In een dip...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Lieve meiden,

Ik moet het echt even allemaal kwijt, voel me toch zo rot de laatste paar dagen! Ik zit gewoon weer helemaal in een dip en ik merk het psychisch maar ook heel erg lichamelijk. Ik ben al dagen moe moe en nog eens moe, kan wel iedere nacht het klokje rondslapen en ben dan nog niet uitgerust. Heb last van mijn buik, ik denk dat die cystes zitten te irriteren in mijn eierstokken. Vanaf maandag heb ik al van 4 of 5 meiden in mijn omgeving te horen gekregen dat ze zwanger zijn....en er waren er al een stuk of 10, dus tel maar op.... Ik ben zo nu en dan behoorlijk teleurgesteld in mijn omgeving, heb het gevoel dat ze het allemaal behoorlijk onderschatten (een uitzondering daargelaten, maar het meerendeel dan)   waar ik doorheen moet nu. Die operatie zit eraan te komen en ik merk dat ik toch met de dag nerveuzer word voor wat ze gaan vinden daar van binnen. En alles bij elkaar zie ik het soms gewoon echt even niet meer zitten. Ik kan er ook niet echt de vinger op leggen wat daar nou voor zorgt, want ik ben al jaren bezig met medische tegenvallers natuurlijk. Maar ik denk dat op een gegeven moment de koek gewoon ook eens een keer op is, en dat moment is nu aangebroken volgens mij. Soms zou ik wel in mijn bed willen kruipen en er voorlopig helemaal niet meer uit willen komen! Ik wil jullie in ieder geval bedanken dat er hier wel altijd een luisterend oor is en begrip voor al die gevoelens die ons om de oren tollen!

Veel liefs, Anke
 
Lieve Anke,

Ik vind het heel verdrietig om te lezen hoe je, je voelt. Het is toch ook heel heftig wat je meemaakt allemaal. Medische tegenvallers wennen niet hoor, het stapelt zich idd op. Het is toch niet zo dat jij, met je verleden er wel een soort aan gewend moet zijn ofzo!!! Ik kan me heel goed voorstellen dat je het liefst ver onder de dekens wilt kruipen en er voorlopig niet onderuit wilt komen.... Ik (en wellicht ook de andere meiden hier) herken dat gevoel ook. En ook het feit dat andere mensen toch echt niet lijken te begrijpen of willen begrijpen hoe jij je voelt....
Al zouden ze maar 1 gemeende opmerking maken naar jou toe, dat maakt al zoveel verschil... Mijn vriendin beviel niet zo lang geleden en toen ik (met lood in mijn schoenen) bij haar kwam in het ziekenhuis was het eerste wat ze zei toen ze me haar kindje op de arm gaf: "ik geloof er echt in dat jij ook jouw kindje zult gaan vasthouden!" Ik gun het je zo verschrikkelijk en ik kan me voorstellen dat je het nu echt moeilijk hebt...." Dat deed me zo goed!!!
Maar helaas reageren mensen meestal niet zo.....

Lieve Anke, ik wil je een hele dikke knuffel geven en hoop echt dat je, je morgen weer wat beter voelt. Ook ga ik heel hard voor je duimen dat ze tijdens de operatie goed werk kunnen verrichten en je gauw ook eens een positief bericht zult krijgen!!! Ik denk aan je

