Intens huilen van blijdschap

<p>Mijn dochter iris is net 3 jaar, maar ze doet dit zeker al een jaar. Ik dacht dat het een fase was maar vind het lang duren nu</p><p>Iris huilt van blijdschap als ze 1 van de opa's of oma's ziet. En niet een beetje, nee echt ontroostbaar! Dikke tranen, moeite met ademen en praten. Ze kan er echt  lang in blijven hangen. Ookal zit er tussen het weerzien maar 1 dag, het resultaat is hetzelfde. Het kan 20 min duren eer ze weer gekalmeerd is. Ze doet het ook als ze ons ziet bijv als we haar ophalen van de opvang, maar dat is minder heftig. Heeft iemand dit ook meegemaakt met hun kind? Ik kan er nergens iets over vinden.</p>
 
Nogmaals, zoals ze huilt zou je denken dat ze een gat in dr kop heeft gevallen...
Omdat ze dit nu zeker al een jaar doet, merk ik dat zowel wij als de grootouders het steeds moeilijker vinden. Het is soms echt super pijnlijk en sneu om te zien.
 
Jeetje wat lastig lijkt me dat. Ik zou deze vraag echt bij een kindercoach of andere specialist neerleggen. Klinkt alsof er heel veel energie vrijkomt op die specifieke momenten, waarbij huilen voor haar de uitlaatklep is. Heeft ze ook andere manieren om zich te uiten; lachen, brullen, gooien, boos worden? En is er veel ruimte om dat te laten zijn? ‘Mag’ ze dan even boos zijn, of gooien of wordt dat gedrag ergens (thuis/op de opvang/fam) direct op dat moment afgeleerd (zodat ze het leert opkroppen, zit ik aan te denken). 
Wel verdrietig en lief tegelijk dat ze zo emotioneel is, lijkt me. Hoop dat je snel wat tools vind om haar te ondersteunen :)
 
Hoi! Bijzonder, zo'n lief gevoelig meiske! Maar kan me voorstellen dat het soms ook lastig is. 
Wat zo bij me naar boven komt; is ze voorbereid op dat bv. opa en oma komen? Misschien vertel je het wel, maar kan ze het niet 'pakken'. Dan kan het helpen om de boodschap te ondersteunen met een plaatje of een foto of zo. Sommige kinderen vinden het moeilijk om gesproken taal om te zetten in wat er daadwerkelijk gebeurt. En gezien haar leeftijd zou dit wel eens kunnen....
Maar zoals bovenstaande tip; vraag het eens aan een kindercoach of het cb of het cjg. Ze zijn er voor!
 
Terug
Bovenaan