ikke zelf doen.

Hij kan het nog niet zeggen, al duurt dat ook niet lang meer denk ik. Onze kerel is een erg zelfstandige (herken het niet ahum) Heeft absoluut mijn karakter. Motto in de familie is: als er wat te regelen valt, doe ik het zelf wel. Zo ook onze zoon. Aankleden helpt ie mee. Wordt nijdig op zijn sokken dat die niet aanspringen als je ze op je voeten houdt, eten is nu even een bende, want mag hem niet meer helpen. Maar zo goed eet hij nou ook nog niet met een lepel zonder hulp. Wel worden er stukjes brood aan mama gevoerd. (vond ik wel lief) Slaapzak doet ie zelf uit. In bad moet ie zijn washandje hebben. Krijgt ie ook wel maar dan na het wassen. Nou dan krijg ik het wel te horen van hem hahaha. Nee mama nee. En een hoop buitenlandse verwensingen volgens mij. Hij wordt gewoon niet graag geholpen. Pampers, daar is ie zelf wel klaar mee denkt ie hahahahaa. Wat een eigenwijs monstertje heb ik toch. En JAAAAAAAAAA vanavond liep hij eindelijk door het huis!
 
hahaha je hebt je handen vol aan hem als ik zo lees, leuk he zo klein en nu al een karaktertje, soms denk ik wel vermoeiend maar je weet in ieder geval dat hij later ook zn mannetje staat. en wat goed dat hij loopt.
 
Tjonge, ik heb het idee dat je ook hier Evy beschrijft. Mag nergens bij helpen. Zelfs met luiers verwisselen doe ik het volgens haar niet goed. Eigenlijk allemaal wel heel grappig, vind ik. En goh, van wie zal ze dat toch hebben?
 
Ik herken het ook wel, hoor. Tim heeft ook een erg grote behoefte aan autonomie! Bij het leren lopen werd hij ook boos als ik zijn hand wilde vasthouden. Hij loopt dus nu, maar hij heeft nog geen een keer aan mijn hand gelopen!
 
hihihi Jorn heeft ook een erg eigen willetje...

van de week had ik hem in de box gezet omdat ik ff snel wat van boven moest hebben. en toen ik weer beneden kwam en hem eruit tilde pakte die me bij mijn haar vast.... en ik zweer het, et leek net of zei die met een hele boos toon dat doe je niet weer hoor!

hiihihi ik heb er zo om moeten lachen!
 
Terug
Bovenaan