Is dit de peuter pubertijd ???

Hallo mamma's,

Even stoom afblazen. Mijn dochtertje die 2 wordt in september, vertoond de laatste tijd steeds vaker NEE en TEGEN DE DRAAD IN gedrag. Dat is wel even wennen en soms erg lastig. Zeker wanneer je kind vervelend gaat doen bij een ander. De opvoeding lijkt nu toch echt te zijn begonnen.

Bij jas aan, schoenen aan of wil je even bij mamma komen, rent ze de andere kant op en maakt er vol pret een spelletje van. Met haar schoenen op de bank wat ik niet wil ... dingen die ik niet wil, doet ze juist. Ze laat zich ook veelvuldig op de grond vallen en gaat in de hoek staan mopperen en huilen. Af en toe erg vermoeiend ...

Speelgoed op de grond gooien is ook zoiets!

Hoe lossen jullie dit op? Consequent en rustig blijven is nu mijn motto en soms een middenweg. Negatief gedrag negeren en bv lekker spelen een complimentje geven.

Groetjes van Esther (mamma van een draakje)
 
hihihi, klinkt in ieder geval alsof jullie heel hard op weg zijn naar de peuterpubertijd. Wij zijn zoals het er nu naar uitziet er bijna doorheen.

Wij probeerde consequent te zijn maar af en toe grrrrrr dat heb ik haar gewoon stevig beetgepakt en op bed gelegd, zónder slaapliedje. Het was hier echt een balanceer dansje.
Grijp je in of negeer je het. Laat je iets toe of verbied je het. Het lag net aan de situatie en de ernst van de driftbui..... Dingen die echt gevaarlijk waren liet ik niet toe, maar verder.......

Maar zo over het geheel bekeken was het toch vooral tanden op elkaar en wachten tot deze periode klaar zou zijn. Gelukkig zitten er nu steeds vaker lieve en leuke dagen tussen! Het heeft bij ons zeker wel een half jaar geduurd!

succes en sterkte met je draakje!
 
Heel fijn Pauline ... iemand die het begrijpt hoe lastig opvoeden kan zijn. Vanmorgen zei een moeder tegen me dat ik consequent moest zijn want anders, !!!!!! goed bedoeld hoor ... ik ben ook conseqeunt maar er zijn soms situaties dat je als moeder tegen een boom praat, het komt totaal niet aan en kun je je afvragen of je soms niet wat flexibeler mag zijn. Ze is nog geen eens 2. Wat niet wil zeggen dat er geen regels moeten zijn.

Ja inderdaad, grijp je in of negeer je het. Een waar balanseer dansje wat zo afhankelijk is van de situatie.

Gelukkig is het draakje ook vaak heel lief.
 
Hoi Esther36!

Dit klinkt inderdaad als de peuterpubertijd. Onze dochter kreeg last van pubergedrag vanaf het moment dat ze precies 18 maanden was. Overal nee op zeggen, zich op de grond laten vallen als ze haar zin niet krijgt, aan haar haren trekken, vanuit haar ooghoeken naar je kijken 'mama zegt nee, maar ik doe het lekker toch'. Consequent blijven is moeilijk maar ik denk wel de beste manier. Bij ons helpt dat erg goed. Ga vooral geen strijd aan en boos worden helpt al zeker niet! Het hoort bij de leeftijd. Boos worden of hardhandig worden werkt alleen maar averechts en kan op latere leeftijd nadelige gevolgen hebben. (zag toevallig laatst op de BBC een documentaire hierover).
Soms moet je je iets flexibeler opstellen of je peuter een keuzemogelijkheid geven. Als mijn dochter bijvoorbeeld zeurt om een koekje geven we haar die absoluut niet. Daar zijn vaste tijden voor. Soms staat ze dan best een tijdje te huilen onder de koektrommel. Na een paar minuten stopt ze dan vanzelf. Ze weet dat ze het niet krijgt. Ik negeer haar gedrag. Als ze stopt met huilen vraag ik of ze misschien (mits het daar de tijd voor is) of ze een broodje wil eten en of ze daar dan OF chocoladehagel op wil OF vruchtenhagel. Ze heeft de keuze en voelt zich erg trots. Zo hebben we geen ruzie, is het duidelijk voor haar en de volgende keer zal haar huilbui minder lang duren of zelfs helemaal niet komen en neemt ze genoegen met mijn 'nee'. Ook maken wij wel eens een spelletje van het 'nee' zeggen. Wij, mijn man en ik, roepen dan steeds 'JA JA JA' en zeggen daarbij dat dat veel gezelliger klinkt. Op een gegeven moment nam ze dat over en ze nu veel vaker ja. De sfeer is er veel beter op geworden!
En een enkele keer toegeven is ook niet erg volgens mij.

