In 2 strijd

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo andere zwangere dames,

Ik zit in een persoonlijke 2 strijd. Ik ben nu 23 weken zwanger, een dochter van 1 jaar kruipend over de vloer, werk 21 uur in de zorg en loop bij de fysio met rugklachten. Heb last van harde buiken, ben moe, futloos, huildagen etc.

Ik ben geen opgever, ga door tot ik er bij neer val, maar merk dat ik niet meer kan, ik ben moe........
(dat is voor mij al heel wat om toe tegeven). Ik ben dol op mn dochter, mn werk.

Wanneer is de grens bereikt?? Heb as vrijdag een slaapdienst en heb tegen manlief gezegd dat het de laatste is. Maar ik vind het zooooooooooo moeilijk.

Ik weet dat ik voor een ander zou zeggen stop er mee, meld je ziek, zorg voor jezelf en denk aan de baby. Maar voor me zelf is het een ander verhaal.

Dat is de 2 strijd in me. Los daarvan maak ik me absoluut niet druk over hoe anderen er over denken als ik nu de handoek in de ring gooi. Als ik de keuze maak dan maak ik deze volledig. Geen half werk.

Ik moest het even kwijt, ff pfffffffffffffffffffffffffffff

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hi Li,

Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Zelf ken ik die tweestrijd ook. Door mijn bekkenklachten kan ik veel dingen niet meer, maar ik wil toch. Ik wil graag blijven werken, wil graag leuke dingen blijven doen en wil graag aan het sociale leven blijven deelnemen. Toch kost me dat erg veel energie. Ik ben ook geen opgever en dat ik wil blijven werken doe ik niet voor mijn werkgever, maar wel voor mezelf. Ik zou knettergek worden, hele dagen thuis. En mijn huishouden uit handen geven vind ik ook moeilijk.

Wel merk ik dat ik heel langzaam een bepaald soort ritme begin te vinden. Dingen op een lager pitje zet. Een soort balans... Daar ging heel wat tijd over heen, maar onbewust zijn er toch dingen aan het veranderen.

Ik hoop dat jij ook snel zo'n balans kan vinden!

Gr. Tamara.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Juist ja... ik herken dit wel ja.... ook lang in 2strijd gezeten maar nu bleek dat ik "krap" vruchtwater" heb en ben drastisch geminderd met uren... ook hier een knul van 3 jaar rondlopen en veel last van kwaaltjes tijdens de zwschap... ik zou het mezelf nooit vergeven als deze zwschap niet goed zou lopen of er iets met het kindje zou zijn omdat IK niet het bijltje erbij neer kon gooien en de nodige rust inbouwde voor de kleine.... en sinds ik het een stuk rustiger aandoe vermeerder het vruchtwater weer... vrijdag weer controle; hopelijk heeft het doorgezet.... maar nogmaals dames, het is maar voor een paar maanden... en voor je baby een heel mensenleven.... dan geef je daarna maar weer dubbel en dwars je energie aan je werk. Hier hebben we nu ook minder inkomen omdat we een eigen zaak hebben.... maar baby komt eerst nu...

hopelijk vindt je, zoals Tamara, zegt gauw je balans....

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Heb het er ook eens over met je vk/ha, ik had dit bij de tweede zwangerschap ook en toen was zij degene die uiteindelijk zei, stop hiermee. Je moet staks ook nog bevallen en daarna voor een kindje zorgen. Als je vooraf al je reserves al verbruikt heb wordt het er na de bevalling ook niet beter op.Het was toen dus ook om medische redenen (omdat mijn vk uiteindelijk de beslisiing voor mij genomen heeft)en toen was het voor mij zelf ook beter te begrijpen en kon ik er ook beter mee omgaan. Je bent echt geen watje/opgever of wat ook. En wat geld betreft maakt het niets uit, voor jou en je baas niet, want je gaat in de ziektewet.
Maar denk aan jezelf en aan de kleine, met rust gaat eht vast veel beter. Ookal is het aleen maar rust in je hoofd!
Oh ja, ik kwam even buurten en liep toen op je onderwerp ik zit zelf "pas" in het aprilforum.
Succes in ieder geval!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Bedenk je dat je altijd nog kan werken en dat je maar zo kort zwanger bent! Heel veel succes. De twee strijd is heel herkenbaar en werk zelf ook in de zorg normaal maar 28 uur, maar nu dus maar 5 uurtjes per dag en boventalig, ik doe nu voornamelijk aangepast werk. Harde buiken is niet goed als ze pijnlijk zijn. Het is echt een waarschuwing, zo heb ik het van mijn vk begrepen!

Succes met knopen doorhakken, maar wacht er niet te lang mee.

Groetjes Janne

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo Dames,
Bedankt voor jullie reactie. Ik hoop idd snel knopen door te hakken. En weer wat balans te vinden in mn dagelijkse leven.
Nogmaals mijn dank.
Groeten Lianne

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Heeeeeeeeel herkenbaar!
Ik heb ook veel te veel hooi op mijn vork momenteel.
Ik werk gemiddeld zo'n 24 uur per week en daarnaast nog regelmatig een vergadering of bijscholing.
Manlief werkt veel over, is de laatste weken pas om 8 uur thuis, dus als de 2 kids al op bed liggen.
2 kids dus nog rondlopen.
Ben nu 20 weken, maar al aan het eindje van m'n latijn. Maar 'opgeven' komt ook niet in mijn woordenboek voor.
Een ander had ik ook gezegd te stoppen of in ieder geval drastisch te minderen, maar ik zelf...... Dat is een heel ander verhaal.
Daarnaast gaat nu mijn bloeddruk toch echt omhoog en voel ik me weer allerbelabberts.
Nu maar hopen dat de gyn voor mij de knoop wil doorhakken, want dat vind ik een stuk makkelijker. Dat er tegen me gezegd wordt wat ik moet doen.

Dus nog even wachten, woensdag de afspraak met de gyn. Benieuwd wat die zegt.

Ik zou jou dus idd ook adviseren om gas terug te nemen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan he.

Groetjes Suus

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hier ook iemand die doorgaat tot die echt niet meer kan.
Maar op het moment is dat punt nu aangebroken.
Ik werk 28 uur in de kinderopvang, ben assistent leidinggevende, dus sta op de groep ( 0 tot 4 jaar) en doe tussen door nog een hoop ander werk en veel thuiswerk en heb regelmatig vergaderingen.
Ik merk aan mezelf dat ik mijn pijn en moeheid afreageer op mijn zoontje.
Vandaag moet ik maar om de tafel op mijn werk en echt minder gaan werken, ik ben echt op!
Mijn gezin is belangrijker dan mijn werk en mijn gezin gaat nu voor!
Succes meiden!

Groetjes Mirjam