Is de baby gezond?

[Anoniem]

Hoi meiden,

Sinds een dag of drie maak ik me druk om het feit of de baby gezond zal zijn of niet, ik had het bij mijn eerste kindje ook wel een beetje omdat ik daarvoor een miskraam had gehad maar niet zo erg als nu. De laatste tijd hebben mijn man en ik veel tegenslagen gehad en sinds ik zwanger ben is dat niet veel verbeterd des te meer ik bang ben voor een ongezond kind. De echo's zagen er allemaal prima uit, het kindje groeit goed en met de combinatietest had ik een kans van 1:5000 wat zeker niet slecht is voor een 35 jarige!
Soms zie ik ineens heel veel mensen met het syndroom van down of kom ik tig keer een busje onderweg tegen waar dus mensen met een handicap in zitten en dan vraag ik me echt af of dit voortekenen zijn. Het is misschien wel idioot dat ik er zo mee bezig ben en misschien komt het wel door de hormonen ik weet het eerlijk gezegd niet, zijn er meer meiden die dit gevoel herkennen? Ik vind het wel heel vervelend want ik wil zo graag genieten van mijn zwangerschap maar door mijn gepieker is dat zo moeilijk.

Groetjes,

Puk

 

[Anoniem]

Hoi Puk

Ik herken je angst heel goed!
Bij mijn 1e zwangerschap had ik nergens last van, maar op het moment dat ik wist dat ik zwanger was van de 2e, ging de knop om, en had ik een heel andere zwangerschap dan bij de 1e...
Ik was ontzettend bang dat er iets mis was elke keer, heb menigmaal de vk opgebeld, en gelukkig begreep zij mijn angst heel goed.
Het schijnt zelfs vaker voor te komen bij vrouwen die zwanger zijn van een 2e.
Volgens mijn vk zou het komen omdat je al het besef heb dat je al een gezond kindje hebt en je hoort van zulke nare verhalen elke keer.
Overigens is mijn dochter 4 maanden terug geboren en helemaal gezond.
Over die "voortekenen" zou ik niet zo inzitten, dat is puur toeval of komt omdat je er nu extra op let ( onbewust)

Komt allemaal goed meis!

LIefs Sarah

 

[Anoniem]

Hoi meid,

ook ik herken mezelf in je verhaal. Ik ben dan nog wel niet zo lang zwanger (10wk) maar zodra dat ik wist dat ik zwanger was, had ik sterk het gevoel dat er iets mis was.
Dit had ik bij mijn 1e zwangerschap helemaal niet!

Omdat ik mezelf zo druk zat te maken, heeft mijn vriend de VK gebeld, en het verhaal uitgelegd. Ze ging kijken of ik voor een echo kon komen. En ja hoor... Ik kon de volgende dag komen. We hebben een mooie echo gehad. Je zag dan nog wel nie zo veel, want was 6w 1d, maar het belangrijkste zagen we... Een mooi hartje kloppen!!
Nu moet ik zeggen dat mijn angst wel wat is afgenomen, maar ik zeker nog bang ben.
De VK heeft ook tegen mij gezegd wat hierboven al gezegd is: "je weet hoe een kostbaar bezit een kindje is nou, dus ben je zo bang dat het fout zit". Het is eigenlijk vrij normaal hoor zei ze.
Meid... Probeer jezelf niet gek te maken met busjes e.d. Want als je erop gaat letten, rijden ze er gwn veel. Maar ze rijden er net zoveel als anders hoor

Das ongeveer hetzelfde als je een auto hebt gekocht... Dan zie ze je tig x op een dag rijden, bij wijze van spreke. En dat was eerst niet.

Nou meid... Geniet van je zwangerschap, want hijs zo voorbij!

Liefs Debby.

 

[Anoniem]

Hallo Puk,


Ik herken je verhaal heel goed hoor. Ik loop mij nu ook gek te maken. Bij de 1e was ik 28 en heb ik nergens aan gedacht. Ging er gewoon vanuit dat het goed zou zijn. Nu denk ik echt in doemscenario's. Ben nu 36. Ik denk dat het ook wel komt omdat er nu veel meer mogelijkheden zijn vwb onderzoek (nekplooimeting enzo). Ook krijg je meer info als je 36 bent over vruchtwaterpunctie. Allemaal lastige keuzes.
Oh wat zal ik blij zijn als de kleine in januari geboren is. Dan lachen we hier waarschijnlijk om!
Groetjes van ook een bezorgde zwangere

 

[Anoniem]

Hallo,

ook ik heb die gevoelens heel sterk bij de 2e zwangerschap, ben doodsbenauwd dat er iets niet goed zit, je kunt het zo gek niet bedenken. Heb het gevoel dat ik er veel minder van geniet dan bij mijn 1e, erger me snel aan de kwaaltjes die erbij horen enz. Heb vorige week een vlokkentest gehad, zijn nu in afwachting voor de uitslag. Was de afgelopen week dus weer panisch voor een miskraam agv de test, ieder steekje heb ik drie keer gevoeld. We wilden ook nog voor een vruchtwaterpunctie gaan, ik ben 38, maar gister heb ik manlief overtuigd dat dat niet goed voor mij zou zijn, ik ben bang dat ik aan de angst onderdoor zou gaan. We wachten nu op de 20 weken echo, dan kunnen ze tenslotte ook bijna alles zien. Ik heb mezelf overtuigd dat ik er maar vanuit moet gaan dat alles goed is. Misschien kan ik dan nu gaan genieten, ik ben 12.4 wkn heen, en heb het nog steeds niet iedereen verteld.

groetjes

 

[Anoniem]

Haai,

Meiden wat herkenbaar. Ik ben ook 38 en zwanger van nr 3. Ik voel me goed wat betreft het zwanger zijn en ben niet bang voor een miskraam dit keer. Ik heb in januari wel een miskraam gehad overigens maar toch heb ik daar geen angst voor. Waar ik wel steeds aan denk is het downsyndroom...man man man....ook bij mij komt dat steeds weer naar boven vanwege mijn leeftijd natuurlijk. Ik wilde de combinatie test doen maar ik heb er vanaf gezien. Ben zo bang voor de uitslag en ik weet nu al dat ik die vlokkentest of vruchwaterpunctie echt niet ga doen, vind ik doodeng en het risico dat je dan een miskraam zou kunnen krijgen..alleen de gedachte al weerdhoud me ervan.

Daarom dus maar geen test maar ik maak me ook best druk, wat als het down heeft pfff.

Nou meiden, we zitten lekker met zn allen onszelf gek te maken he haha...Komt idd misschien ook omdat ze tegenwoordig zo hameren op al die onderzoeken. Ik wacht wel op die 20 weken echo en zie wel wat daar uitkomt. Ook al kunnen ze down niet echt vaststellen, kleine tekenen die erop wijzen toch weer wel zegt mijn vk.

Wat zou het lekker zijn om onbezorgt zwanger te zijn zoals ik had bij nr 1 en 2. Toen heb ik nergens bij nagedacht. Een nekplooimeting deden ze automatisch toen en daar werd verder niet echt over gesproken. Kan je nagaan he dat is pas 6 jaar geleden!

Groetjes Petra