Er is echt niets vervelender dan een kind wat zich schreeuwend en jankend op de grond laat vallen in een supermarkt. Koek of snoep beloven is dan de makkelijkste manier om er van af te zijn maar volgens mij verpest je het kind ermee. Peuters zijn ook nog niet gevoelig voor dat soort chantage. Ze begrijpen dat niet en worden alleen maar boos. Ik denk dat je ze veel beter dan kunt betrekken bij het boodschappen doen.
Onze dochter weet dat er een autotje staat bij de Albert Heijn en wil daar altijd in zitten. Ik heb er een bloedhekel aan maar wil niet steeds ruzie met haar maken door haar bij die auto weg te halen. Wat ik doe: ik laat haar voordat we de winkel ingaan even in de auto 'rijden' (gooi er vast GEEN geld in!!) na twee minuten is ze er klaar mee. Ik zeg dan: ga je mee boodschappen doen, zeg maar 'dag' tegen de auto. En dan stapt ze zonder te morrelen achter me aan. Ze is er op voorbereid, ze weet dat ze afscheid moet nemen en weet dat ze volgende keer weer er eventjes in mag. Ik hoop niet dat ze binnenkort doorkrijgt dat er geld in kan....dan hebben we het volgende probleem!!

Nou, behoorlijk lang verhaal geworden.

Succes allemaal met jullie kleine draakjes! Enne...blijf positief!

Groetjes!
 
Bedankt Sjaan83. Wij zeggen de laatste tijd met elkaar ook regelmatig JA JA JA ... en inderdaad, sindsdien zegt ze vaker JA en lijkt dit ook echt te begrijpen.

Ben inderdaad met je eens dat boos worden en hardhandig aanpakken geen zin heeft. Op deze leeftijd staat ontdekken op de eerste plaats en die ruimte moet je ze ook geven denk ik. Als je bij alles nee gaat zeggen en mag niet dan raken ze ook gefrustreerd.

Inderdaad is soms toegeven ook geen ramp. Mijn dochtertje zat vanmiddag bij het Kruidvat op de grond een boekje te lezen! Gaf mij even de ruimte om in de schappen te kijken. Vervolgens leer ik haar regelmatig om spullen terug te leggen. Zo gaat dat heel makkelijk en anderzijds kan ze dan echt tegen stribbelen. Dan blijf ik consequent, we doen het samen.

Zo zijn er dagelijks situaties dat je enerzijds flexibel mag zijn en dan weer consequent.

Ondertussen vind onze dochtertje het geweldig om weg te rennen, mamma pakken !! gieren van het lachen ... met dat warme weer krijg ik het er aardig warm van!

Groetjes Esther

 
wat fijn om te horen dat het toch overal bijna hetzelfde is mijn dochtertje is 3 en af en toe dan is het zo moeilijk ze weet heel goed bijvoorbeeld dat een bank voor op te zitten is en absoluut geen springkussen is maar ja het is altijd heel leuk om et toch te blijven proberen na tig keren te hebben gezegd laat het blijft het toch interesant dan moet ik eens opstaan en danis het nee mama niet slaan net of je haar ik weet niet wat doe en dan ga ik ztten en mevrouw springt rustig door dan kan ik zo uit mijn vel springen maar hoe meer ik mij boos maak hoe leuker het voor haar wordt en dan een driftbui krijgen is ook altijd leuk springen schreeuwen en vooral niet doen wat ik vraag dat kan soms om niks gaan ik wil een appel pak ik een appel nee ik wil het zelf pakken ik leg het terug ik zeg pak het zelf nee jij moet het pakken en als je haar gelooft kan dit spelletje best lang duren. in de winkel kan het 10 keer goed gaan en opeens is het zeuren huilen en op de grond liggen voor niks ik wil denk ik niet weten wat de echte pubertijd geeft is dit misschien een vuur proef op het echte werk wel leuk en vooral fijn om te horen dat het niet aan mij alleen ligt maar dat jullie ook zo op zijn tijd zo'n lieverdjes hebben
 
Echte pubers gaan in elk geval niet in de winkel op de grond liggen ;) haha

Mijn zoontje is 17 maanden en kan ook flinke driftbuien hebben. Ik probeer het zoveel mogelijk te negeren, maar dat kan nou eenmaal niet altijd.
 
hihi, kwam dit topic tegen en wat een herkenning. Volgens mij mag ik gewoon blij zijn dat het bij onze zoon, nog maar net is begonnen. Goede timing nu hij binnen ongeveer 6 weken een broertje of zusje krijgt. Toevallig he ;-) Moet in bepaalde situaties ook steeds aan die reclame denken dat die moeder in de supermarkt op haar buik gaat liggen en zo'n driftbui nadoet. Succes mama's
 
Terug
Bovenaan