Ik wou zo graag een 2de kindje maar het is beter van niet!!! wie kent dit??

hallo moeders!

ik ben een moeder van een zoontje van bijna 4 jaar! ik en mijn man wouden heel graag een 2de kindje er bij maar het is beter van niet!
ik heb pku een stofwisselingziekte (kom je achter bij de hielprik)  mijn man is er drager van zijn we vorig jaar achter gekomen!
en dat houd in dat een pku patient met een drager meerdere kans hebben op een kindje met bepaalde afwijkingen zoals hartafwijkingen of een gehandicapt kindje enz!

ook heb ik van mijn eerste een hele zware zwangerschap gehad ik heb de eerste weken alleen maar gespuugd was 10 kilo kwijt! heb er een week voor in het ziekenhuis gelegen en 2 maanden met sondevoeding gelopen omdat mijn bloedspiegel heel hoog werd door de pku en dat  kon ernstige gevolgen voor ons kindje hebben  normaal mag de waarde in de zwangerschap rond de 200 zijn ik had hem 1100 dus erg hoog de kans is groot dat dat weer gebeurt ook heb ik zwangerschaps vergiftiging gehad en erg hogebloeddruk ook die kans is groot dat ik het weer krijg want pku patienten hebben daar nu eenmaal een verhoogde kans op en helemaal als je het al een keer gehad hebt!
kortom allemaal dingen om het te laten, al zeggen ze in het ziekenhuis dat dit geen reden is om er geen kindje meer bij te nemen, maar ik durf de stap toch niet te nemen ben zo bang dat het mis gaat met het kindje of met mij misschien wel want zwangerschapsvergiftiging is niet niets!

we hebben zon geluk gehad met ons ventje die gelukkig kerngezond is en ook geen pku heeft dus we hebben dan ook maar besloten om de stap niet te nemen!
mijn man heeft zich inmiddels deze maand laten steriliseren zodat het gewoon definitief is het voelde goed maar soms als ik al die moeders zie met 2 kinderen de oudste van mijn zoontje zijn leeftyd en dan nog zon schattig babytje doet het me wel zeer! helemaal nu de laatste tyd bij ons in de famillie zoveel babys geboren worden en allemaal het 2de kindje soms ben ik er wel eens heel verdrietig over maar dan denk ik maar zo ik heb er toch nog 1 mogen krijgen en die is kerngezond er zijn mensen die helemaal geen kinderen kunnen krijgen dat is nog erger!

maar ik merk dat nu mijn zoontje ouder word hij gaat nu al 5 halve dagen naar school 4 naar de peuterzaal en dan een halve dag naar de bassischool en in april mag die volop naar school dat het nu wel moeilijker word hij word zo groot het gaat zo snel en straks blijf ik alleen achter in huis geen baby meer om me heen oohhh wat vind ik dat verschrikkelijk! maar het si niet anders kleine kinderen worden groot!

wie kent dit ook wie wou er ook graag een 2de maar moet het om 1 of andere redenen toch bij 1 laten ik kom graag met jullie in contact misschien dat ik me beter ga voelen!
ik hoor graag van jullie!!

groeten mama van devran!!
 
Beste moeder Devran,

Ik heb zelf geen ervaring hiermee maar mijn vriendin wel.

Ze heeft zelf PKU haar man is drager en hun kindje heeft ook PKU haar zoontj eis nu ook bijna 4 jaar. HEt i seen heel leuk lief jochie en hij heeft totaal geen last van zijn PKU hij is gewent aan het prikken en hij vind het niet leuk maar toch wel spannend.

Helaas had zei pas een verhoogde uitslag bij haar uitstrijkje en toen kwam de vraag of ze nog een kinderwens hadden. Ze kon toen geen nee zeggen. Toen ze thuis was hebben we erover gepraat ik wist niet dat ondanks het strenge dieet er toch nog een risico bestond en reageerde dus ook van waarom niet ondanks het zware dieet krijg j eer wel een gezond kindje voor terug. Zei vertelde mij dat ondanks het dieet er toch risico's bleven. We hebben heel goed de voors en de tegebns besproken en kwamen samen tot de conclusie dat het 1e kindje wat ze heeft toch wel een gods geschenk is en dat het risico te groot is.

Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt, ik zie haar nog zitten bijn akaal knabbelend op een rooie bes ( dit mocht ze veel eten). Het is een hele zware tijd geweest en we zijn allemaal heel gelukkig dat haar zoontje gezond(ondank PKU) ter wereld is gekomen.

Misschien een tip er komen pillen aan di ehet voor sommige kinder makkelijker maken om te leven met PKU waardoor ze ook iets meer mogen eten. Informeer hier eens naar bij jouw kinder arts. Ik geloof dat het nog een jaartje of 2 kan duren maar informeren kan geen kwaad.

