<p>Hallo,</p><p>Ik moet even kwijt. Ik ben jaloers en jawel op mijn man. Ik ben nu 32 weken en mijn buik zit in de weg. Terwijl mijn man geniet van feestjes met een lekker glaasje wijn. Ben ik na een uurtje anderhalf weer weg ivm klachtte... ik snak naar een borreltje. Baileys sherrydance rode wijn pinor grigio. Oh man! Ik blijf er zeker van af hoor. Maar ik vind t nu allemaal beetje saai worden zit een beetje in een sleur. Overal waar ik kom is t babypraat. Mannen zitten ongevraagd aan mijn buik, mamas geven de beste adviezen en de nog niet mamas hebben bergen met vragen en kijken je verbaasd aan. </p><p>Ik ben t een beetje beu. Ik wil ook een borreltje mee drinken en t over wat anders hebben. Ik kap de gesprekken ook vaak af hoor. </p><p>Ik ben jaloers op mijn man dat hij nog lekker zijn leven leeft en kan genieten tot t echt niet meer kan. En ik thuis op de bank lig met de zoveelste slechte film. </p><p>T is niet zo dat hij nooit thuis is en alleen maar feest haha. </p><p>Ook ben ik jaloers op mijn vriendinnen met hun mooie nieuwe leuke outfit. Terwijl ik loop in een broek die afzakt en shirtjes die elke zwangere wel heeft. Streepjes.</p><p>Ben toe aan t shoppen, voor mezelf!, die kleine heeft straks genoeg, aan een gezellig wijntje om de slappe lach van te krijgen. Om even wat dingen meer los te laten, te ontspannen. </p><p>En ik wil haar mijn kleine meisje zo graag vast houden. Daar verlang ik nog wel t meeste naar!! </p>