Meiden, gisteren hebben we de 2e IUI gehad. We waren best wel vol goede moed. Helaas pakte het allemaal een beetje anders uit. We kregen te horen dat het zaad vorige keer slecht, en nu nog slechter was; dus dat de kans op een zwangerschap wel héél klein is. Het voelde of ik een klap in mijn gezicht kreeg. Bij het zaadonderzoek kwam er uit "licht verminderde vruchbaarheid". Nu blijkt dus dat het veel slechter is dan we wisten toen. Volgende week gaan de artsen overleggen er horen we wat zij er van vinden. Zelf hebben we besloten dat we bij IUI stoppen; dus niet verder. De verpleegkundige zei, je hebt kans, als jullie niet verder willen voor IVF oid, dat je nog langer door mag gaan met IUI. De vraag is of we dat wel willen. Ik zit er niet op te wachten om elke keer te horen hoe slecht het is. Dat voelt niet goed; voor manlief ook niet. Ik ben gewoon enorm verdrietig nu; en denk de hele dag; en nu? Hoe gaan we verder? Dat we dus een kindje hebben (bijna 5) is echt een wonder! Ergens hoop ik op nòg een wonder. Geen gedoe met zh, spontaan... Maar ja, de vraag is of dat er in zit. Nou ja, wie weet... ik voel dat ik ergens toch hoop heb/houd. Dom hè? Wat er nu wel steeds door mijn hoofd speelt ie; bestaat er iets waardoor je de kwaliteit van het sperma kunt verbeteren? Ik wil dat ook gaan vragen aan de arts denk ik. Het voelt nu zo machteloos... Over 2 weken weten we wat deze IUI wel of niet gedaan heeft. Ik zie er eigenlijk tegenop. Raar... Ik zou een "winterslaap" willen houden (in de hitte, zie het voor je...) en dan wakker worden en me anders voelen... Ben nu ook zo enorm moe steeds! Nou, ehm, meiden, laat me alsjeblieft weten als jullie een tip voor me/ons hebben... Ik denk aan jullie, succes met jullie onderzoeken behandelingen... Weet je, het is het allemaal waard. Maar ik voel me nu even erg rot! Liefs