Is het Gek!!!

A

Anoniem

Guest
Hoi Hoi

mijn jongste zoon is geboren op 31-10-2010, ik ben super gelukkig met mijn kinderen. maar 2 weken na mijn bevalling dacht ik er al aan om een 3de kindje te krijgen. niet dat ik nou meteen zwanger wil worden, maar wel dat ik niet heel lang zou willen wachten. ik zou er nou niet weer 2 jaar mee willen wachten. na die 2 weken had ik het gevoel dat mijn gezin voor mij nog niet compleet is. mijn man heeft het wel eens er over gehad dat hij er aan dacht om in de toekomst ergens nog een 3de te willen krijgen. maar niet echt heel serieus. Op dit moment wil of durf ik het nog niet aan te kaarten dat ik er zo over denk. omdat ik bang ben dat hij me voor gek verklaard. Zijn er meschien vrouwen die ook dit gevoel hebben! of ben ik de enige?

Liefs Lonne
 
Hoi Lonne,

2 weken na je bevalling is zeker vroeg, maar ja wat maakt het uit?! Omdat ik een subtotale ruptuur had, moest ik er de 1ste drie maand niet aan denken om weer intiem met mijn man te worden, maar ik had ook wel vrij gauw het verlangen naar een 2de kindje. gelukkig waren mijn man en ik het daarover eens.
Ik weet niet hoe jullie relatie is, maar ik vind persoonlijk openheid in een relatie heel belangrijk. Daarom zou ik het juist wel met mijn man bespreken. ook al is het heel vroeg en vindt hij het misschien nog wat snel. probeer je gevoel uit te leggen en misschien dat jij wat langer kunt wachten en hij wat korter, anders zit je wel met het gevoel, maar kun je er niks mee doen en dat kan voor afstand zorgen tussen jou en je man.
een heel verhaal, hoop dat je er wat aan hebt.

liefs, Hes
 
Ik denk niet dat je gek bent, is volkomen normaal hoor. Mijn moeder kreeg mijn zusjes direct achter elkaar.
 
Hoi hoi......

Ik herken dat gevoel ook heel erg goed. Tussen onze zoontjes zit 14 maanden.. en ik wou ook alweer heel snel voor een derde gaan (paar maanden na de geboorte van mijn jongste)... maar manlief moest er nog even niet aan denken, de jongste huilde wel erg veel.. en hij is een paniekvogel dus het was beter en rustiger om nog even geduld te hebben. Nu is mijn jongste bijna 2 en ik ben zwanger van baby 3! We zijn er dol gelukkig mee.. en ik denk dat het uiteindelijk wel wat makkelijker haalbaar is.. de jongens kunnen nu lopen.. ik hoef niet veel meer te tillen.. en hopenlijk kan de oudste zich straks zelf aankleden als de baby er is etc etc. Ik ben nu net 25 jaar geworden en ben een super trotse jonge moeder die iedere dag geniet (maar soms is het wel ff pittig.. maar zelfs dat vind ik niet erg). Ik ben dol blij en ben erg nieuwschierig of er dit keer een broertje of zusje bij komt!!!

Maar zijn jullie nu al wel aan het klussen? Of is je man er nog niet klaar voor.

Succes!

Liefs mammma
 
Lang voor ik zwanger was van mijn eersten (tweeling) zei ik al dat ik graag 4 kindjes zou willen.
Inmiddels ben ik zwanger van mijn 6e.
Toen de tweeling geboren was hebben mijn man en ik geen voorbhoedsmiddelen gebruikt omdat we graag een 3e wilde en het leeftijds verschil niet zo groot wilde hebben.
tussen de tweeling en de 3e zit 2 jaar, tussen de 3e en 4e zit 3 jaar maar tussen de 4e en 5e zit nog geen jaar. De baby was 3 mnd toen ik weer zwanger was.
Nu zit er 8 jaar tussen omdat ik jaren alleen ben geweest met mijn kindjes en sinds kort weer een man heb die graag een kindje van ons samen wilde.
 
Ik herken het gevoel ook helemaal, alleen is mijn gevoel nu wel iets minder op de voorgrond nu mijn kleine meid een paar maanden ouder is. Vlak na haar geboorte wou ik er ook alweer meteen voor gaan, terwijl we altijd gezegd hadden dat we maar 2 kinderen wilde.
Ik kon vooral niet tegen het idee van nooit meer zwanger zijn en nooit meer een kleine baby....
Mijn dochter is nu alweer een jaar oud en het is zó snel gegaan!
Ik ben nu wel weer wat nuchterder en begin ook wat vaker te verlangen naar een tijd waarin de kinderen iets groter zijn en ik weer een beetje aan mezelf toekom.
Het is naar mijn idee vooral een hormonenkwestie, dat gevoel dat je meteen alweer zwanger wilt worden of een derde of vierde kindje wilt.
Maar dat is mijn mening een beetje.....Tuurlijk zou ik nog wel een kindje willen en als ik het gevoel van niet compleet zijn houdt dan gaan we het ook wel weer proberen in deze zomer.
Maar eerst wil ik genieten van mijn kleine meid en mijn zoontje van bijna 5!

Veel succes met je beslissing!
 
Hoi, je gevoel is helemaal bekend. Net na de keizersnee van mijn oudste kreeg ik te horen dat ik het eerste jaar niet zwanger mocht worden. Domper.... Alleen daardoor wou ik zeker snel weer zwanger worden. Ik miste het gevoel in mijn buik, Het kind voor mij alleen te hebben, nu wou ineens iedereen je kind hebben en daar kon ik maar slecht tegen. Ik ben het wel eens met mamajb dat na een paar weken dat gevoel bij mij weer afnam en ook ik denk dat het door de hormonen komt.

Mijn zoon wordt in maart 6 en mijn dochter is 2 van augusus. We zijn nu weer druk aan de knutsel om te kijke of het ons is gegund dat we nog een derde kindje mogen krijgen ( een tweeling mag ook hahahaha). Dit wordt namelijk mijn allerlaatste zwangerschap en keizersnee. Ik heb altijd een groot gezin gewild en doordat mijn lijf dat niet aan kan, kan dat dus niet, ook dat is bij mij een reden dat ik zwanger wil worden.

Het is een heel verhaal geworden, maar ik ben van mening dat het ook voor je lichaam beter is om te ontzwangeren!

Groetjes en succes ermee Tamara

Ps. ik zou je gevoel wel delen met je man. Lucht je misschien juist wel op.
 
Hallo meiden,

dankjullie wel allemaal voor jullie reactie?

Liefs Lonne
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan