A
Anoniem
Guest
Hallo allemaal,
Ik ben Daniëlle, 25 jaar en wij proberen dus om zwanger te worden.
Ik heb voor het laatst 18 juli 2004 de pil geslikt en ben in augustus voor het eerst ongesteld geworden. Betekent dat we nu 10 maanden bezig zijn. We gingen er al vanuit dat het lang zou duren voordat ik zwanger zou zijn aangezien ik al eens eerder gestopt was met de pil en het toen een half jaar duurde voordat ik uberhaupt ongesteld werd. Echter werd ik dit meteen de juiste maand ongi. Ik had dus toch een beetje goede hoop.
Echter na verloop van tijd bleek dat mijn cyclus heel onregelmatig is. Zelf 2 keer helemaal niet ongi geweest. Echt ontzettend stressen is dat maar niet ongesteld worden en toch steeds een negatieve test
.
Toch hadden we steeds zo een instelling van ach we zien wel wanneer het gebeurt. Mijn man is er wat makkelijker in dan ik. Maar het begint nu toch wel een beetje aan me te knagen. Ondanks dat ik vaak ook heel onzeker ben of ik het wel kan, moeder zijn, of ik de verantwoordelijkheid wel aan kan of het financieel allemaal wel lukt etc etc., is het moedergevoel echt heel sterk.
Mijn man (jeroen) is daar juist heel zeker over. Die ziet al die problemen niet en weet zeker dat het ons gaat lukken. (lijkt net andersom met de verhalen die ik hier de afgelopen dagen heb gelezen ).
Nou is het zo dat wij niet heel vaak klussen en de kans dus dan extra klein is dat je het net op het goede moment doet. Jeroen wilde het ook het liefst zo natuurlijk mogelijk laten gebeuren. Geen getime of gemeet of op commando klussen. Maar ik ben deze week toch begonnen met temperaturen. De 2e dag merkte ik al een verhoogde temperatuur op het moment dat een sprongetje wel zou kunnen van wat misschien een toekomstig kindje zou kunnen worden. Dus meteen geklusd. (we hadden in de paar dagen daarvoor ook al 1 of 2 keer geklusd.
Nu heb ik dus wel al een paar dagen last van mijn buik. Niet echt aanwijsbaar maar wat krampachtige en stekende pijntjes. En voel me niet helemaal zoals altijd.
Ik kan me haast niet voorstellen dat je al zo snel iets kan voelen. En ik maak mezelf helemaal gek omdat ik het niet uit mijn hoofd kan zetten. Ik hoop echt dat het raak is maar ik vrees van niet want ondanks dat mijn temperatuur maandag op zijn hoogst was loopt hij nu al weer wat naar beneden. En volgens mij moet de temp hoog blijven al je zwanger bent.
pffff wat een verhaal maar moest het ff kwijt.
De laatste keer dat ik ongesteld was was 27 april, aangezien ik zo een onregelmatige cyclus heb ga ik er even vanuit dat ik 27 mei weer ongesteld moet worden (zo was het vroeger altijd voor dat ik de pil ging slikken). Dus ik leef met spanning daar naar toe. Maar de dagen gaan HEEEEEL langzaam.
Groetjes,
Daniëlle
Ik ben Daniëlle, 25 jaar en wij proberen dus om zwanger te worden.
Ik heb voor het laatst 18 juli 2004 de pil geslikt en ben in augustus voor het eerst ongesteld geworden. Betekent dat we nu 10 maanden bezig zijn. We gingen er al vanuit dat het lang zou duren voordat ik zwanger zou zijn aangezien ik al eens eerder gestopt was met de pil en het toen een half jaar duurde voordat ik uberhaupt ongesteld werd. Echter werd ik dit meteen de juiste maand ongi. Ik had dus toch een beetje goede hoop.
Echter na verloop van tijd bleek dat mijn cyclus heel onregelmatig is. Zelf 2 keer helemaal niet ongi geweest. Echt ontzettend stressen is dat maar niet ongesteld worden en toch steeds een negatieve test
.Toch hadden we steeds zo een instelling van ach we zien wel wanneer het gebeurt. Mijn man is er wat makkelijker in dan ik. Maar het begint nu toch wel een beetje aan me te knagen. Ondanks dat ik vaak ook heel onzeker ben of ik het wel kan, moeder zijn, of ik de verantwoordelijkheid wel aan kan of het financieel allemaal wel lukt etc etc., is het moedergevoel echt heel sterk.
Mijn man (jeroen) is daar juist heel zeker over. Die ziet al die problemen niet en weet zeker dat het ons gaat lukken. (lijkt net andersom met de verhalen die ik hier de afgelopen dagen heb gelezen
).Nou is het zo dat wij niet heel vaak klussen en de kans dus dan extra klein is dat je het net op het goede moment doet. Jeroen wilde het ook het liefst zo natuurlijk mogelijk laten gebeuren. Geen getime of gemeet of op commando klussen. Maar ik ben deze week toch begonnen met temperaturen. De 2e dag merkte ik al een verhoogde temperatuur op het moment dat een sprongetje wel zou kunnen van wat misschien een toekomstig kindje zou kunnen worden. Dus meteen geklusd
. (we hadden in de paar dagen daarvoor ook al 1 of 2 keer geklusd.Nu heb ik dus wel al een paar dagen last van mijn buik. Niet echt aanwijsbaar maar wat krampachtige en stekende pijntjes. En voel me niet helemaal zoals altijd.
Ik kan me haast niet voorstellen dat je al zo snel iets kan voelen. En ik maak mezelf helemaal gek omdat ik het niet uit mijn hoofd kan zetten. Ik hoop echt dat het raak is maar ik vrees van niet want ondanks dat mijn temperatuur maandag op zijn hoogst was loopt hij nu al weer wat naar beneden. En volgens mij moet de temp hoog blijven al je zwanger bent.
pffff wat een verhaal maar moest het ff kwijt.
De laatste keer dat ik ongesteld was was 27 april, aangezien ik zo een onregelmatige cyclus heb ga ik er even vanuit dat ik 27 mei weer ongesteld moet worden (zo was het vroeger altijd voor dat ik de pil ging slikken). Dus ik leef met spanning daar naar toe. Maar de dagen gaan HEEEEEL langzaam.
Groetjes,
Daniëlle