De meeste meisjes hadden maar 1 droom en dat was een princessenbruiloft..
Dat was bij mij helemaal niet het geval.. Mijn droom was heel simpel, zwanger worden.
Nu blijkt wel dat dat niet zo simpel is als ik dacht.
Ik ben een jaar geleden gestopt met de pil want we hadden alles goed voor elkaar ( huisje, boompje, beestje) dus vonden we het tijd voor de volgende stap!
De eerste paar maanden zijn uiteraard erg teleurstellend als je een negatieve test in handen hebt. Op een gegeven moment ga je er gewoon van uit dat de test negatief is maar toch hoop je stiekum op dat stomme streepje.
De eerste 4/5 maanden werd ik gewoon netjes op tijd ongesteld. Daarna duurde het steeds langer voordat ik ongesteld werd. Nou je denkt eerst bij je eigen dat het wel zou komen omdat je er te veel mee bezig bent maar uiteindelijk toch maar een afspraak bij de huisarts gemaakt. Na een aantal keer bloed geprikt te hebben en een paar huisartsbezoekjes verder kreeg ik een verwijzing naar de gyn. De eerste afspraak bij de gyn was erg vreemd je weet namelijk niet wat je te wachten staat. Je krijgt een aantal onderzoeken incl. een uitstrijkje en een inwendige echo.
Man lief kreeg een mooi potje mee zodat ook hij onderzocht kon worden. 3 weken later konden we weer terug komen omdat ik nog een aantal bloedtesten moest doen. 1 voor en 1 tijdens de menstruatie. Eindelijk breekt dan de dag aan dat we weer terug konden naar de gyn, super zenuwachtig! Bij de gyn aan gekomen steekt ze gelijk van wal door met mijn uitslagen te beginnen.
Uit de onderzoeken bleek dat ik PCO heb. Dat was allemaal niet erg zij ze, zwanger kon best met PCO door middel van medicijnen. Ik kon weer opgelucht adem halen.
Totdat ze met de uitslagen van man lief begon. Nu blijkt dat dat helemaal niet goed zit, van de 10% wat er in beweging en goed moet zijn heeft hij er 0,2%. Op dat moment dringt het niet zo tot je door maar ze zei het zo erg lastig om via de normale weg zwanger te worden maar ze wou ook niet van 1 uitslag uitgaan dus die worden opnieuw getest maar dat kan pas over 6 weken en ook al zouden die uitslagen wel goed zijndan word het nog lastig via de normale manier omdat ik dus PCO heb. Nu hebben we wel alvast andere mogelijkheden besproken en mocht het dan zover komen dat word het ICSI omdat IVF gewoon weg niet zou gaan lukken!
En zo valt mijn droom dus in duigen..
Zijn er meer mensen die hetzelfde probleem hebben of hadden en ook ICSI hebben gehad??
Dat was bij mij helemaal niet het geval.. Mijn droom was heel simpel, zwanger worden.
Nu blijkt wel dat dat niet zo simpel is als ik dacht.
Ik ben een jaar geleden gestopt met de pil want we hadden alles goed voor elkaar ( huisje, boompje, beestje) dus vonden we het tijd voor de volgende stap!
De eerste paar maanden zijn uiteraard erg teleurstellend als je een negatieve test in handen hebt. Op een gegeven moment ga je er gewoon van uit dat de test negatief is maar toch hoop je stiekum op dat stomme streepje.
De eerste 4/5 maanden werd ik gewoon netjes op tijd ongesteld. Daarna duurde het steeds langer voordat ik ongesteld werd. Nou je denkt eerst bij je eigen dat het wel zou komen omdat je er te veel mee bezig bent maar uiteindelijk toch maar een afspraak bij de huisarts gemaakt. Na een aantal keer bloed geprikt te hebben en een paar huisartsbezoekjes verder kreeg ik een verwijzing naar de gyn. De eerste afspraak bij de gyn was erg vreemd je weet namelijk niet wat je te wachten staat. Je krijgt een aantal onderzoeken incl. een uitstrijkje en een inwendige echo.
Man lief kreeg een mooi potje mee zodat ook hij onderzocht kon worden. 3 weken later konden we weer terug komen omdat ik nog een aantal bloedtesten moest doen. 1 voor en 1 tijdens de menstruatie. Eindelijk breekt dan de dag aan dat we weer terug konden naar de gyn, super zenuwachtig! Bij de gyn aan gekomen steekt ze gelijk van wal door met mijn uitslagen te beginnen.
Uit de onderzoeken bleek dat ik PCO heb. Dat was allemaal niet erg zij ze, zwanger kon best met PCO door middel van medicijnen. Ik kon weer opgelucht adem halen.
Totdat ze met de uitslagen van man lief begon. Nu blijkt dat dat helemaal niet goed zit, van de 10% wat er in beweging en goed moet zijn heeft hij er 0,2%. Op dat moment dringt het niet zo tot je door maar ze zei het zo erg lastig om via de normale weg zwanger te worden maar ze wou ook niet van 1 uitslag uitgaan dus die worden opnieuw getest maar dat kan pas over 6 weken en ook al zouden die uitslagen wel goed zijndan word het nog lastig via de normale manier omdat ik dus PCO heb. Nu hebben we wel alvast andere mogelijkheden besproken en mocht het dan zover komen dat word het ICSI omdat IVF gewoon weg niet zou gaan lukken!
En zo valt mijn droom dus in duigen..
Zijn er meer mensen die hetzelfde probleem hebben of hadden en ook ICSI hebben gehad??