Irritatie

Nou weer een topic.. Nu over mijn dochtertje van 3 jaar.

Het is een hele lieve maar vooral pittige dame met een heel sterk karakter en een heel eigen mening.
Ze zegt dingen zoals: ik ga echt niet naar jou luisteren hoor, maar ik wil dit, maar ik wil dat niet, NEE!

Ik irriteer me hier de laatste tijd echt heel erg aan dat ze niet luistert en ik weet niet hoe ik van die irritatie af moet komen want ik hou echt ziels veel van haar en vind het ook gewoon zielig dat ik zovaak boos en geïrriteerd op haar word.

Kan iemand mij helpen? Ik vergeet namelijk in de heat of the moment ook tot 10 te tellen..
 
Phoe ja dat herken ik wel bij mijn zoon! Bloed onder m’n nagels soms… ik moest echt tot 10 tellen wat eerlijk gezegd niet altijd lukt… Bij niet willen luisteren, en paar keer waarschuwen (als ik tel tot 3 dan doe je dit, anders ga je naar de gang) en alsnog niet doen gaat hij naar de gang. Als hij dan hetgeen kan uitvoeren wat ik hem vraag mag hij terug. Hierin ben ik dan wel heel consequent. Wat ook wel fijn voor mezelf was dat ik hem ff op de gang kan zetten voordat ik m’n eigen geduld verlies. Het helpt allemaal wel. Nu wanneer ik tot 3 tel doet hij het bijna altijd. Pittig hoor soms die peuterbuien! Hoeveel je ook van ze houdt, het geduld raakt ook op :) Succes!
 
Ik weet niet of dit bij je past. Zo niet, vergeet wat ik heb gezegd ;)
 
Wij hebben een aardig 'ouderwetse' opvoeding voor onze kinderen. Dit houdt onder andere in dat we een hoop respect van ze verwachten. Opmerkingen zoals die jij noemt zouden dus automatisch zorgen voor een consequentie. 

Ik hou zielsveel van mijn kinderen, maar ik ben niet hun vriendinnetje en er wordt niet zo tegen me gepraat. 
 
Terug
Bovenaan