dikke kus van Mickey
 
Dankjewel lieve Mickey,

Doet me goed om even een hart onder de riem te krijgen. Wat jouw vriendin zei na haar eigen bevalling vind ik wel heel bijzonder hoor! Je boft maar met zo'n vriendin!!! Dat doet dan zoooo goed he, heel anders dan als ze dat ene zinnetje niet gezegd zou hebben. Nee, de meeste mensen doen daar niet de moeite voor nee, om iets liefs en gemeends te zeggen. Je krijgt meestal die dooddoeners he.... zoals 'je moet er maar niet te veel mee bezig zijn, dat is niet goed voor je' of 'je zult zien dat je na de vakantie ineens zwanger blijkt te zijn' (tegendeel is ondertussen al vele malen bewezen...)  en ga zo maar door...jij zult ze inmiddels vast ook allemaal wel kennen. Dan vraag ik me wel eens af of die mensen nou van tevoren hebben nagedacht of dat wel zou helpen als ze zoiets doms zouden zeggen.... Jammer is dat, misschien is het nog wel het meest moeilijke, dat onbegrip van anderen... Niet alleen in deze situatie hoor, maar ook in andere moeilijke omstandigheden. Zo heb ik dat ook meegemaakt toen ik kanker had. Toen ik kaal was, was het duidelijk, konden mensen er niet omheen. Dus of ik werd ontweken, of ze vroegen standaard hoe het ging (of ze dat nou altijd echt wilden weten????) Maar toen ik weer haar kreeg, ongelofelijk, toen was ik dus 'beter' volgens iedereen! Alsof je dat aan iemands haar kunt aflezen...zoooo dom, zoooo kortzichtig. Maar goed, zo zijn mensen dus gewoon, misschien was ik zelf ook wel zo geweest als ik nooit wat had meegemaakt. Jammer is het wel, al doe je er vrij weinig aan ben ik bang. Daarom vind ik het zo fijn om af en toe alles hier eens kwijt te kunnen, jullie begrijpen het tenminste. Ik denk dat het vandaag nog niet veel beter gaat dan gisteren, jammergenoeg. Maar ik zorg maar eens goed voor mezelf en laat de boel maar een beetje de boel, misschien dat het dan sneller weer beter zal gaan. Dankjewel voor je lieve reactie in ieder geval!

Veel liefs, Anke
 
Hoi lieve Anke.

Ik zou zo graag iets willen doen om je te helpen en om het allemaal wat makkelijker en draagzamer te maken alleen helaas het enige wat ik kan doen  is hier een berichtje achterlaten voor je om zo te laten merken dat ik met je mee leef en voel en hoop dat het snel weer een beetje beter met je gaat.
Zoals ik in de andere toppic van de week al had geschreven het is vaak zo oneerlijk allemaal maar we kunnen er niets aan veranderen. Waarom zijn de mensen soms zo hard?? Ik begrijp wel dat niet iedereen inziet wat veel van ons moeten doormaken maar waarom kunnen ze niet eens een keer nadenken voor ze er iets uit kramen??? Het komt soms zo bot en lomp over en hebben ze het vaak zelf nog niet eens in de gaten!! Maar ik denk dat het idd ook heel vaak niet uit kwaat maar onbewust is. Mensen weten zich vaak geen houding en zeggen dan maar of iets heel lomps of niets meer! Ik denk dan altijd, als je niet weet wat je moet zeggen, zeg dat dan gewoon eerlijk!! Dat is toch niet erg???
Lieve meid je hebt al zo veel mee moeten maken en het houd maar niet op... Ik hoop dat na de operatie nu eens voor jou de zonnige tijden aanbreken en het gedaan is voorgoed met alle ellende!! Je verdiend het als geen ander!!
Wij leven in ieder geval met je mee en ik hoop dat er veel mensen het voorbeeld zullen volgen van de vriendin van Mick want dat is idd super en nog eens echt een vriendin!!

Kop op en je kunt hier altijd je hard luchten want daar zijn we voor, om er voor elkaar te zijn en te luisteren!!

xxx veel liefs Niekje
 
Lieve Anke,

Meid wat heb je het toch moeilijk...
En wat zijn mensen toch onbeholpen en raar af en toe.
Mijn mannetje zegt altijd maar, je kunt beter je been breken en in de rolstoel zitten, dan heeft iedereen begrip voor je situatie.
Maar nu zien ze niks aan je en is alles maar gewoon.
Veel mensen weten niet wat we voelen en wat we door maken. Misschien is dat ook maar goed ook.
Ze voelen niet wat wij voelen en kunnen en mogen daar ook niet over oordelen vind ik.
Want iets wat je niet kent, daar mag en kun je niet over oordelen.
Maar meeleven is het minste wat iemand kan doen.
Ik herken en voel in mijn omgeving ook veel onbegrip en onmacht, maar gelukkig heb ik een lieve man, een vriendin in het zelfde schuitje en jullie!!!

Lieve Anke,
Ik hoop dat het snel beter met je gaat.
Konden we maar gewoon met z'n allen een dagje lol gaan maken, alle zorgen opzij schuiven en een dag plezier, lol, en gezelligheid.
Is dat geen idee? haha

Hou je taai meid
ik denk aan je

Peet
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan