<p>Hoi dames,</p><p>Graag wil ik mijn verhaal met jullie delen en hebben jullie wellicht tips om positief te blijven denken voor ons traject.</p><p>Mijn vriendin en ik zitten in een IUI traject om onze kinderwens te realiseren. Ik word geïnsemineerd in mijn natuurlijke cyclus zonder hormonen oid. In januari kreeg ik mijn eerste poging en deze was direct raak. Helaas bleek op de eerste echo wel een vruchtzakje te zitten maar geen vruchtje. Ik heb er toen voor gekozen om medicatie te nemen om de miskraam opgang te helpen, dit vond ik best pittig en deed veel pijn, maar we hadden zoiets van zodra we dit hebben doorstaan, kunnen we weer door! Ongeveer 5 weken na de miskraam kwam mijn cyclus weer opgang, dus we mochten voor poging 2. Helaas was deze niet geslaagd. Ik begon langzaam wel het vertrouwen in mijn lichaam te verliezen want ik dacht, huh? Hoezo nu niet? Uiteindelijk door naar poging 3. En ja hoor, na de 2 wachtweken een positieve test. Helaas begon ik na 4 dagen bloed te verliezen en dacht ik direct, dit is niet goed. De arts kon helaas nu nog weinig doen want op een echo zouden ze nog niks kunnen zien. Maar ik verloor weliswaar zoveel bloed als in een normale menstruatie met wat stolsels dat ik niet het idee heb dat dit goed kan zijn. Aankomende week weer een belafspraak staan om te bespreken hoe het ervoor staat, maar ik ga er vanuit dat dit een vroege miskraam is geweest.</p><p>Nu gaan wij over een maandje precies op vakantie en willen we daar eerst even rustig van genieten om daarna het traject weer op te pakken.</p><p>Ergens zeg ik tegen mezelf dat ik best trots mag zijn op mezelf dat van de 3 IUI behandelingen er 2 geslaagd waren. Toch bekruipt de gedachten vooral van waarom krijg ik 2 miskramen? Wil mijn lijf het niet? Het geeft behoorlijk wat onzekerheid en verdriet uiteraard.</p><p>Ik hoop dat ik de komende weken even mijn rust kan vinden om daarna weer positief door te gaan.</p><p>Zijn er vrouwen die mijn verhaal enigszins herkennen en wellicht tips hebben om hiermee om te gaan? Ik wilde mijn verhaal vooral delen omdat ik merk dat ik het fijn vind om het van me af te schrijven en daarnaast wilde ik graag mijn verhaal delen om ook aan te geven dat we niet alleen zijn en elkaar kunnen steunen.</p><p>Liefs, M</p>
