Ik word gek van mijn man.

Gisteren hadden wij een verjaardag en eerdere, maar dan is mijn man zo irritant.

Niemand mag hem vasthouden, want het is geen kermis attractie.
Niemand anders mag een flesje geven, want anders gaat het fout.
Hij wil dit gewoon niet. Het is dan te druk en krijg ik een boze blik, dat ik er gewoon misselijk van wordt.
Het was etenstijd voor de kleine en mijn broertje vroeg of hij het mocht geven en  mijn man  gelijk schudden van nee. Maar ja ik kan toch niet zeggen van nee dat mag niet. Mijn broertje heeft niet de ervaring met baby's en hij heeft al een keer de fles gegeven, maar hij had het geduld er toen niet voor, omdat de kleine beweegt enz, maar dit door de onwetendheid. Ik heb het erover gehad met  mijn broertje  en het is gisteren perfect gegaan. Maar dan gaan we weg en krijg ik de wind van voren.
Ik heb toch gezegd van nee, dat wil ik niet.
Hoe moet ik hiermee omgaan, Ik krijg echt een naar gevoel als mijn man dit doet.
Met als gevolg dat niemand een woord tegen mij heeft gezegt (mijn familie) en iedereen voelt zich opgelaten door hem. De enige die hem gisteren vast gehouden hebben zijn mijn moeder, mijn broertje en derest van de avond ik.

Ik word hier gek van.
Groetjes Sandra
 
Sandra,

Misschien moet je ervoor zorgen dat hij zelf het flesje geeft (waarom doet hij dat dan niet als hij niet wil dat iemand anders het doet?) En jij heb de hele avond met je kindje gezeten lijkt me ook vermoeiend (ook al is het heel erg leuk). Volgende keer moet je hem misschien aan je man geven, als hij het geduld er niet voor heeft geeft hij  je kleintje  misschien ook makkelijker aan iemand anders.
Mijn vriend had er in het begin ook wel moeilijk mee, maar het ging altijd goed en Lotte zit bij iedereen net zo gezellig te kletsen en lachen als bij ons. Dus dan wordt het ook steeds minder moeilijk om haar aan iemand anders te geven.

Sterkte ermee!!

Lilian moeder van Lotte (8 wkn)
 
Het is ook wel grappig, meestal zijn de vrouwen zo, ik heb het nog nooit bij een man gezien, dit gedrag. Is hij ergens bang voor?
Wil hij het beste vanhet beste voor zijn kind en is niets goed genoeg.
Weet hij met zijn nieuwe gevoelens geen raad? Overbezorgdheid is niet best, dit moet echt in balans komen, want als hij nu niet tot de orde geroepen wordt gaat hij door met dit gedrag totdat ze groot geworden is.
 
Wat jammer dat hij zo reageert. Ik ken een stel waar de man, waar het op de baby aankomt, ook de 'broek aanheeft'. Mamma moet zo op haar tenen lopen en regelmatig dingen doen of juist laten waar ze niet achter staat.  Het lijkt me geen gezonde situatie en erg frustrerend voor jou.Jullie hebben hier allebei evenveel over te zeggen. Ik kan me indenken dat je je familie graag wilt laten meegenieten van jullie kleintje...Het lijkt me, zoals zoveel andere dingen binnen een realtie, een verschil van mening. Ik zou zeggen, ga er eens voor zitten en probeer een serieus gesprek met je man te hebben hierover, anders kan dit nog wel eens escaleren en dat kan toch niet de bedoeling zijn.

Succes!

Liefs,

Bolbuikie
 
Terug
Bovenaan