Hij kan het nog niet zeggen, al duurt dat ook niet lang meer denk ik. Onze kerel is een erg zelfstandige (herken het niet ahum) Heeft absoluut mijn karakter. Motto in de familie is: als er wat te regelen valt, doe ik het zelf wel. Zo ook onze zoon. Aankleden helpt ie mee. Wordt nijdig op zijn sokken dat die niet aanspringen als je ze op je voeten houdt, eten is nu even een bende, want mag hem niet meer helpen. Maar zo goed eet hij nou ook nog niet met een lepel zonder hulp. Wel worden er stukjes brood aan mama gevoerd. (vond ik wel lief) Slaapzak doet ie zelf uit. In bad moet ie zijn washandje hebben. Krijgt ie ook wel maar dan na het wassen. Nou dan krijg ik het wel te horen van hem hahaha. Nee mama nee. En een hoop buitenlandse verwensingen volgens mij. Hij wordt gewoon niet graag geholpen. Pampers, daar is ie zelf wel klaar mee denkt ie hahahahaa. Wat een eigenwijs monstertje heb ik toch. En JAAAAAAAAAA vanavond liep hij eindelijk door het huis!