IUI of nie?!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal

Dit is de eerste keer dat ik me in dit forum stort omdat ik het nu echt even niet meer weet. Laat ik beginnen met de feiten.

Leeftijd: 27 (man 30)
Klustijd: 2,5 jaar
Onderzoeken + laparoscopie mrt - mei 2003
Conclusie: ONVERKLAARBAAR!?! (Wat moet je ermee)

In september hebben we het aanbod gekregen om te gaan voor een IUI behandeling met hormonen. Na lang wikken en wegen zijn we tot de conclusie gekomen dat we ons niet overhaast in de medische molen wilde storten en hebben we aangegeven het nog even op onze eigen manier te proberen. In januari zijn we vervolgens naar een klassiek homeopaat gestapt onder het mom van 'baad het niet dan schaat het niet'. Tot nu toe conclusie het baad niet!!!!!!

Ondertussen moet ik zeggen dat we er samen redelijk goed mee kunnen dealen, maar ja, de bebies in de buurt blijven maar geboren worden en het ooievaartje weet nog steeds niet waar wij wonen.

Kortom: We zijn het zat!!! Dus nu dat toch maar IUI? Eigenlijk zie ik daar best tegenop. Ik zou het zo graag puur natuur houden, lekker met z'n tweetjes en niet al dat klinisch gedoe erbij. Aan de andere kant als het helpt! Ook tegen de hormonen zie ik erg op. Ik ben al zo'n typje dat standaard moet janken voor ik ongesteld wordt, dus gooi er nog een hoop hormonen bij en het feest is volgens mij helemaal compleet.
En hebben die hormonen of de behandeling geen gevolgen voor het (hopenlijke) kindje? Is het 'zwak' om de moed op te geven en ons lot bij de medische wereld weg te leggen? Of ben ik dan een zeur?!

Ik wil gewoon zo graag ook mama worden en heb zoiets van het maakt me niet uit wat ik ervoor moet doen, maar laten we wel ons verstand erbij gebruiken.

Ben benieuwd naar jullie reacties!

gr. Puck
 
Hoi Puck, wat heb jij al 'een lange weg moeten gaan' zeg! Ik snap je twijfels helemaal, alles op de natuurlijke weg is toch veel romantischer. Vlak voordat ik spontaan zwanger werd ben ik ook de medische molen ingegaan. Wij hadden voor onszelf duidelijk dat we alleen wilden weten of het wel of niet mogelijk was om zwanger te worden. Als het niet mogelijk was, dan wilden we er ook mee stoppen, geen kermis aan mijn lijf om zwanger te worden! Nou moet ik wel zeggen dat ik tot op de dag van vandaag (ik kreeg helaas een miskraam) twijfel over IUI. Volgens de inlichtingen die ik heb gekregen kan het ook in een gewone natuurlijke cuyclus, dus zonder hormonen. Voor mijn gevoel ben je dan niet de natuur aan het sturen maar aan het helpen.

Het is in ieder geval zeker niet zwak!!! Wat jullie ook besluiten, als je al twee en een half jaar aan het proberen ben en je hebt al een keer de beslissing genomen om het niet te overhaasten ben je in mijn ogen juist erg sterk!!!
Heel veel sterkte ermee!

Liefs, el.
 
Hoi Puck;
wij zijn nog niet zolang bezig; vanaf november vorig jaar en door "mazzel"bij de gyn beland door rare ongi's na een aantal maanden.
Conclusie:een baby krijgen is bijna onmogelijk,behalve met IUI en eigenlijk zei hij dat IVF de enige mogelijkheid zou zijn.wat een dreun in je gezicht he??
Maar goed;het is en blijft een wonder en wij zijn blij met de medische wereld want het geeft je nog een kans...
Als je kinderwens zo groot is,zou ik ervoor gaan!!! Ook jullie verdienen het om ouders te worden!
en ja, het is een moeilijke beslissing,maar het weegt niet op tegen het moment dat je zwanger bent en dan een kindje in je armen houdt,denk ik..
Sterkte met jullie beslissing!!

gr. petra
 
Hoi Puck,

Het is en blijft een lastige beslissing en het moet voor jullie beiden goed voelen. Mijn gyn. vertelde mij dat ze nooit alle afwijkingen kunnen traceren omdat ze nu eenmaal niet alles kunnen onderzoeken. Je kunt dus heel goed door alle tests en kijkoperaties heenkomen en dan nog een onbekende reden met je meedragen waardoor het niet lukt.
In dit soort gevallen is IUI een uitkomst omdat het zaad dan op de plek van bestemming wordt gebracht. Wij mogen deze maand beginnen maar hebben besloten in november te beginnen omdat er hier thuis veel speelt en we even tot rust willen komen.
We zien IUI niet als een hele zware behandeling en meer als de natuur een handje helpen. Als je een regelmatige cyclus hebt kan het in een spontane cyclus. Je krijgt dan alleen een injectie op het moment dat het ei moet springen.
Ik zou ervoor gaan als ik jullie was. Wij vinden het klinische aspect nog wel meevallen tot nu toe. Je moet er samen posititef tegenover blijven staan. Wij kunnen er zelfs om lachen zo af en toe.

Veel succes!
Liefs Inge
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan