is dit nomaal???

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi mn   man en ik hebben een zoontje nu 9 maanden
ook heeft mn man nog een dochter met zn ex vriendin
ze zijn al uit elkaar sinds ze een maand of 8 was en ze kent mij al dr hele leven

nu is dit het geval ze is gek op dr nieuwe broertje en ze spelen ook vaak samen
en opzich gaat dat goed maar soms dan pakt ze zn armpje en kijkt ze heel vreemd bijna duivels naar hem en gaat ook knijpen ik ben er wel bij en moet haar echt terug halen naar "deze wereld"ik vind het een beetje eng en durf haar ook niet laten als hij uit de box is
maar weet iemand of dit gewoon is ik heb het nog nooit gezien mn man zegt dat het wel mee valt maar   hij ziet het niet omdat hij dan aan het werk is
maar goed daar kan hij niet veel aan doen hij geloofd me wel daar niet van
we weten niet wat het is of wat we er aan kunnen doen
dus heeft iemand een idee zeg het maar???
 
Ik heb lang getwijfeld of ik wel een reactie zou moeten geven.... Heb al eerder berichtjes van je gelezen en tot nu toe er niet op gereageerd omdat ik liever geen kritiek wil leveren. Dit kan namelijk verkeerd overkomen....  

Uit jouw berichtjes komt namelijk een duidelijke voorkeur  voor je  eigen kind naar voren.  Dit is op zich ook wel logisch en ik kan dat ook wel begrijpen, maar ik ben bang dat  het dochtertje van je man dit ook voelt. Als ik als onbekende (en volgens mij heeft al eerder iemand op het forum hier iets over gezegd) dat gevoel al krijg, zal zij het zeker voelen.....
Hierdoor kan ze jalours reageren naar je zoontje toe. Over het algemeen is ze lief en aardig voor hem, maar die jalouzie steekt af en toe wel de kop op. En ik kan het me van haar ook heel goed voorstellen.....  
Ieder kind heeft zijn positieve en negatieve kanten en bij eigen kinderen zal je eerder proberen de positieve kanten te benadrukken, bij andermans kinderen zie je eerder de negatieve kanten en reageer je er dus ook anders op. Probeer die negatieve gevoelens een plekje te geven en haar juist positief te benaderen! Ze is nog maar een kind en verdient het om liefdevol opgevangen en opgevoed te worden!

Ik wil je hiermee absoluut niet kwetsen, en misschien zie ik het ook helemaal verkeerd, maar wilde je toch even vertellen wat voor gevoel ik kreeg bij jouw berichtjes.
Ik heb zelf dat soort gevoelens ook naar een  ander kind toe gehad  en heb echt mijn best moeten doen om deze gevoelens om te buigen naar een liefdevolle aanpak. Deze aanpak heeft echter wel gewerkt, hij werd toen ook opener en vriendelijker naar ons toe. Voelde zich niet meer afgewezen op zijn gedrag en voelde zich toen veilig genoeg om te ontspannen.
 
wat ik niet uit je verhaal kan opmaken is het leeftijdsverschil tussen de kinderen. Die zal er ongetwijfeld wel zijn. Het is voor een kind dat jou al haar hele leven kent een zeer ingrijpende ervaring dat ze je nu moet delen. Zeker als het leeftijdsverschil tussen de 1 en de 3 jaar ligt is het voor het kind zelf moeilijker te bevatten dat er een wachttijd is voor aandacht naar haar toe. tussen mijn kinderen zit een periode van 4 jaar en 8 maanden. Dit was niet bewust, maar achteraf bezien wel zeker voordelig want met jaloezie waar jij over spreekt hebben wij niet meegemaakt. Als ze oud genoeg is zou ze je misschien iets meer kunnen "helpen"flesje vasthouden -luier aangeven- stofzuigen alles wat de "grote meiden"wel even samen kunnen opknappen en de kleine nog niet. Wat mijn dochter ontzettend leuk vond om te doen was de kleine te wassen. Wij hadden zo'n baby/kleuter  badzitter en samen in bad was het einde!  Zo help je haar op een andere manier te kijken naar de kleine. Hopelijk helpt het wat....en wanhoop niet iedereen en alles heeft een tijd !
 
hoi
tja wat zal ik zeggen
ze is eigenlijk ook wel erg koppig en ik denk door dat ze thuis bijna genegeerd word ze die aandacht bij ons komt vraagen is niet erg maar ze kan geen maat houden als ze wakker word verwacht ze dat de wereld om haar draait en dat kan natuurlijk niet
en ook van helpen wil ze niets weten
en ja ik ben gek op mn kind en zei maakt het heel moeilijk om een dag door tekomen zonder gezeur en gedrijn
het liefst zou ik willen dat ze bij ons woonde zodat ze een stabiel thuis heeft en weer dr zelf kan zijn want ik denk dat ze gewoon doet wat haar gewoon is en het niet doet om ons tepesten maar ja de kans is klein dat dat gebeurd
verder geven we haar genoeg aan dacht als de baby slaapt bakken we koekjes of kleuren we samen
ook gaan we wel eens zwemmen met haar aleen en ook buiten fietsen en naar de speel tuin   dus om tezeggen we doen niks leuks met haar   nee maar ja we kunnen niet elkedag leuke dingen doen zeg maar ik moet ook wel eens werken en het huishouden doen en dat soort dingen.
wel heeft ze thuis ook een broertje die is bijna 2 en ja die kan al wat meer hebben en misschien vergeet ze dat wel eens
maar ja soms heeft ze dat rare trekje en ik vind het gewoon een beetje eng en ik wil niet dat ze dr broertje perongeluk pijn doet dat zou ze zelf ook niet willen
 
hallo,
ik heb twee zoontjes,de oudste drie de tweede zes maand.
nu moet ik zeggen ,ik begryp wel wat je bedoelt,denk ik,
al zou ik het niet als 'duivels' betitellen,maar soms (als het slecht weer is buiten
of hy is moe of ziekjes of  net  teveel energie die hy niet kwyt kan..)
heeft rik ook welleens 'dat rare trekje' dat jy beschryft,
dan zit hy heel rustig naast me te spelen en tim aan de andere kant en dan gaat hy opeens voor zyn babybroer hangen,gekke gezichten trekken en lief lachen of geluidjes nadoen en zonder enige overgang kykt hy opeens woest uit zyn ogen,
net 'the omen' haha,maar ik denk eigenlyk dat hy zelf daar geen vat op heeft ,
op die blik bedoel ik,het hoort gewoon by die gekke gezichten,hy probeert
gewoon alles uit.natuurlyk zyn dit allebei myn eigen kinderen en ik begryp
je best als je zegt dat je je stiefdochter niet zo goed kent als je zou willen
en dat je haar (als je te kiezen had) misschien wel liever hélemaal voorgoed by jullie in huis gehad alsof ze je dochter was en dus onder dezelfde regels van het huis viel
zodat ze beter de grenzen kende en jy haar meer vertrouwde..
maar goed,maak je zeker hierover maar géén zorgen,
ik doe het in elk geval niet met myn zonen!
groetjes,
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan