<p>Hoi Dames,</p><p>ik ben afgelopen woensdag (13-3-19) bevallen van een prachtige dochter. </p><p>Nu is er overdag niks aan de hand, maar s avonds ben ik super bezorgd, als ze in dr bedje ligt.</p><p>als ik namelijk niks hoor denk k “oh nee ze is dood” en als ik geluidjes hoor denk ik “oh nee die is aan t stikken” en nu denk k ineens “slaapt ze niet teveel?!” Ze is sinds gister ook steeds aan het slapen als ze eigenlijk drinken moet. (Mijn verloskundige komt dadelijk dus dat zal zo wel opgelost kunnen)</p><p>maar ben ik overdreven bezorgd of is het normaal? Wat deden jullie er tegen? </p>
Is t normaal dat ik me constant druk maak?
- Onderwerp starter Nicolekleintje
- Startdatum
Gefeliciteerd!!
Dit heb ik ook gehad op het begin (mijn dochter is van 12-10-18). Dat ze in de co-sleeper lag 's avonds en dat ik steeds dacht, jeetje ze ziet wel heel grauw. Ademt ze nog wel? En ik had in de kraamweek steeds in de nacht een wekker om de vier uur om te voeden, maar daar zijn we een keer doorheen geslapen en toen was het ineens zes uur tussen twee voedingen. Ik voelde me zo ontzettend schuldig. De kraamhulp zei dat het prima was en dat het heel goed was dat we eventjes wat langer hadden geslapen allemaal.
Nu ze 5 maanden is heb ik het gelukkig een stuk minder. Als ze overdag lang slaapt dan ga ik nog wel eens kijken maar ik maak me niet meer zo druk.
Komt goed dus!
Geniet van je dochter en een spoedig herstel gewenst!
Dit heb ik ook gehad op het begin (mijn dochter is van 12-10-18). Dat ze in de co-sleeper lag 's avonds en dat ik steeds dacht, jeetje ze ziet wel heel grauw. Ademt ze nog wel? En ik had in de kraamweek steeds in de nacht een wekker om de vier uur om te voeden, maar daar zijn we een keer doorheen geslapen en toen was het ineens zes uur tussen twee voedingen. Ik voelde me zo ontzettend schuldig. De kraamhulp zei dat het prima was en dat het heel goed was dat we eventjes wat langer hadden geslapen allemaal.
Nu ze 5 maanden is heb ik het gelukkig een stuk minder. Als ze overdag lang slaapt dan ga ik nog wel eens kijken maar ik maak me niet meer zo druk.
Komt goed dus!
Geniet van je dochter en een spoedig herstel gewenst!
Oh joh, heel herkenbaar! Ik heb nu nog af en toe dat als ons zoontje (inmiddels 17 maanden!) een hele nacht doorslaapt zonder dat we een keer de speen terug moeten stoppen, ik me afvraag of "hij het nog wel doet". Ik heb het ook vooral in de nacht en ook niet iedere nacht, maar als er een keer een rustige nacht is, vraag ik me wel meteen af of er niks mis is. Tot nu toe doet hij het echter nog prima, hij ontwikkelt zich goed, hij slaapt goed, hij loopt goed... Ik denk dat je dat soort zorgen nooit helemaal los zult kunnen laten, komt gratis bij het ouderschap 
Gefeliciteerd! Welkom bij de moederclub ?
Dat is heel normaal hoor. De eerste nacht uit het ziekenhuis hebben mijn vriend en ik bijna continue boven de wieg gestaan omdat of de geluidjes zo verontrustend waren of het ineens te stil was. Wees gerust, dat hoort er echt bij en met een week of twee herken je de geluidjes beter en weet je wanneer je je gerust nog even om kan draaien. Wij moesten onze kleine meid in het begin ook steeds wakker maken. Soms sliep ze zo diep dat we echt moeite moesten doen. Dan schrik je ook even. Kriebel in haar nek, daar reageren ze in hun slaap ook in.
Dat doet ze nu ook nog. Gisteren nog sliep ze zo diep in de drager dat ik even moest porren om te kijken of er nog leven in zat. Dat is onze Moederlijke natuur
Gelukkig maar....
Schrik niet direct, zolang ze nog warm aanvoelt en een goede kleur heeft. Dat helpt bij mij. Ook hadden we snel een nachtlampje op de kamer, zodat ik vanuit mijn bed haar contouren goed kon zien. Deze is helaas van de week kapot gegaan. Nu staat de camera erop en kan ik vanuit mijn bed zien of ze geluidjes maakt omdat ze wakker is of nog lekker slaapt. Bij dat laatste kan ik nu ook makkelijker doorslapen. Het went.
Succes met het ontdekken van het ouderschap en geniet er vooral van. Het is cliché en zo waar, want het gaat echt hard.
