Is hij boos op me?

A

Anoniem

Guest
Hoi, hoi,

Afgelopen maandag was ik lekker aan het stoeien met Justin, heel leuk en gezellig maar in mijn enthousiasme ging het iets te heftig voor Justin. Ik rolde hem iets te hard om waardoor hij  zijn armpje bezeerde, gelukkig  niets kapot hoor maar ik schrok wel. Ik heb hem direct getroost en zei dat mama wel erg lomp was, hij stopte gelukkig snel met huilen maar nu wil hij dus niet meer lachen naar me al 2 dagen niet! Misschien klinkt het idioot maar ik voel me er best shit door ik heb het gevoel dat mijn ventje zijn moeder haat en papa en oma liever vind want daar lacht hij wel tegen (grrrrrrrrr). Zou hij boos zijn? Ben ik een rotmoeder? Ik bedoelde het alleen maar goed maar Justin kijkt  naar me met zo'n blik van "O is zij er ook weer?". En dan wil manlief praten over een 2e kindje nou als ik zo'n vreselijke moeder ben wil ik dat een ander kindje niet aandoen!

Groetjes van een onzekere Puk  
 
Ohhhh, Puk, jij hebt me wel een mannetje hoor! Ik weet niet precies hoe oud hij is, maar het klinkt een beetje alsof hij je aan het uitproberen is. Daar is die van mij (15-11) op dit moment namelijk helemaal dol op!

Volgens mij is het beste wat je kan doen je niet meer schuldig voelen (je was aan het stoeien, dan gebeuren er ongelukjes. Zal waarschijnlijk nog wel een keertje voorkomen.) en gewoon doorgaan met de dagelijkse gang van zaken. En  lach er maar om.

Als je mannetje net zo'n doorzettingsvermogen aan de dag legt mbt school of voetbal oid, nou, dan wordt 'ie wel hersenchirurg of topvoetballer hoor!

Groetjes (en succes), KT

 
 
Hey Puck,

Hahahaha, ik kan me helemaal voorstellen hoe je je voelt hoor. Ik had mijn zoontje pas op de grond gelegd. (Laminaatvloer) Op zijn buik.
Toen knalde hij opeens keihard met zijn hoofdje op de grond. AUAUAU!
Ik voelde me toen ook een vreselijke lompe moeder.
Wie doet er ook zo iets?

Of een veel te warme hap groente geven. Zooo zielig!
Maar ja, die dingen gebeuren nou eenmaal. Mijn man riep: 'Welkom in de wereld van de bulten en de blauwe plekken' tegen mijn zoontje hahahaha.

Het zou best kunnen zijn dat hij aan het uitproberen is hoor. Ik reageerde laatst ook nogal boos toen hij voor de zoveelste keer aan mijn haren trok. Vervolgens kijkt hij me een uur niet aan.

Komt best wel goed. Je bent juist een supergoede moeder!!! Houd dat vast!!!
 
Lieve Puk
Je bent zeker een hele goede moeder en ga jezelf nou niks anders wijs zitten maken!
Zulke dingen gebeuren en misschien dat hij jou nu even met het gebeuren in verband brengt, maar het kan ook toeval zijn dat hij nu zo op je reageert.
Ik weet echter ook nog hoe het voelt als je kind op een ander beter reageert als op jou; Als je al wat minder goed in je vel zit, betrek je het gelijk op jezelf en ga je ervan uit dat het wel aan jou zal liggen. Niet doen!! Hij vergeet het wel weer en zoiets zal waarschijnlijk wel vaker gebeuren. ( mijn dochter van 4 geeft mij nog steeds de schuld als ze haar teen stoot..ik heb toch die stoel daar neer gezet!!)
Zij had dat als baby ook zo erg; als ik kwam, was er een flauw lachje en als oma kwam, dan schaterde ze het uit. Waardoor ik me weer schuldig voelde omdat ik werkte. Zij was dan bij oma en was vast meer aan oma gehecht dan aan mij..
Het gaat allemaal weer over en het komt allemaal wee goed!
Sil
 
ach ja, ik vrees dat zoiets nog wel vaker gaat gebeuren hoor! Wat denk je als JIJ ze strals naar de dokter brengt voor een vaccinatie als hij zo groot is dat hij het gaat beseffen :-(       of naar de tandarts...
Ik knipte van de week de nageltjes van Jasmijn, knip k zo in haar vinger, en bloeden joh!

groeten Elke
 
Hoi dames,

Bedankt voor jullie lieve reacties, Justin lacht inmiddels weer volop naar me maar wat kan een mens zich onzeker voelen zeg. Ik voel me af en toe net voor de 2e keer een puber maar dan in "moedervorm" zeg maar. Ik vraag echt honderdduizend keer aan mijn man of ik het wel goed doe en of ik wel lief genoeg ben voor Justin, hij wordt echt gek van me! Ach ja het zal weer  wel overgaan hoop ik, ik ben in ieder geval blij te lezen dat ik niet de enige ben met dit soort dingen en de gevoelens die erbij komen.

Liefs,

Puk  
 
Terug
Bovenaan