A
Anoniem
Guest
lieve mensen ik wil graag in contact komen met meiden, vrouwen die misschien hetzelfde als ik hebbe mee gemaakt.
ik heb een aantal jaren een blinde darm operatie gehad en heb daar een nog al groot liteken aan over gehouden, zo'n 10cm!
ben nu 24weken zwanger en afgelopen vrijdag opgenomen geweest in het ziekenhuis voor een aantal dagen.
ik had vreselijke pijn, wist niet wat het was dacht eerst aan bandenpijn en dat het wel over zou gaan, maar de pijn werd zo erg dat ik het niet meer uit hield.
We zijn die avond nog naar de huisartsen post geweest en die hebben mij meteen door verwezen naar de verloskamers.
daar ben ik nog een keer onderzocht en dat was voor ons echt een drama!
ze ging eerst het hartje horen met zo'n ding weet niet precies hoe dat heet.
maar ze kon het niet vinden, nou wij in de stress pff...ze haalde een andere verloskundige erbij, die maakte een echo van ons kindje, ook daarop was het hartje niet te zien, de baby lag er ook heel stil bij terwijl het normaal heel bewegelijk is.
nou mijn vriend en ik wisten niet meer waar we het zoeken moesten!
gelukkig kon ze na enige tijd het hartje vinden, vond het zo raar dat dat zo lang duurde want bij mijn vorige echo's zagen ze het altijd meteen.
maar goed de baby maakte het tot nu toe goed.
de pijn hield aan, er werd plas onderzocht en ook bloed afgenomen...op de uitslag wachten en daaruit bleek dat er weefsel in mijn plas was gevonden, wat dat betekende wist ik niet en het werd me ook niet echt duidelijk alleen dat ik dus moest blijven en ze zeiden dat met een paar pillen en rust het misschien over zou gaan.
vond het vreselijk en voelde me zo rot, dit hadden we niet verwacht.
voor mijn gevoel zou dit niet weg gaan met een paar pillen, maar goed ik bleef en zou het afwachten.
de volgende morgen...nog steeds vreselijke pijn nog erger zelfs! en ik moest wachten en wachten op de gynecoloog, die had het die dag vreselijk druk met bevallingen enzo en hij had pas om half vier in de middag tijd voor mij...al die tijd lag ik daar en wist ik maar niet wat ik had...pfff
nou dat de gyn was geweest vertelde hij mij dat hij het ook niet wist en dat ik nog maar een nachtje moest blijven...vertelde wel dat ik zo'n vreselijk pijn had aan een kant en dat het bij dat liteken in de buurt ook vreselijk pijn deed, dat het voelde alsof ik net was geopereerd.
de volgende dag, werd er weer bloed afgenomen en plas onderzocht, de gyn was vandaag al erg vroeg bij me en onderzocht me, maakte nog een echo...waarop niks te zien was bij de baby gelukkig! en me baarmoeder zag er ook goed uit.
zij dacht ook aan dat liteken, dat zou verkleefd zitten met me baarmoeder en omdat ik groeide deed dat zo''n pijn.
ze konden niks meer voor me doen en ik mocht naar huis.
gelukkig, maar ik kon thuis niks, kon niet eens opstaan of lopen of noem maar op kon echt helemaal niks.
nu een aantal dagen later gaat het redelijk goed en heb ik minder pijn, heb nog steeds wel last van harde buiken weet niet of dit normaal is zo vroeg.
dit is een beetje in het kort mijn verhaal, zou graag als iemand anders dit ook heeft mee gemaakt of iets in die richting in contact komen met die gene.
veel liefs nathalie
voel de baby gelukkig wel goed bewegen en me buik is ook flink gegroeid!!!
ik heb een aantal jaren een blinde darm operatie gehad en heb daar een nog al groot liteken aan over gehouden, zo'n 10cm!
ben nu 24weken zwanger en afgelopen vrijdag opgenomen geweest in het ziekenhuis voor een aantal dagen.
ik had vreselijke pijn, wist niet wat het was dacht eerst aan bandenpijn en dat het wel over zou gaan, maar de pijn werd zo erg dat ik het niet meer uit hield.
We zijn die avond nog naar de huisartsen post geweest en die hebben mij meteen door verwezen naar de verloskamers.
daar ben ik nog een keer onderzocht en dat was voor ons echt een drama!
ze ging eerst het hartje horen met zo'n ding weet niet precies hoe dat heet.
maar ze kon het niet vinden, nou wij in de stress pff...ze haalde een andere verloskundige erbij, die maakte een echo van ons kindje, ook daarop was het hartje niet te zien, de baby lag er ook heel stil bij terwijl het normaal heel bewegelijk is.
nou mijn vriend en ik wisten niet meer waar we het zoeken moesten!
gelukkig kon ze na enige tijd het hartje vinden, vond het zo raar dat dat zo lang duurde want bij mijn vorige echo's zagen ze het altijd meteen.
maar goed de baby maakte het tot nu toe goed.
de pijn hield aan, er werd plas onderzocht en ook bloed afgenomen...op de uitslag wachten en daaruit bleek dat er weefsel in mijn plas was gevonden, wat dat betekende wist ik niet en het werd me ook niet echt duidelijk alleen dat ik dus moest blijven en ze zeiden dat met een paar pillen en rust het misschien over zou gaan.
vond het vreselijk en voelde me zo rot, dit hadden we niet verwacht.
voor mijn gevoel zou dit niet weg gaan met een paar pillen, maar goed ik bleef en zou het afwachten.
de volgende morgen...nog steeds vreselijke pijn nog erger zelfs! en ik moest wachten en wachten op de gynecoloog, die had het die dag vreselijk druk met bevallingen enzo en hij had pas om half vier in de middag tijd voor mij...al die tijd lag ik daar en wist ik maar niet wat ik had...pfff
nou dat de gyn was geweest vertelde hij mij dat hij het ook niet wist en dat ik nog maar een nachtje moest blijven...vertelde wel dat ik zo'n vreselijk pijn had aan een kant en dat het bij dat liteken in de buurt ook vreselijk pijn deed, dat het voelde alsof ik net was geopereerd.
de volgende dag, werd er weer bloed afgenomen en plas onderzocht, de gyn was vandaag al erg vroeg bij me en onderzocht me, maakte nog een echo...waarop niks te zien was bij de baby gelukkig! en me baarmoeder zag er ook goed uit.
zij dacht ook aan dat liteken, dat zou verkleefd zitten met me baarmoeder en omdat ik groeide deed dat zo''n pijn.
ze konden niks meer voor me doen en ik mocht naar huis.
gelukkig, maar ik kon thuis niks, kon niet eens opstaan of lopen of noem maar op kon echt helemaal niks.
nu een aantal dagen later gaat het redelijk goed en heb ik minder pijn, heb nog steeds wel last van harde buiken weet niet of dit normaal is zo vroeg.
dit is een beetje in het kort mijn verhaal, zou graag als iemand anders dit ook heeft mee gemaakt of iets in die richting in contact komen met die gene.
veel liefs nathalie
voel de baby gelukkig wel goed bewegen en me buik is ook flink gegroeid!!!