In de war!

Hoi allemaal,

Ik heb afgelopen zaterdag een zeer heftige bloeding gehad. Ik was toen 6 wk+1. Het is mijn derde miskraan. Ik heb ergens op dit forum een klein beetje van mijn verhaal verteld en ook op het juliforum.

Ik ben wel weer aan het werk gegaan, direct maandag. Mijn bloedingen waren namelijk bijna voorbij! De VK gebeld. Ik moet een echo laten maken. Om te zien of er niets is achter gebleven.

's Middags gesprek gehad met een van de VK'n. Zij heeft ook persoonlijke ervaringen met miskramen en bloedingen. We konden heerlijk onze ervaringen uitwisselen. Dat was erg fijn. Ik vertelde dat dit niet een miskraam was, dat ik "gewent" was te krijgen. Ik vertelde ook dat ik al met 6 wk een buik had en dat ik zelfs mijn baarmoeder kon voelen! Al pratende kwamen zij en ik op het idee, dat ik misschien toch nog zwanger kon zijn. Zij heeft toen voor mij een echo geregeld. Ik kan maandag even voor vijven terecht. Moet dus nog even wachten.
Ik was uiteraad weer een beetje blij, ook al weet je dat je op het ergste moet rekenen. Ik werd zelfs in de avond weer misselijk.

Dinsdag rond het middag uur, toen ik op mijn werk naar de wc moest. Heel veel stolsel verloren. Thuis heb ik ook iets verloren, dat er een klein beetje vleeskleurig uitzag. Toen storte mijn wereld opnieuw in! Ik had ook weer krampen. Maar aan het eind van de avond was ik weer nauwelijks aan het bloeden!

Nu is het woensdagochend, Mijn misselijkheid is weer helemaal terug! Ik heb tot nu toe alleen wat druppels bloed verloren en weet opnieuw niet wat ik van de hele situatie moet denken! Die echo duurd wel erg lang. Nog vijf dagen in onzekerheid leven.
Ik ben welliswaar misselijk, maar ik heb gisteren ook wat verloren. De VK denkt nu aan een tweelingzwangerschap, waarvan er een vruchtje afgestoten is.

Ik weet het niet meer! Ik wil een uitslag dat alles over is. Dan kan ik het laatste verdriet ook een plaatsje geven. Er was enorm veel verdriet, toen hoop, daarna weer veel verdriet en nu toch weer een beetje hoop.
Ik word er GEK van!

Nu mijn vraag: Heeft iemand van jullie dit ook meegemaakt, of herkent een beetje het verhaal? Ik weet niet meer wat ik moet denken en doen!
En wachten duurt lang! Ik hoef nu ook al twee dagen niet te werken. Niet veel afleiding, dus!
HELP!

Ik ga mijn huis maar een beetje opruimen en stoffen en stofzuigen. Moet ik aan iets anders denken. Mijn kinderen zijn bij de opvang. Die geven nu ook even geen afleiding.

Ik ben blij dat ik nu weer mijn verhaal even kwijt kan op dit forum. Dat lucht vaak erg op! Bedankt dat jullie een luisterend oor willen zijn!

Groetjes, Monique
 
Hoi,

Jeetje wat een onzekerheid. Wat onwijs vervelend. Ik heb helaas geen ervaring met dit soort dingen. Maar zoals je weet heb ik wel een miskraam gehad. En dat gun je niemand.

Even volhouden. Ga lekker winkelen of ga naar een vriendin. Over een paar dagen weet je meer. Ik hoop dat je er door heen komt en anders sturen we gewoon even berichtjes naar elkaar. Misschien een afleiding.

He meid volhouden.

