Ik ben hier ingeleid met 38+5 vanwege een grote baby. Bij ons kwamen ze er pas met 38 weken mee dat ze zo groot was en een inleiding vond men het verstandigst. Ik vond het zelf fijn om te weten waar we aan toe waren. Als ze nog langer was blijven zitten was de kans op een keizersnede nog groter geweest. Ik heb de inleiding niet als vervelend ervaren, maar heb ook géén vergelijkingsmateriaal. Ze hebben bij mij op zondagochtend een ballonnetje geplaatst, op maandagochtend deze verwijderd en mij aan een infuus weeënopwekkers gelegd en de vliezen gebroken. De weeënopwekkers werden steeds verhoogd. Uiteindelijk heb ik om 15.30 een ruggenprik gekregen waardoor ik even heb kunnen ontspannen. Om 19.30 Uiteindelijk bijna volledige ontsluiting. Toen hebben ze de ruggenprik langzaam afgebouwd zodat ik de weeën weer zou voelen. Dit duurde wel even. Uiteindelijk rond 21.30 echt mogen beginnen met meepersen, om 23.05 was ons dochtertje er met 4460 gram. Het schoudertje heeft nog klem gezeten, dus ze hebben nog moeten draaien, maar daar heb ik zelf weinig van gemerkt.
Ik heb het niet als vervelend ervaren en vond het ergens een opluchting te weten waar ik aan toe was. Wel voor een ruggenprik gekozen op een gegeven moment dus, omdat ik het wel heftig vond worden. Ben super goed begeleid in het ziekenhuis.
Naderhand moesten we nog 12 uur blijven omdat bij baby's die wat groter zijn een suikercurve moet worden geprikt. Dat was bij ons gelukkig helemaal goed. Wel bij moeten voeden de eerste week omdat ze zo zwaar was en het even duurde voordat de borstvoeding echt op gang was.
Succes met je keuze!