Irritante slordige schoonvader!

[Gebruiker10139238]

<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Hoi allemaal,</span>  <span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">ik dacht even misschien is dit de manier.. ik moet echt even mijn ei kwijt. Vorige week vrijdag ben ik bevallen van mijn dochtertje met 34 weken. Gelukkig maakt zij het goed na een moeilijke start en maak ik het ook redelijk goed nadat ik 1 liter bloed verloren ben. We zijn van ziekenhuis naar ziekenhuis gesleurd met ons meisje, maar als het goed is mag zij volgende week naar huis. Mijn zoontje moest een tijd bij famillie slapen omdat wij het zo druk hadden in deze tijd.  3 dagen na mijn bevalling stond ik alweer op me benen alsof er niets gebeurd was omdat ik van ziekenhuis naar ziekenhuis moest reizen met het ov om mijn dochter te zien. Mentaal was het zwaar maar lichamelijk was het echt een aanslag.  Zoals ik al eerder aangaf mag mijn dochertje volgende week eindelijk naar huis als t goed is, en kan ik eindelijk genieten van mijn gezinnetje en mijn rust pakken. Maar nou komt het. Mijn schoonvader komt persee volgende week woensdag bij ons slapen tot zondag? ik kan wel janken als ik daar aan denk. Ik wil gewoon alleen met mijn gezin zijn met niemand er bij. Emotioneel was het al zwaar en dan komt hij ook nog in mijn nek heigen... hij is slordig, hij stinkt, rookt de hele dag (niet binnen) maar hij loopt steeds in en uit het huis. Vervolgens als hij honger heeft zegt hij ook nog “heb je niets te eten” alsof ik een housemade ben? hij slaapt de hele dag, snurkt hard en kan de hele dag zijn bilspleet zien. Ik wil hem gewoon hier niet hebben. Ik krijg al tranne in me ogen als ik dit schrijf. Ik wil het gewoon echt echt echt niet?, maar hoe maak ik dat duidelijk aan me vriend op een aardige manier...volgens mij is er geen aardige manier om te zeggen ik wil niet meer dat je vader komt. Tijdens mijn zwangerschap was het ook al zo dat ik de hele dag zijn rommel moest opruimen... zucht wat moet ik doen?</span>

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi! Gefeliciteerd met je dochtertje! Klinkt als een heftige / stressvolle start en ik heb echt respect voor hoe sterk je overkomt in je berichtje ??.
Kan me héél goed voorstellen dat je hier niet op zit te wachten. Nu niet, maar eigenlijk überhaupt niet. Ik zou als ik jou was even rustig met je vriend gaan zitten en hem dit ook uitleggen (het hoeft niet onaardig, dus probeer de ‘ik kan zijn bilspleet de hele dag zien’ er misschien een beetje buiten te houden ?). Het lijkt me namelijk sowieso heel heftig iemand die eerste we(e)k(en) te logeren te hebben en mijns inziens kun je dit dus ook zeker benoemen. De eerste week thuis met zo’n kleintje is al super heftig, al helemaal als je nog een peuter hebt ook. Je kunt aangeven dat je die eerste week, maar eigenlijk eerste tijd sowieso, nodig hebt om aan het nieuwe gezin te wennen en je een schoonvader constant in huis er niet bij kunt en wilt hebben. 
Is er nog een specifieke reden dat je schoonvader komt slapen of komt hij gewoon echt heel vaak (dat kan ik niet opmaken uit je berichtje)? In dat laatste geval zou ik proberen de afspraak dat hij komt logeren überhaupt even on hold te zetten. Het is een volwassen man die moet respecteren dat zijn zoon een eigen familie heeft. Daarnaast kun je misschien de afspraak van blijven slapen veranderen in af en toe komen eten? Zo hoeft hij niet de hele tijd alleen te zijn, maar hebben jullie je huis weer terug en echt tijd en focus om op je gezin te richten.
Succes, komt goed! En je hebt echt helemaal gelijk hoor en stelt je niet aan! 

 

[JomieJW]

Ik ben het helemaal eens met Mikkie. Ga eens rustig met je vriend om de tafel zitten en leg hem uit wat je dwars zit. Je hebt een super heftige bevalling gehad én een hele heftige tijd erna. Wat jij nodig hebt, is rust. En daar past even geen extra persoon bij, wie dat dan ook is. Probeer het subtiel aan te pakken, ik zou inderdaad ook niets over 'de bilnaad' zeggen, maar je kunt wel uitleggen dat je schoonvader weinig in huis doet en van jou verwacht dat je veel oppakt - en dat je dat nu gewoon even allemaal niet trekt. Lichamelijk en mentaal niet, want je hebt gewoon een enorme klap gehad. Wat heel vaak goed helpt in zo'n gesprek, is het in de "ik-vorm" houden. Geef geen commentaar op je schoonvader, maar vertel je vriend bijvoorbeeld "ik heb het nu te moeilijk", of "ik kan gewoon nog niet zo veel in het huishouden oppakken", of "het geeft mij stress en ik heb nu rust nodig". 
Daarnaast sluit ik me aan bij Mikkie als het gaat om de afspraken rondom het blijven slapen. Waarom komt je schoonvader eigenlijk (alweer) slapen? Wij gaan met ons gezinnetje iedere week bij mijn eigen moeder eten en bij mijn schoonmoeder, gewoon 1x in de week. En als het niet uit komt, dan verschuiven we het naar de week erna. Zo zien ze hun kleinkind(eren) nog genoeg, maar zitten wij verder niet aan allerlei verplichtingen vast. En dit werkt voor ons prima! Ik wens je super veel succes en hoop dat jullie er in deze situatie uit komen. Maar je hebt gelijk dat je even aan jezelf denkt!

 

[StephW]

Oh my ik vond gewoon kraambezoek al heftig. Eens met hierboven. Rustig aangeven dat je graag even rustig met je gezin wil zijn. Logees geven altijd onrust. En het is allemaal al zoveel. Voor de toekomst vind ik ook dat je op een aardige manier mag aangeven wat je in jouw huis gepast vindt (je moet je broek ff ophijsen pa). 

 

[Rcl]

W waarom zeg je niet gewoon nee ik wil het niet jou huis jou leven toch of heb ik het mis
Er is altijd een oplossing dus