Dat is heel normaal hoor. De eerste nacht uit het ziekenhuis hebben mijn vriend en ik bijna continue boven de wieg gestaan omdat of de geluidjes zo verontrustend waren of het ineens te stil was. Wees gerust, dat hoort er echt bij en met een week of twee herken je de geluidjes beter en weet je wanneer je je gerust nog even om kan draaien. Wij moesten onze kleine meid in het begin ook steeds wakker maken. Soms sliep ze zo diep dat we echt moeite moesten doen. Dan schrik je ook even. Kriebel in haar nek, daar reageren ze in hun slaap ook in.
Dat doet ze nu ook nog. Gisteren nog sliep ze zo diep in de drager dat ik even moest porren om te kijken of er nog leven in zat. Dat is onze Moederlijke natuur
Gelukkig maar.... Schrik niet direct, zolang ze nog warm aanvoelt en een goede kleur heeft. Dat helpt bij mij. Ook hadden we snel een nachtlampje op de kamer, zodat ik vanuit mijn bed haar contouren goed kon zien. Deze is helaas van de week kapot gegaan. Nu staat de camera erop en kan ik vanuit mijn bed zien of ze geluidjes maakt omdat ze wakker is of nog lekker slaapt. Bij dat laatste kan ik nu ook makkelijker doorslapen. Het went.
Succes met het ontdekken van het ouderschap en geniet er vooral van. Het is cliché en zo waar, want het gaat echt hard.
Hey Nicole!
Vergeet niet dat je nu door een rollercoaster gaat! Een kleintje, van een berensterk duo ga je naar een onzeker trio zeggen ze altijd!
Oh en die liefde ineens, gatverdekkie ik werd er gek van!! Wat hou ik toch ontzettend veel van mn ukkie.
Urenlang stond ik boven zn bedje te kijken hoe hij sliep. Stond ik er niet dan was ik aan het malen of hij wel ademde. Met de dagen is dit minder geworden. Want nee als hij veilig in zn bedje ligt en ik heb zijn bedje goed opgemaakt dan kan er niks gebeuren?
Maar het gevoel zou nooit helemaal weggaan, tja moederliefde hé!
Nog steeds als hij ineens doorslaapt denk ik fuck leeft hij nog wel? En ja.. ik heb hem ook wel eens wakker gemaakt uit bezorgdheid omdat ik hem witjes vond.
Vergeet niet dat je nu door een rollercoaster gaat! Een kleintje, van een berensterk duo ga je naar een onzeker trio zeggen ze altijd!
Oh en die liefde ineens, gatverdekkie ik werd er gek van!! Wat hou ik toch ontzettend veel van mn ukkie.
Urenlang stond ik boven zn bedje te kijken hoe hij sliep. Stond ik er niet dan was ik aan het malen of hij wel ademde. Met de dagen is dit minder geworden. Want nee als hij veilig in zn bedje ligt en ik heb zijn bedje goed opgemaakt dan kan er niks gebeuren?
Maar het gevoel zou nooit helemaal weggaan, tja moederliefde hé!
Nog steeds als hij ineens doorslaapt denk ik fuck leeft hij nog wel? En ja.. ik heb hem ook wel eens wakker gemaakt uit bezorgdheid omdat ik hem witjes vond.
Wat een lieve reacties allemaal!
Ze helpen me enorm! Volgens Mn verloskundige en kraamzorg doet ze t super goed.
Nu dus idd maar proberen die zorgen snachts wat aan de kant te schuiven.
Als ze slaapt ben ik idd constant aan het kijken. Wist niet dat ik zoveel liefde in me had! Haha
Ze helpen me enorm! Volgens Mn verloskundige en kraamzorg doet ze t super goed.
Nu dus idd maar proberen die zorgen snachts wat aan de kant te schuiven.
Als ze slaapt ben ik idd constant aan het kijken. Wist niet dat ik zoveel liefde in me had! Haha
Gefeliciteerd!
Poeh, ik begrijp je helemaal.
Onze dochter is nu 6 maanden en helaas weer koorts. Mijn man gaat nu naar de ha met haar maar ik ben over aaaalles aan het malen.
Wat als er wat aan de hand is? Ze ligt wel heel raar op de babyfoon is er wat aan de hand? Slaapt ze niet te veel? Krijgt ze genoeg voeding binnen?
Een teken dat je van je ukkie houdt. Ik 'hoop' dat het zorgen maken minder wordt maar ben er bang voor ;-)
Poeh, ik begrijp je helemaal.
Onze dochter is nu 6 maanden en helaas weer koorts. Mijn man gaat nu naar de ha met haar maar ik ben over aaaalles aan het malen.
Wat als er wat aan de hand is? Ze ligt wel heel raar op de babyfoon is er wat aan de hand? Slaapt ze niet te veel? Krijgt ze genoeg voeding binnen?
Een teken dat je van je ukkie houdt. Ik 'hoop' dat het zorgen maken minder wordt maar ben er bang voor ;-)