Jaloers op kleine zus?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal,

Ik ben Marian, 26 jaar en de trotse mama van Dries (10/03/2004) en Mare (19/12/2005). Onze Dries wordt dus in maart 2, en is sinds een week of 6 grote broer geworden. Tot nu toe ging dat heel vlot: hij was erg lief voor Mare, je kent dat wel, kusjes geven, aaien, knuffelen en zo... Wel soms wat hardhandig, maar ja, wat verwacht je van een enthousiaste peuter? Maar sinds vorige week is dat een beetje anders. Dat knuffelen en kussen en zo doet hij nog steeds, maar nu begint hij ook af en toe te slaan! En dat is natuurlijk niet de bedoeling! Volgens mijn moeder is hij jaloers op de aandacht die Mare krijgt, maar zou hij dan ook slaan als hij wel de exclusieve aandacht krijgt (want ook dan slaat hij ons!)? Volgens vriendinnen die ook kindjes van die leeftijd hebben (maar geen nieuwe baby) is het gewoon de leeftijd, de zogenaamde peuterpuberteit. Volgens de dokter is hij nu lastiger omdat hij ziek is (verkouden en een oorontsteking). Maar niemand kan me vertellen wat ik eraan kan doen... Ik vermoed dat het van alledrie een beetje is, maar wat moet ik dan doen? Een kind dat lastig is omdat hij ziek is, straf je niet zomaar vind ik. Maar slaan vind ik dan weer een reden om het wel te doen, zeker als hij Mare slaat! En hoe straf je hem dan? Snapt hij het principe van 'in de hoek staan'? Hoe doen jullie dat? Of ben ik de enige met dit probleem? Ik hoop alvast dat iemand me een tip kan geven, want dit is zo niet echt leuk meer...

Groetjes,
Marian
 
Hoi! Een vervelend probleem. Er is de afgelopen weken zoveel veranderd voor Dries, dat het niet zo raar is, dat hij er zo op reageert. Ik kan niet uit ervaring spreken, want wij hebben (nog) maar 1 zoon van 2. Die wordt al jaloers als er een keer een ander kindje bij mij op schoot zit......
Ik zou wel vanaf nu aan Dries duidelijk maken dat er niet geslagen mag worden. Hij is nog best klein, maar vaak snappen ze meer dan je denkt. Eerst 1x waaarschuwen en vervolgens als hij het weer doet even apart zetten (1-1,5 minuut). Probeer hem verder goed te betrekken bij de verzorging van Mare. Hij is nu de "grote broer" en dat is hartstikke stoer! Misschien kan hij helpen je een luier voor Mare aan te geven of iets anders. Geef hem ook voldoende aandacht als Mare slaapt of lekker in de box ligt....dan is het even "Dries-tijd". Ik denk dat het gedrag dat ie nu vertoond wel weer over gaat; hij moet gewoon wennen aan de situatie. En het feit dat hij niet fit is, helpt ook niet echt heel erg natuurlijk! Veel succes en geniet van je 2 kleintjes!! Patricia
 
Hallo Marian,

ik heb een dochtertje, Inge, van bijna 5 maanden en een zoon, Gijs, van bijna 2,5. Toen Inge geboren werd was Gijs nog net geen 2 jaar en begon weldra aan de welbekende 'peuterpubertijd'. De eerste week vond Gijs Inge maar eng en raar, vooral als ze huilde raakte hij ook overstuur. Maar al gauw voelde hij zich een grote broer en is heel lief voor haar.
Ik zag inderdaad wel dat als hij in een rare bui was (moe, niet lekker, jengelig etc.) dat hij dit heel af en toe wel eens dreigde af te reageren op Inge (uithalen, slaan, proberen dingen in de box te gooien). Dit is dus geen m.i. geen vreemd gedrag. Ik denk dat je 2 dingen vooral wel en niet moet doen:

- beschouw je zoon ook nog steeds als een echte  kleine peuter. Tenslotte is dat ook zo; ze kunnen al wel veel meer als die kleine babay, het is nog een klein kind en er wordt te snel gezegd; jij bent al groot en je zusje is een baby terwijl die mannekes ook nog zo'n behoefte hebben aan het 'klein zijn' (Gijs wel althans, ik heb gemerkt als ik hem ook zijn lekkere 'knuffel en tut-tijd' geef, dat negatieve gedrag veel minder werd).

- negatief gedrag straffen werkt. Zo klein als ze zijn, als je consequent blijft aangeven wat wel en niet mag dan werkt dat bij Gijs heel goed. Twee keer waarschuwen, niet luisteren: dan mag je even op de trap in de gang gaan afkoelen. Eerst was het bij ons ín de hoek in de woonkamer, maar we hebben gemerkt dat de trap in de gang beter werkt (dan is hij echt weg van de gezellige woonkamer, en dat vind ie natuurlijk niet leuk !).

Blijf in ieder geval samen met je man consequent in wat wel en niet mag, vertel tegen je zoon dat slaan pijn doet maar wees ook niet té beschermend richting de jongste (die kleintjes kunnen best een stootje hebben).

Succes !
Groetjes van Marieke, mamma van Gijs (2,5) en Inge (5 maanden)
 
Hoi,
Een herkenbaar probleem, onze dochter is in september geboren en onze zoon werd twee weken later 2. Het begon bij ons ook leuk, veel mensen hadden ook een kadootje bij zich voor Jurgen en al die mensen vond hij wel leuk. Maar na een week of twee of drie begon hij ook te slaan en soms schoppen als Nienke bij mij op schoot lag.
Het heeft wel een week of zes geduurd. Op het cb kreeg ik het advies om voordat ik met Nienke bezig ging, voeden ofzo, om eerst iets met Jurgen te gaan doen, ook als Nienke al huilde, om zo toch aan hem te laten zien dat mama wel tijd voor hem had ondanks dat zijn zusje al huilde. En na iets met hem gedaan te hebben, ook al is het maar vijf minuten even spelen of voorlezen, tegen hem te zeggen dat mama nu even naar Nienke gaat en dat Jurgen verder mag spelen of tekenen of tv kijken of wat dan ook. Dit leek wel wat te helpen en hij besefte zo ook dat hij ook nog in beeld was.
Ik liet hem tijdens het voeen van Nienke ook vaak tv kijken met fruit ofzo, zodat hij afleiding had en ik probeerde om Nienke ook bij hem op schoot te zetten, waar ik bij was natuurlijk. Zodat hij het ook leuk ging vinden.
Gelukkig na die weken ging het beter en inmiddels is hij heel blij met zijn zusje. Maar het is wel erg vervelend als je er midden in zit.
Succes, groetjes Elisabeth
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan