Hallo,
Ik heb een zoon van 2,5 en een dochter van 5 mnd. Al die tijd ging het harstikke leuk tussen die twee, maar opeens sinds vorige week wordt mijn zoon heel erg jaloers op haar vooral als ik haar borstvoeding geef.
Als ze begint te huilen slaat hij haar of knijpt haar zomaar in de been of hij begint tegen haar te gillen zodat ze gaat huilen..uiteraard accepteren wij dit niet en zetten we hem dan 2 minuten op de trap en daarna moet hij dan sorry tegen zijn zusje zeggen.
Mijn zoon krijgt echt genoeg aandacht van ons, we gaan ook vaak genoeg alleen met hem weg.
Gisteren stond mijn zoon voor mij aan tafel met speelgoed te spelen en ik zat gewoon achter hem mijn dochter te voeden en met hem te praten om hem maar af te leiden en aandacht te geven maar op het moment toen mijn dochter een beetje begon te jammeren toen haalde hij opeens uit en krabbelde in haar gezicht en het bloed kwam er uit...Nou ik was me daar toch kwaad (ik kon me gelukkig beheersen) dat ik hem een kwartier op de trap heb laten zitten tot ik weer wat rustig was.... daarna was mijn zoon zo mak als een lammetje maar een uur later lijkt het wel of hij alles weer vergeten is en geeft haar gewoon weer een mep. Het lijkt wel of dat op de trap zitten niet helpt!
Nu heb ik ook zoiets van dat hij helemaal niet meer aan zijn zusje mag zitten en dat hij het eerst aan ons moet vragen of hij een kusje mag geven of mag aaien. Hoe gaan jullie hier mee om?
Hij kan ook wel lief zijn hoor en dan zitten ze samen te schateren en dan zeggen we ook dat hij lief is om hem te belonen.
Maar dat jaloerse gedrag ben ik echt zat dus ik moest even mijn verhaal kwijt. Ik ben benieuwd naar jullie verhalen!
Groeten,
An
Ik heb een zoon van 2,5 en een dochter van 5 mnd. Al die tijd ging het harstikke leuk tussen die twee, maar opeens sinds vorige week wordt mijn zoon heel erg jaloers op haar vooral als ik haar borstvoeding geef.
Als ze begint te huilen slaat hij haar of knijpt haar zomaar in de been of hij begint tegen haar te gillen zodat ze gaat huilen..uiteraard accepteren wij dit niet en zetten we hem dan 2 minuten op de trap en daarna moet hij dan sorry tegen zijn zusje zeggen.
Mijn zoon krijgt echt genoeg aandacht van ons, we gaan ook vaak genoeg alleen met hem weg.
Gisteren stond mijn zoon voor mij aan tafel met speelgoed te spelen en ik zat gewoon achter hem mijn dochter te voeden en met hem te praten om hem maar af te leiden en aandacht te geven maar op het moment toen mijn dochter een beetje begon te jammeren toen haalde hij opeens uit en krabbelde in haar gezicht en het bloed kwam er uit...Nou ik was me daar toch kwaad (ik kon me gelukkig beheersen) dat ik hem een kwartier op de trap heb laten zitten tot ik weer wat rustig was.... daarna was mijn zoon zo mak als een lammetje maar een uur later lijkt het wel of hij alles weer vergeten is en geeft haar gewoon weer een mep. Het lijkt wel of dat op de trap zitten niet helpt!
Nu heb ik ook zoiets van dat hij helemaal niet meer aan zijn zusje mag zitten en dat hij het eerst aan ons moet vragen of hij een kusje mag geven of mag aaien. Hoe gaan jullie hier mee om?
Hij kan ook wel lief zijn hoor en dan zitten ze samen te schateren en dan zeggen we ook dat hij lief is om hem te belonen.
Maar dat jaloerse gedrag ben ik echt zat dus ik moest even mijn verhaal kwijt. Ik ben benieuwd naar jullie verhalen!
Groeten,
An