan er over meepraten.

Zelfs nu ik moeder van een 2e ben geworden en ik volgens mij toch nog wel weet hoe zo'n kleintje verzorgd moet worden kunnen ze het niet nalaten om "commentaar" te geven.

Het is allemaal natuurlijk  alleen maar  lief bedoeld van al die mensen, maar het blijft gewoon irritant.

Bij mij gaat het inmiddels al mijn ene oor in en mijn andere oor meteen weer uit.
Ik merk dat ik mezelf onbewust heb aangeleerd om vriendelijk te knikken en te lachen terwijl ik denk: Ik doe het toch gewoon lekker zoals ik het wil, want het is mijn kind en ik weet wat het beste voor hem is.

Jolanda
 
Terug
Bovenaan