Is er dan niemand die mij begrijpt?


Is er dan niemand die mij begrijpt?

Ik zit een beetje met mezelf in de knoop, of nou ja.. ik heb het gevoel dat ik niet begrepen word. Normaal heb ik daar, tot op een bepaalde hoogte, echt lak aan.
Maar moet dit met iemand delen, en hopelijk, kom ik iemand tegen die er zich er ook in kan vinden.

Het zit zo, en misschien gaat het in jullie ogen nergens over, maar mij zit het even goed hoog.

Ik ben moeder van Tom hij word in febr. 4 jr oud. Hij gaat dan ook naar school.
Ik weet dat dit voor hem heel goed is, en dat hij het er ook fijn zal gaan hebben. Maar ik zie er zelf best wel tegen op. Hij gaat nu 2 volle dagen nr de een kdv. De dagen dat hij thuis is doen we veel overdag, samen knutselen, kleien, wandelen, kinderboerderij, spelen met zijn speelgoed, filmpje kijken, pannenkoeken/taart/cakejes bakken, fietsen, zwemmen, puzzels maken, tekenen, leren schrijven, vind het gewoon super leuk en gezellig om zo met hem bezig te zijn.

Dat hij naar school moet weet ik, en zal allemaal ook wel goed komen. Zal even moeten wennen. Maar dat is eigenlijk ook niet mijn probleem.

Ik voel me gewoon door niemand begrepen.

Als ik het er met mijn vriendinnen, of collega’s over heb, dan hebben ze het er van, “ach das toch lekker, heb je straks lekker tijd voor jezelf”. Ik wil geen tijd voor mezelf!
Natuurlijk ben ik soms ook wel eens blij dat hij op bed ligt en ik de tijd voor mezelf heb, maar das anders dan de uitdrukking hier boven.

Of dat kids thuis zonder school altijd zo vervelend zijn.. ik denk dan zelf tis maar net wat je met je kind(eren) onderneemt.

Ik hoor altijd verhalen dat ze het lekker vinden, even een weekend zonder kids.

Ik moet daar echt niet aan denken, haha.
Hij gaat wel eens logeren bij opa en oma, of als hij op het KDV is nemen wij wel eens vrij om bijv. sint / verjaardag inkopen te doen, of om er even samen uit te zijn. Maar hij hoort er zo bij, dat we naar een paar uur / dagje blij zijn hem weer te zien.\

Herkent iemand dit?
Ik vraag me soms echt af of ik de enige ben die zo denkt.

B.v.d.
Nancy
Moeder van Tom 27-2-2007
Kindje 2 word aangewerkt ;)
 
Wees gerust, er zijn er meer die het zo ervaren.
Ik heb bij mijn twee oudste zitten janken toen de dag was aangebroken dat ze naar school gingen.
Ik miste de gezelligheid, de knuffels op de bank en het lekker spelen met elkaar.
maar geloof me, alles went.
 
misschien komt het omdat je er 1 hebt?
wij hebben twee kinderen en ook ik vind het heerlijk als de kids er even niet zijn, heb ook echt behoefte aan tijd voor mezelf. echter als de jongste er niet is en ik heb alleen de oudste, hebben we het ook ontzettend leuk samen, het is een heel makkelijk meisje, die ook heerlijk alleen kan spelen en ik ook mijn ding kan doen, dan is het ook leuk om daarna samen iets te ondernemen.
als ze er alletwee zijn, slurpen ze mijn energie, maken ruzie, spelen ook wel weer leuk, maar toch is dat anders...wie weet heeft het hier iets mee te maken??
 
Herkenbaar hoor, ik heb echt een traantje moeten wegpinken toen ze naar school gingen.
In jan is mijn middelste zoon 4 geworden, gelukkig was ik toen hooogzwanger en hebben we inmiddels gezinsuitbreiding,
Maar die weken dat ik op de bank zat met dikke buik zonder kids brrrrrrrrrrrrr, niks aan.
Gelukkig heb ik wel weer 4 jaar voordat de jongste naar school gaat!
 
Ohhh zo herkenbaar. Mijn dochter is in maart 4 jaar geworden en heb er nog altijd problemen mee dat ze op school zit. Ze doet het geweldig en vindt het helemaal leuk maar ik niet! Ben benieuwd of ik hieraan ga wennen.
 
he je bent niet de enige hoor! Mijn middelste zit sinds november op school en ik vond er niks aan! Nu ben ik er wel aan gewend en zij ook. Je kunt de eerste weken ook gewoon nog halve dagen doen hoor! Een kind is leerplichtig vanaf 5 jaar. Je mag hem dus gerust af en toe thuis houden en het op bouwen. Je kind geeft t aan! Succes.
 
Terug
Bovenaan