Hoi lieve allemaal!!!
Vandaag naar de gyn geweest voor de afspraak na de kijkoperatie....
We hadden verwacht dat we een half jaar naar huis gestuurd zouden worden, maar nee hoor.... we komen in aanmerking voor IUI...
Niet verwacht.. en moet dus ook ff aan het idee wennen...we willen eigenlijk dat het op de "natuurlijke" weg kan...
M'n mannetje moet ook ff aan alles wennen... stelde zelfs voor om 1 a 2 maanden zelf te proberen omdat er geen aanwijsbare oorzaak te vinden was, maar ik wil alle mogelijkheden benutten om snel moeder te worden.
Het idee om nog twee maanden aan te tobben en weeeer die teleurstelling... daar heb ik geen zin meer in...
Er zijn mensen die ons willen helpen en middelen om een obstakel over te slaan, dus ben ik bang dat als ik die twee keer "proberen" toch weer ongi wordt... ik echt baal... dan denken we.. hadden we maar......
M'n mannetje wil ik ook niets opdringen... hij moet uiteindelijk ook achter de beslissing staan... We hadden dit allebei niet verwacht... ik heb me wel verdiept in de mogelijkheden, maar nou word het voor 't echie heh... da's toch ff wat anders.. Ik weiger mezelf "minder Vruchtbaar" te noemen totdat het tegendeel bewezen is.... maar ben wel bereid om alle mogelijkheden te pakken die me geboden worden om zwanger te raken....
Heeft iemand van jullie ervaring met IUI??? Ik zou graag iets meer te weten komen van ervaringen van mensen die dit doorgemaakt hebben...
Alvast bedankt...
Lill.
Vandaag naar de gyn geweest voor de afspraak na de kijkoperatie....
We hadden verwacht dat we een half jaar naar huis gestuurd zouden worden, maar nee hoor.... we komen in aanmerking voor IUI...
Niet verwacht.. en moet dus ook ff aan het idee wennen...we willen eigenlijk dat het op de "natuurlijke" weg kan...
M'n mannetje moet ook ff aan alles wennen... stelde zelfs voor om 1 a 2 maanden zelf te proberen omdat er geen aanwijsbare oorzaak te vinden was, maar ik wil alle mogelijkheden benutten om snel moeder te worden.
Het idee om nog twee maanden aan te tobben en weeeer die teleurstelling... daar heb ik geen zin meer in...
Er zijn mensen die ons willen helpen en middelen om een obstakel over te slaan, dus ben ik bang dat als ik die twee keer "proberen" toch weer ongi wordt... ik echt baal... dan denken we.. hadden we maar......
M'n mannetje wil ik ook niets opdringen... hij moet uiteindelijk ook achter de beslissing staan... We hadden dit allebei niet verwacht... ik heb me wel verdiept in de mogelijkheden, maar nou word het voor 't echie heh... da's toch ff wat anders.. Ik weiger mezelf "minder Vruchtbaar" te noemen totdat het tegendeel bewezen is.... maar ben wel bereid om alle mogelijkheden te pakken die me geboden worden om zwanger te raken....
Heeft iemand van jullie ervaring met IUI??? Ik zou graag iets meer te weten komen van ervaringen van mensen die dit doorgemaakt hebben...
Alvast bedankt...
Lill.