Mijn vriend en ik verwachten ons 1e kindje in de zomer. En we zijn daar allebei super blij mee!
Nu is het punt dat mijn familie heel erg van de cadeautjes is. Regelmatig kom ik bij m'n ouders en hebben ze wat kleding of iets gekocht voor de kleine.
Van zijn ouders hebben we trouwens ook een paar dingetjes gehad.
Wanneer we cadeautjes krijgen van mijn ouders of anderen kan hij maar moeilijk enthousiast zijn. En dat vind ik heel moeilijk, want ik vind het juist leuk dat mensen dingen voor ons kopen.
Ik heb ergens heel erg het idee dat hij niks leuk vind wat mijn moeder uitzoekt. En dat irriteert me enorm. Laatst waren we met mijn moeder in een winkel en wees zij iets aan en vroeg wat we daar van vinden, nou hij vond het niet mooi zei hij. Een paar weken later waren mijn vriend en ik met z'n 2en in de zelfde winkel alleen in een andere stad en toen ik vroeg wat hij van dat zelfde item vond, toen vond hij het ineens wel leuk.
Nu zie ik ook wel dat hij niet erg enthousiast is als zijn ouders met iets komen. Maar ergens blijft het gevoel dat wat mijn ouders kiezen nooit goed is.
Ik merk dat ik nu dingen niet meer laat zien als ik iets krijg bij m'n ouders of dat ik er heel erg tegenop zie om dingen te laten zien. 3n als ik weet dat ze iets gekocht hebben zie ik er tegen op om samen naar m'n ouders te gaan. Want ik voel me daar dan toch schuldig over.
En begrijp me niet verkeerd er zit ook echt wel eens iets tussen wat ik niet zo leuk vind, maar dat heb je altijd en ik bedank dan altijd gewoon en zeg dat ik het leuk vind en denk nou dit krijgt ze aan als ze naar opa en oma gaat.
Zijn er anderen die hier ook tegenaan lopen? Verder is hij enorm lief neemt me alles uit handen, al vind hij het volgens mij nog wel moeilijk te beseffen dat er straks een kleintje is aangezien ze van buitenaf nog niet voelbaar is aan mijn buik.
Nu is het punt dat mijn familie heel erg van de cadeautjes is. Regelmatig kom ik bij m'n ouders en hebben ze wat kleding of iets gekocht voor de kleine.
Van zijn ouders hebben we trouwens ook een paar dingetjes gehad.
Wanneer we cadeautjes krijgen van mijn ouders of anderen kan hij maar moeilijk enthousiast zijn. En dat vind ik heel moeilijk, want ik vind het juist leuk dat mensen dingen voor ons kopen.
Ik heb ergens heel erg het idee dat hij niks leuk vind wat mijn moeder uitzoekt. En dat irriteert me enorm. Laatst waren we met mijn moeder in een winkel en wees zij iets aan en vroeg wat we daar van vinden, nou hij vond het niet mooi zei hij. Een paar weken later waren mijn vriend en ik met z'n 2en in de zelfde winkel alleen in een andere stad en toen ik vroeg wat hij van dat zelfde item vond, toen vond hij het ineens wel leuk.
Nu zie ik ook wel dat hij niet erg enthousiast is als zijn ouders met iets komen. Maar ergens blijft het gevoel dat wat mijn ouders kiezen nooit goed is.
Ik merk dat ik nu dingen niet meer laat zien als ik iets krijg bij m'n ouders of dat ik er heel erg tegenop zie om dingen te laten zien. 3n als ik weet dat ze iets gekocht hebben zie ik er tegen op om samen naar m'n ouders te gaan. Want ik voel me daar dan toch schuldig over.
En begrijp me niet verkeerd er zit ook echt wel eens iets tussen wat ik niet zo leuk vind, maar dat heb je altijd en ik bedank dan altijd gewoon en zeg dat ik het leuk vind en denk nou dit krijgt ze aan als ze naar opa en oma gaat.
Zijn er anderen die hier ook tegenaan lopen? Verder is hij enorm lief neemt me alles uit handen, al vind hij het volgens mij nog wel moeilijk te beseffen dat er straks een kleintje is aangezien ze van buitenaf nog niet voelbaar is aan mijn buik.
