in aanvulling op Novus Vivere: Moe, maar kan niet slapen!

Ik word hier echt helemaal gek van! Ik ben zo moe, maar kan al 2
nachten nauwelijks slapen. Elke keer als ik me omdraai doen mijn
borsten pijn, ik moet er om de 3 uur uit om te plassen en kan dan
gewoon niet meer in slaap komen! Vanaf morgen moet ik weer 3 dagen
werken, ik weet nog niet hoe ik daar doorheen moet komen. Drie
ochtenden om 6   uur op,dochter uit bed trekken, haar huilend en wel
droppen bij de oppas (zo voelt het, gaat natuurlijk iets subtieler) en
op school blij Sinterklaas lopen vieren! Ik kan wel janken als ik er
alleen al aan denk!

Ik durf vanmiddag eigenlijk ook niet zo goed te gaan liggen, als onze
dochter (moe van de peuterspeelzaal) ook even een dutje gaat doen. Dan
kan ik vannacht misschien nog minder goed slapen... Aan de andere kant,
veel slechter kan het ook niet worden.



Ik had gehoopt dat ik nu minder moe zou zijn dan toen bij onze dochter,
maar helaas. Toen ben ik de hele zwangerschap zo moe geweest, ik hoop
dat het zich nu beperkt tot de eerste 12 à 16 weken.



Voor alle vermoeide dames: ik leef met jullie mee!



Liefs, Kaskes
 
Hoi,

Hier nog zo'n gapende en vermoeide moeder. Ik slaap ook slecht. Ik stort om 9 uur in dus ga ik naar bed, dan weet ik van ellende niet hoe ik moet gaan liggen. Ik ben een echte buikslaper maar dat ligt absoluut niet lekker. Dan word ik om 1 uur weer wakker omdat ik toch op mijn buik lig en dat zeer doet. En ja, dan nog even plassen en slapen ho maar.
Bij mij weten ze het ook niet op mijn werk. Krijg je de vraag: voel je je goed, je ziet er zo moe uit. Ja, zeg ik dan maar, de oudste was erg vroeg wakker vanmorgen.
Vanmiddag toch op de bank in slaap gevallen, kan er helaas niets aan doen.

Nou meiden, hopelijk slapen we binnenkort weer als prinsesjes.

Keesje



 
Ik had het vorige keer ook. 's nachts kon ik niet slapen overdag wel. Ik zou als ik jou was alle slaap meepikken die je kunt krijgen dus niet al te bang zijn dat je dan 's avonds niet meer slaapt want volgens mij heeft het met hormonen te maken en nergens anders mee.
Sterkte en slaap ze!
 
Ik slaap ook al een aantal weken slecht.
Ik kan niet inslapen en als ik wel slaap word ik veel wakker.
Ondertussen ben ik zoooo moe want werk en dreumes verdwijnen niet opeens
Dus als ik doe nu soms samen met mijn zoontje een tukje om de ergste vermoeidheid tegen te gaan.
Wel zet ik de wekker zodat ik niet mijn hele middag verslaap.
 
Ik ben toch maar wel gaan liggen dinsdag, maar die meid van ons heeft bijna 2 uur liggen zingen in haar bed. Ik had dus nog steeds alleen maar gedoezeld.
Ik had inderdaad bedacht om alle slaap te pakken die ik pakken kon, het is waarschijnlijk hormonaal   dus daar valt toch niet tegen aan te slapen, hihi.

Mijn zus en ik hebben een beetje een aparte band. Wij weten heel vaak dingen van elkaar zonder dat we het kunnen weten. Tijdens mijn vorige zwangerschap die miskraam werd, had zij allemaal zwschapsklachten, ondanks haar spiraaltje. We waren er allebei van overtuigd dat ze zwanger was (ze wist het niet van mij, toen). Toen ik de miskraam kreeg, waren haar klachten ineens verdwenen.
Maar goed, to the point: Ik had haar gisteren gevraagd of ze voor het slapen even aan me wilde denken. Kreeg ik vanmorgen een smsje: Heb je goed geslapen? Ik had het idee dat je een weerstand heb tegen vooral vlees en dat je gedachten heen en weer vliegen. Dat laatste klopt, ik lig niet te piekeren, maar er komt van alles in mijn hoofd op. Dat eerste hoef ik niet uit te leggen, denk ik, maar dat kan zij niet weten, haha! Heb maar gezegd dat het wel klopte...

Vanavond al wel vast aan mijn broer verteld, die kan er zaterdag niet bij zijn en met mijn buik kan ik het echt niet langer verbergen. Hij was meteen enthousiast!

Vanmorgen voor het eerst overgegeven: ik zag iets vies op het douchegordijn dat ik gisteren gewassen had en stond tegelijk mijn tanden te poetsen. Geen goede combi, want HOP daar kwam het, bleeeeh!

Liefs, K

En ik hoop dat we vanavond allemaal slapen als een marmot!

 
Terug
Bovenaan