Hoi!
Een vers-van-de-pers-verhaal.. Ook ik had jouw angst en zenuwen, want voor mij naderde ook de magische datum van het inleiden.. Bij mij gebeurde niets.. geen verweking, geen ontsluiting, niets..
Op donderdag de 31e ben ik gestript door de gyn en kreeg ik van hem 2 cm ontsl cadeau, 's avonds om 22.00 begonnen de weeen op te komen en om 4.00 was ik in het ziekenhuis. De gyn constateerde om een uur of 5 nog steeds dezelfde cm ontsluiting.
Om een uur of 7 kwam ik toch nog aan het infuus, waar ik hem toch behoorlijk voor geknepen had. De gyn had gezegd dat weeenstormen niet meer voorkomen, omdat een infuus langzaam opgebouwd wordt, maar ik had daar mijn vraagtekens bij..
Nu was er bij mij enige haast, omdat de hartslag van ons kindje steeds flink wegzakte tijdens een wee en het kindje dus snel moest komen of anders gehaald moest worden..
Dat weeenspul is meteen op een hoge stand gezet.. en ik heb het geweten! Helaas deed het niets en vorderde de ontsl slechts met een miniem centimetertje in al die uren.. Het infuus heeft een uur ingezeten toen ze besloten tot een sectio en gelukkig mocht hij toen uit.
Ik denk dat weeen nooit fijn zijn, of je ze nu krijgt door de natuur of door dat infuus. Het infuus maakt ze in ieder geval niet fijner! Maar je weet dat voor een kindje krijgen weeen nodig zijn en op dat moment kun je het echt wel trekken. Dat is denk het belangrijkst, je bent erop gebouwd en voor gemaakt.. die weeen kom je door en als dan je kindje lekker thuis in zijn bedje ligt ben je supertrots!
Meid, maak je echt geen zorgen! Het gaat je absoluut lukken, wat er ook gebeurd!!
Succes hoor!!
Groetjes, Harma
01-09 mama geworden van Milian