Liefs Helmie
 
Hallo Monique,

Allereerst wil ik je voor de komende dagen veel sterkte wensen. Wat erg dat je zolang moet wachten voordat je zekerheid hebt omtrent het zwanger zijn.
Persoonlijk vind ik het raar dat je ruim een week moet wachten, vooral omdat je ookal eerder een miskraam hebt gehad.
Ik weet niet of mijn verhaal vergelijkbaar is, dat weet je toch vaak pas achteraf, maar wil het wel met je delen. Hoewel je moet weten dat het bij mij uiteindelijk niet goed afliep.
Tot twee keer toe heb ik behoorlijk last gehad van bloedverlies. In de 12de week( dit duurde 3 weken) en heb ik ook een stukje "weefsel" verloren. Ben in diezelfde week 2x voor echo geweest en beide keren zwaaide ons kindje ons toe. Verwonderd en verbaasd waren we, maar zeker ook hoopvol. In het ziekenhuis werd me gezegd dat ik een nogal snel geirriteerde baarmoedermond had, maar als ik me onzeker voelde mocht ik absoluut weer bellen voor een nieuwe echo.
Bij de 17de week had ik weer bloedverlies. Weer kon ik vrijwel direkt terecht voor een echo, en weer werden wij blijgemaakt door een goed groeiend en ijverig kindje. Ben toen door gyn. goed onderzocht en er zijn allemaal onderzoekjes gedaan, maar alles wees erop dat mijn bloedverlies geen invloed had op ons kindje. Als ik mijzelf er prettig bij voelde wilden ze mij wel opnemen om elke dag een echo en contoles te doen, maar dat had verder geen voorzorgende invloed op mijn zwangerschap.
Achteraf denk ik weleens, had ik dat maar wel gedaan, want een week later braken bij mij de vliezen en ben ik bevallen van ons, toen al gestorven kindje.
Dit is allemaal nu bijna 3 weken geleden.
Ik hoop van harte dat het bij jou dit keer beter gaat.
Makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer enigszins te ontspannen.
Mij hielp het enorm om mijn twijfels en verdriet op te schrijven.
Ik denk aan je.

Hilde
 
Hallo Hilde,

Wat een naar verhaal! Ik heb het met boosheid gelezen.
Hoe kan jullie kindje dat zo goed groeide jullie zomaar verlaten? Dat hebben jullie vast ook wel afgevraagd.

Maar ik vond ook troost in je verhaal. Het kan dus echt. Hevige bloedingen en toch een kindje in je buik. Ik wacht dus maar af wat ik as. maandag te zien zal krijgen.

Nog even over het wachten van een echo. Ik kan alleen maar bij een artsenlab./echoburo te recht en dat gaat echt op afspraak. Ik moet dan "gewoon" een week wachten. Ik ben al eerder boos op het buro geweest, toen ik in verwachting was van mijn tweede en daar ook een beetje bloedverleis had. Toen moest ik wachten totdat ik ruim 9 weken was!
Nu dus weer wachten. Gelukkig heeft de VK een afspraak gemaakt, zodat ik sneller terecht kan komen. Anders had ik nog ruim een week, of langer kunnen wachten.
Het buro houdt geen rekening met eerdere miskramen!

Aan Helmie,
Ik ben blij dat je met me meeleeft. Ik vind het zo onwerkelijk. Zeker nu ik weer de hele dag met een misselijk gevoel rond loop. Ja, ik heb mijn huis een beetje schoongemaakt en lees tussendoor lekker het forum. Afleiding!
We zullen elkaar zeker vaker spreken!

Groetjes, Monique

 
Monique,

op het zwanger worden na miskraam forum zitten ook veel meiden die het één en ander hebben meegemaakt. Ookw eet ik dat er op verschillende maandenforums ook meiden zijn die inderdaad veel verloren hebben, maar waar uiteindelijk de zwnagerschap toch goed is gegaan. Vertel daar ook je verhaal eens, wie weet reageert één van die meiden wel.

Sterkte
Miep
 
Hoi Monique,

Ik wil je alvast heel veel succes wensen voor maandag a.s. Zelf ben ik even een weekend weg en pas maandagmiddag thuis, dus dan geen kans meer om dit te doen.
Hopelijk kom je er goed doorheen, wat de uitslag ook moge zijn.
Laat graag even weten hoe het gaat. Ik leef met je mee.

Groetjes, Hilde
 
Terug
Bovenaan