Hoihoi!
Ik ben inmiddels 38.3 weken zwanger van mijn eerste kindje en kan natuurlijk niet wachten!!
Omdat ik stiekem veel ervaringen en verhalen hoor van vriendinnen/schoonzussen die pas na 40 weken ( vaak zelfs echt 42 weken ) bevallen ben ik hier vanaf begin dat ik zwanger werd ook maar vannuit gegaan zodat het nooit niet kan tegen vallen.
Omdat ik maar een klein ben ( 1.58 ) heeft mijn kleine spruit niet heel veel ruimte om te draaien en te trappelen en zit zn kontje flink tegen me ribben aan en is me buik flink met baby zoals de vk het zegt. Auw auw..
Nu heb ik de laatste nachten ongelooflijk slecht en onrustig geslapen en heb ik sinds 3/4 dagen veel last van me rug ( mijn rug voelt net alsof ik voor het eerst in mijn leven moet menstrueren ). Toen ik gisteren wakker werd en ik naar de wc ging ondekte ik dat me ondergoed doorweekt was en "witte afscheiding" maar dan wat dunner met een klont er tussen. Heb op internet gekeken en kwam er snel in uit dat dit waarschijnlijk een slijmprop was. Heb die dag veel pijn gehad aan me rug en had een hele harde buik. Heb toen maar de vk gebeld. Ze zei dat het postief was en mischien voorweeën konden zijn en dat ik maar een paracetamol moest nemen en een warme douch. Dit op advies gedaan en de dag moeizaam doorgekomen en eindelijk afgelopen nacht door kunnen slapen. Ik werd vanmorgen weer wakker om naar de wc te gaan en dit keer ondekte ik niks. Tot dat ik weer terug in bed ging liggen en ineens voelde het als een "plop" en was weer heel mijn ondergoed doorweekt. Ik ging rechtop staan om te kijken en het liep zelfs langs me benen af. (sorry voor de details) Iemand tips of dit nou nog een slijmprop was of vruchtwater? Naar mijn eigen idee was het te weinig voor vruchtwater?? en te veel voor gedeelte van de slijmprop?? Weer heel de dag met pijnlijke rug en enorm harde buik rondgelopen en gelegen. Is het dan toch begonnen??? Ik zou ook begot niet weten hoe weën zouden moeten voelen..
Groetjes Dyl!
Ik ben inmiddels 38.3 weken zwanger van mijn eerste kindje en kan natuurlijk niet wachten!!
Omdat ik stiekem veel ervaringen en verhalen hoor van vriendinnen/schoonzussen die pas na 40 weken ( vaak zelfs echt 42 weken ) bevallen ben ik hier vanaf begin dat ik zwanger werd ook maar vannuit gegaan zodat het nooit niet kan tegen vallen.
Omdat ik maar een klein ben ( 1.58 ) heeft mijn kleine spruit niet heel veel ruimte om te draaien en te trappelen en zit zn kontje flink tegen me ribben aan en is me buik flink met baby zoals de vk het zegt. Auw auw..
Nu heb ik de laatste nachten ongelooflijk slecht en onrustig geslapen en heb ik sinds 3/4 dagen veel last van me rug ( mijn rug voelt net alsof ik voor het eerst in mijn leven moet menstrueren ). Toen ik gisteren wakker werd en ik naar de wc ging ondekte ik dat me ondergoed doorweekt was en "witte afscheiding" maar dan wat dunner met een klont er tussen. Heb op internet gekeken en kwam er snel in uit dat dit waarschijnlijk een slijmprop was. Heb die dag veel pijn gehad aan me rug en had een hele harde buik. Heb toen maar de vk gebeld. Ze zei dat het postief was en mischien voorweeën konden zijn en dat ik maar een paracetamol moest nemen en een warme douch. Dit op advies gedaan en de dag moeizaam doorgekomen en eindelijk afgelopen nacht door kunnen slapen. Ik werd vanmorgen weer wakker om naar de wc te gaan en dit keer ondekte ik niks. Tot dat ik weer terug in bed ging liggen en ineens voelde het als een "plop" en was weer heel mijn ondergoed doorweekt. Ik ging rechtop staan om te kijken en het liep zelfs langs me benen af. (sorry voor de details) Iemand tips of dit nou nog een slijmprop was of vruchtwater? Naar mijn eigen idee was het te weinig voor vruchtwater?? en te veel voor gedeelte van de slijmprop?? Weer heel de dag met pijnlijke rug en enorm harde buik rondgelopen en gelegen. Is het dan toch begonnen??? Ik zou ook begot niet weten hoe weën zouden moeten voelen..
Groetjes Dyl!
