Hallo Shirley!
Ik snap je frustratie, mijn vriend en ik zijn al ruim 2 jaar aan t proberen om zwanger te worden, maar zonder resultaat. Ik heb me heel lang afgevraagd of het aan mij ligt omdat mijn vriend uit een vorige relatie al een zoontje heeft, dus ben ik uiteindelijk naar de HA gegaan. Na een aantal onderzoeken waaronder de HSG bleek dat alles bij mij in orde is, echter het zaad van mijn vriend blijkt niet optimaal te zijn.
Afgelopen januari zijn wij gestart met de eerste iui. Ik moest op dag 3 beginnen met menopur prikken en had op dag 10 de eerste follikel meting, de eitjes moesten nog even doorgroeien en 2 dagen later mocht ik de pregnyl prikken. Dag 14 heb ik de inseminatie gehad en zit nu dus op het wachtbankje. Ben inmiddels op dag 11 na de inseminatie en de spanning maakt me echt gek. Ik heb zo nu en dan heftige steken in mijn onderbuik en mijn lichaam zegt me dat het niet gelukt is omdat ik het gevoel heb dat ik ongesteld ga worden. Ik probeer er niet te veel mee bezig te zijn en toch positief te blijven, maar op de een of andere manier lukt me dat niet.
Hoe gaat het bij jouw nu?