Veel succes

Mama van Alisa en Joey
 
Bij ons is het helaas ook beter om het bij een te laten.
Mijn man heeft door een ongeluk (hij is als voetganger aangereden door een dronken automobilist) hersenletsel aan over gehouden.
We hebben ook getwijfeld om aan de 1e te beginnen, maar nu blij dat we haar hebben. Van het begin af aan wisten we dat er heel veel op mijn schouders zou komen. Een 2e is door de artsen afgeraden omdat de ontwikkeling harder zal gaan dan mijn man geestelijk kan verwerken.
Ik vind het erg jammer, maar probeer mijn motto er in te houden van liever een leuk gezin met z'n 3-en dan het gezin kapot met z'n 4-en.
Succes!
 
quote: Marillion100 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('27-01-2007 23:41:45'));

Beste moeder Devran,

Ik heb zelf geen ervaring hiermee maar mijn vriendin wel.

Ze heeft zelf PKU haar man is drager en hun kindje heeft ook PKU haar zoontj eis nu ook bijna 4 jaar. HEt i seen heel leuk lief jochie en hij heeft totaal geen last van zijn PKU hij is gewent aan het prikken en hij vind het niet leuk maar toch wel spannend.

Helaas had zei pas een verhoogde uitslag bij haar uitstrijkje en toen kwam de vraag of ze nog een kinderwens hadden. Ze kon toen geen nee zeggen. Toen ze thuis was hebben we erover gepraat ik wist niet dat ondanks het strenge dieet er toch nog een risico bestond en reageerde dus ook van waarom niet ondanks het zware dieet krijg j eer wel een gezond kindje voor terug. Zei vertelde mij dat ondanks het dieet er toch risico's bleven. We hebben heel goed de voors en de tegebns besproken en kwamen samen tot de conclusie dat het 1e kindje wat ze heeft toch wel een gods geschenk is en dat het risico te groot is.

Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt, ik zie haar nog zitten bijn akaal knabbelend op een rooie bes ( dit mocht ze veel eten). Het is een hele zware tijd geweest en we zijn allemaal heel gelukkig dat haar zoontje gezond(ondank PKU) ter wereld is gekomen.

Misschien een tip er komen pillen aan di ehet voor sommige kinder makkelijker maken om te leven met PKU waardoor ze ook iets meer mogen eten. Informeer hier eens naar bij jouw kinder arts. Ik geloof dat het nog een jaartje of 2 kan duren maar informeren kan geen kwaad.

Veel succes

Mama van Alisa en Joey


hallo mama van alisa en joey

wat fijn dat je reageerde ik heb ooit eens hier een oproep geplaast of er mensen warenmet pku om misschien eens mee te praten
je hebt het dan zelf niet maar je vriendin misschien vind zij het leuk om eens te praten
over hoe en wat
ik zelf heb soms behoorlijk veel moeite met me aan het dieet te houden ik wil wel eens weten hoe het bij anderen gaat  

( even mijn zoontje heeft gelukkig geen pku je zei dat er pillen voor waren maar hij heeft het godzijdank niet dus de zijn we niet nodig!)

ik heb trouwens wel een andere zwangerschap als haar gehad ik mocht in begin weinig eten maar hoeverder ik in was hoe meer ik mocht eten mijn bloedspiegel zat zo laag ik had hem een keer 60 en ook dat was niet goed het is gewoon zo moeilijk om hem precies goed te hebben
ik heb er nooit last van gehad maar sinds ik mijn zoontje heb vidn ik het heel moeilijk
maar het is gewoon niet anders!

ik sta onder het umcgroningen welk ziekenhuis je vriendin als ik vragen mag ik ben erg benieuwd hoe zij alles ervaard
ik hoop dat ik haar eens spreken mag ze mag altyd me email hebben als zij het ook leuk vind om eens met een pku patiemt te praten want ja bij ons in de buurt heeft niemand dat ik zelf woon in overijssel (vroomshoop)

ik hoor het wel

groeten mama van devran!





 
quote: marianne mv dochter reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('29-01-2007 19:30:30'));

Bij ons is het helaas ook beter om het bij een te laten.
Mijn man heeft door een ongeluk (hij is als voetganger aangereden door een dronken automobilist) hersenletsel aan over gehouden.
We hebben ook getwijfeld om aan de 1e te beginnen, maar nu blij dat we haar hebben. Van het begin af aan wisten we dat er heel veel op mijn schouders zou komen. Een 2e is door de artsen afgeraden omdat de ontwikkeling harder zal gaan dan mijn man geestelijk kan verwerken.
Ik vind het erg jammer, maar probeer mijn motto er in te houden van liever een leuk gezin met z'n 3-en dan het gezin kapot met z'n 4-en.
Succes!



hallo

ja dat is heel vervelend en je doet er jammer genoeg niets aan ik vind jou insteling wel heel goed want zo is het nu eenmaal liever gelukkig met zijn drieen dan ongelukkig met zijn 4 en zo denken wij ook wel hoor
toch leuk dat je gereageerd!
iedereen denkt dat kinderen krijgen vanzelf sprekend is maar dat is het absoluut niet maar mensen hebben dat niet door omdat het bij de meesten allemaal vanzelfsprekend gaat maar zo zie je maar niet bij iedereen!

groeten mama van devran!
 
Terug
Bovenaan