Ik word echt gek! Sinds Teun doorslaapt,nu 4 weken is hij veranderd van een lief tevreden manneke in een huilende baby. Sinds 1 1/2 week kiepert hij de eerste fles er even vrolijk weer uit als hij er in gaat. Hij word uit zichzelf wakker s`morgens en drinkt heel rustig zijn flesje op daarna volgt er een boer. Na een half uur begint hij wat sneller te ademen en flats de hele inhoud door de lucht (en waar het dat terecht komt). Hij huilt de hele ochtend aan èèn stuk door. Troosten helpt niet meer,lopen,wiegen zingen ook niet.
Dikke tranen rollen over zijn wangen.Ik heb niet de indruk dat het krampjes zijn. Als hij weer honger heeft (hij hapt en zoekt wild door zijn tranen heen) geeft ik hem de volgende fles,die blijft er wel in. Dan is het ondertussen 11-12 uur en gaat hij naar bed,waar ik hem nog een kwartier laat huilen en dan valt hij van uitputting in slaap. S`middags gaat het iets beter,hij heeft dan huilbuien niet constant en s`avonds is het vaak weer feest.
Dinsdag ga ik naar de osteopaat,hopelijk vind hij iets maar ik vind het zo raar dat hij de eerste 8 weken zo lief is geweest. Ik kon overal naar toe hij was altijd vrolijk. Nu is het al bijna 4 weken geleden dat hij eens gelachen heeft (op een enkele keer na dan) ik durf bijna de deur niet meer uit. Ik ging elke dag lekker wandelen even naar de winkel,nou daar durf ik niet meer heen,iedereen kijkt mij aan als hij weer begint te krijsen en dan heb ik het nog niet over de opmerkingen die ik krijg. (nou volgens mij heeft hij honger,krijgt hij niks te eten??? grrrrrrr) Zo ik heb even mijn hart gelucht nu een diepe zucht en mijn energie weer bundelen want hij word zo wakker.
Bedankt voor het lezen! Groetjes Mikkie.
Dikke tranen rollen over zijn wangen.Ik heb niet de indruk dat het krampjes zijn. Als hij weer honger heeft (hij hapt en zoekt wild door zijn tranen heen) geeft ik hem de volgende fles,die blijft er wel in. Dan is het ondertussen 11-12 uur en gaat hij naar bed,waar ik hem nog een kwartier laat huilen en dan valt hij van uitputting in slaap. S`middags gaat het iets beter,hij heeft dan huilbuien niet constant en s`avonds is het vaak weer feest.
Dinsdag ga ik naar de osteopaat,hopelijk vind hij iets maar ik vind het zo raar dat hij de eerste 8 weken zo lief is geweest. Ik kon overal naar toe hij was altijd vrolijk. Nu is het al bijna 4 weken geleden dat hij eens gelachen heeft (op een enkele keer na dan) ik durf bijna de deur niet meer uit. Ik ging elke dag lekker wandelen even naar de winkel,nou daar durf ik niet meer heen,iedereen kijkt mij aan als hij weer begint te krijsen en dan heb ik het nog niet over de opmerkingen die ik krijg. (nou volgens mij heeft hij honger,krijgt hij niks te eten??? grrrrrrr) Zo ik heb even mijn hart gelucht nu een diepe zucht en mijn energie weer bundelen want hij word zo wakker.
Bedankt voor het lezen! Groetjes Mikkie.