irritatie

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo mama's
ik zit met iets en wil graag even mijn verhaal kwijt en hoop op reacties
ik sta er voornamelijk alleen voor omdat mijn vriend veel werkt
we hebben een super leuke dochter echt een leuk kind ze is ruim 9 maanden slaapt goed is heel ondernemend
maar ook heel pittig echt temperamentvol dit vond ik voordat ik zelf moeder was heel leuk in kinderen van anderen en hoopte altijd dat mijn kind ook zo zou zijn
 dat er echt wat in zat zeg maar
( ik ben gek op alle kinderen dus rustige kinderen vind ik ook erg leuk hoor)
i
k heb opleiding spw gedaan heb op kinderdagverblijf gewerkt ,
2 dagen in de week
maar nu ik zelf een ondernemend kindje heb irriteert me dat soms mateloos
ik kan niet ff snel haar luier verschonen want dan probeert ze al weer weg te kruipen
ook wil ze graag dat ik met haar speel dat ik mee kruip en hangt ze best aan mij ze kan ook heel leuk in de box spelen maar eerst huilt ze eerst even keihard
ik weet dat ze oorzaak en gevolg totaal niet snapt op die leeftijd maar toch heb ik soms de neiging om te zeggen ik zei het toch, ik weet het is maar een baby die snapt het nog niet
maar toch soms kan ik er gewoon niet meer tegen
daar komt ook bij dat ik geen vriendinnen met kinderen heb
eigenlijks helemaal geen goeie vriendin heb
geen sociaal leven heb sinds mijn zwangerschap
terwijl mijn vriend naast zijn drukke baan ook een groot sociaal leven heeft
ik ben bang dat ik op een gegeven moment over een grens ga en niet meer leuk tegen mijn kind ga doen
je ziet soms wel van die gehaaste moeders die alleen maar kunnen snauwen tegen hun kinderen, ik wil niet zo worden/zijn maar ik voel dat ik bijna tegen een grens aanzit hoe kan ik dit veranderen want nogmaals mijn kind is echt leuk ze is nooit vervelend in bijzijn van anderen ze zwaait altijd zo schattig en lief naar alles en iedereen maar ze is zo ondernemend ze doet me soms gewoon pijn en dan wil ik haar gewoon aan de kant zetten en ff tot tien tellen
laatst had ze een grote schram op mijn gezicht gemaakt ik zeg wel dat ze het niet mag doen duidelijk nee
maar eigenlijks zou ik haar op dat moment gewoon het liefst aan de kant zetten....
zijn er meer moeders die dit hebben want ik voel me heel onzeker worden hierin
groetjes
 
Nou ik voel me soms ook zo..
Die van mij is ook best een druk vrouwtje en ze kan zich niet altijd lang alleen vermaken.
Ze heeft het vaak na 10 a 15 minuten wel bekeken... En met luier verschonen of aankleden moet ik echt steeds een beentje of armpje vasthouden anders ligt ze van de commode af! Nu kan mij dit soms ook vreselijk irriteren en wil ik haar net als jij aan de kant zetten.

Maar nu heb ik sinds kort weer wat oude vriendinnen van vroeger terug, en we spreken dan wel is af om te gaan shoppen ofzo. Dan gaat die meid gewoon mee, of ze gaat een keertje naar opa en oma. En ik moet zeggen dat het veel helpt hoor! Doordat je zelf ook weer eruit gaat wordt je wat relaxeter en kan je veel meer hebben. Dus ik raad je echt aan om zo nu en dan wat voor jezelf te doen, of met je man alleen op stap te gaan.
Het is goed voor je relatie en ook voor jezelf.

Groetjes Bren
 
Hoi,

Het klinkt helemaal niet leuk, de situatie die je beschrijft. Misschien kun je (zoals de vorige schrijfster ook al zei) wat dingen voor jezelf gaan doen? Misschien kun je via het consultatie bureau met andere ouders in contact komen? Of babyzwemmen? Of weer gaan werken als dat een optie is?
Als ik alleen maar met de kinderen ben, zonder enig ander contact, wordt ik soms behoorlijk gestoord van het alleen maar zorgen en huishouden!

Succes ermee en ik hoop dat je snel wat leuke dingen erbij kunt gaan doen!
Jo
 
Hai hai



Ja ik ken dat ook wel, mijn oudste dochter is nu bijna twee en een
half, ik ben nog wel een paar rollen behang voor je, en mijn zoontje is
vier een een halve maand oud.

Maar gewoon blijven adem halen, ja soms is het vervelend, vaak zelfs,
vooral als ze ergens anders wel lief zijn (niet dat ze bij jou niet
lief zijn maar toch anders)

En het blijft ook wel even zo, maar straks is je kindje groter en gaat
zelf ook dingen doen dan hoef je niet meer de hele tijd te vermaken, je
zet dingen die niet stuk mogen wat hoger anders moet je het beroep van
politieagent gaan uitoefenen. En je moet af en toe wat afstand nemen.



En wie zegt dat je je niet mag ergeren aan je kinderen, mijn kinderen
zijn niet heilig hoor en soms heel vervelend, staat tegen over dat ze
ook vreselijk lief zijn (als ze niet klieren, huilen, poepen op een
vervelend moment, door je heen praten , grapje) en ze kunnen je
vreselijk aan het lachen maken.



En verder geef je vriend een schop onder zijn kont, leuk dat hij het zo
leuk heeft hij heeft ook een kind en niet alleen een baan en een leuk
sociaal leven, je bent met zijn tweeen hoor en je mag tegen   hem
ook wel eens zeggen dat je het soms wat zat bent, tegen je kindje heeft
het geen zin en als ze het wel snappen is het ook niet handig....



Straks als je kindje wat groter is dan kan je zeggen, mama vindt het
niet leuk als je .... doet, misschien kunnen we samen kleien, verven of
wat dan ook.



En als je een kind hebt wat alleen maar zit zou het je misschien ook
mateloos irriteren (weet ik niet die maak ik duidelijk niet maar het
lijkt me zo.)



Succes ermee

Jip

mmv Sarah en David

 
hoi

hardstikke bedankt voor jullie reacties
ik heb idd goed met mijn vriend gepraat en hem een schop onder zijn kont gegeven hihi
hij heeft belooft de kleine meid eens mee te nemen als hij s'middags de deur uitgaat
en mij even een dagje vrij te geven
ook heb ik weer eens afgesproken met een ouwe vriendin
het verhaal alleen kwijt te kunnen hier luchte al erg op
maar ik heb me toch ook hele weekend schuldig gevoeld dat ik zo negatief vertelde over bepaalde gevoelens naar mijn dochter toe maar inderdaad ik mag me natuurlijk heus wel eens ergeren en  het is niet zo dat ze veel merkt van mijn irritaties want ik zet toch meestal mijn vrolijke gezicht op en probeer haar met een liedje ofzo weer af te leiden....
het doet me wel goed dat ik niet de enige ben met deze gevoelens
nogmaals bedankt groetjes
 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan