Jaloerse viervoeter...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Sinds onze kleine man thuis is is onze kleine dame erg jaloers. Ik heb het over onze poes, inmiddels 5,5 jaar oud, totaal geen schootkat, maar wil dolgraag de koningin des huizes zijn. Haar vriendje (een fret) is helaas eind 2010 overleden en spelen met het kleine mannetje gaat natuurlijk nog niet. Ze vind hem niet leuk, hij ruikt gek en we zijn de hele dag met hem bezig. Plotseling heeft ze dus mega aandacht nodig van ons, wil ze zelf op schoot en de hele dag geaaid worden.

Vanmorgen behaalde dit aandachttrekken wel een hoogte punt (of diepte punt, het is maar net hoe je het bekijkt). Mevrouw besloot dat, toen wij druk in de weer waren om ons zelf en de kleine man te voorzien van schone kleding en voedsel, het leuk was haar poep uit de kattenbak over de keukenvloer te smeren... Ik zit dus nu hier, nog in mijn pyjama te kolven nadat ik eerst de hele keuken grondig heb mogen dwijlen...
Grrrrr!

Hebben jullie ook van die jaloerse 'kindjes' rondlopen...?

Xxx
 
Wij hebben 2 katten en die zijn nu niet meer jaloers. Misschien "went het". Vooral de bij de eerste en de tweede waren ze erg jaloers. Tijdens de kraamweek waakte onze kater als een leeuw over ons. Lag heel de tijd bij mij in bed en hield alles en iedereen in de gaten. haha was echt lief. Maar ook minder leuke dingen idd als in huis plassen en poepen. Misschien dat de leeftijd ook meespeelt, ze zijn nu bijna 11 jaar. Nu hebben ze er met de komst van Ravi eigenlijk helemaal geen moeite meer mee. Fijn dus.

Knuffel voor de kleintjes,
zowel de poes als voor Gabriel
 
hoihoihoi,,

hier andere jaloerse viervoeters,, de hondjess..

sinds de kleine meid er is is er met de honden geen land mee te bezeilen.. ze luisteren niet en doen maar waar ze zin aan hebben...

hopelijk dat het hier ook gaat wennen..:D

veel succes verder met de kleine en de kat:D

groetjess,,, samantha
 
hoi!
Wij heben 2 katten, de een vond het allemaal geen probleem zolang we haar maar niet lastig vallen als ze ligt te slapen.. en de ander die vind het vooral leuk om debiel te doen als wij bezig zijn met de fles/luier etc. Gelukkig beperkt zich dit tot als een gek rondrennen door de kamer en (ja hoe verzin je het) het plakplastic van de ramen trekken.
Moet zeggen dat het langzaam minder word dus denk dat het ff wennen is.
Groetjes Sandra
 
@sandra ik vind hem wel origineel bedacht van jullie viervoeter!!!!

Wij hadden een poes en een kater, maar in mijn kraamweek ging onze poes ineens heel vreemd doen. Op de grond liggen (deed ze nooit), door de pootjes zakken, enz. Dus daar zijn we acuut mee naar de dierenarts gegaan (terwijl de verloskundige een heel verhaal over geel worden van Milan aan het bazelen was) en dat bleek goed mis te zijn. Een tumor in de maag met uitzaaiingen naar de longen. We hebben haar in laten slapen, want mijn lieverd hoeft geen pijn te lijden. Ze was inmiddels bijna 15 jaar. De dag erna is mijn man haar gaan halen, want ik wilde haar graag in de tuin begraven. Dus in de ene kamer lag onze poes en in de kamer ernaast lagen Milan en ik. 's middags toen iedereen weg was hebben we haar begraven. Bah terwijl ik het typ lopen de tranen alweer over mijn wangen. Wat een k... dagen waren dat.

Onze kater was dus volledig van de leg. Zijn vriendinnetje was er niet meer, vrouwtje en baasje hadden geen tijd, want die waren met dat rare ding (lees Milan) bezig waar zoveel herrie uit kwam. Zodra hij ook maar een geluidje hoorde ging hij er weer vandoor (vooral enorm zielig als Milan boven huilde en katerlief het beneden door de babyfoon ook nog hoorde). Resultaat: katertje lag eenzaam en alleen in een hoekje.

Uit schuldgevoel ben ik een nieuw kussen voor hem gaan maken voor in de mand en een eigen dekentje voor op de bank. Van een oude deken en wat oude blousen. Hij vindt het helemaal heerlijk.
Inmiddels huilt Milan lang niet meer zoveel dus dat nare ding begint hij nu toch wel interessant te vinden. Maar het is wel nog enorm eng!

Dus onze kater is niet jaloers, wel volledig van de kaart en een beetje eenzaam. Maar elke dag gaat het een beetje beter. Ze worden vast vriendjes, want katerlief vond het tijdens de zwangerschap heerlijk om zich over mijn dikke buik te draperen :)

Succes met jullie viervoetertjes!
Liefs banka
 
Heerlijk te lezen dat ik niet de enige ben met een vreemd gedragend 'kindje' ;-)

En wat ontzettend sneu Bianca :-(
gecondoleerd nog met je dametje, vreselijk als zoiets gebeurd :-( Onze fret had leukemie en hebben we ook moeten laten inslapen, vreselijk :-(

Hopelijk worden onze kindjes allemaal vriendjes en wennen ze goed aan elkaar!

Liefs, Marieke
 
Kinderen en beestjes. Dat kan toch eigenlijk alleenmaar heel leuk worden. Als ze eenmaal aan het "andere soort' gewend zijn. Moet soms wel lachen als ik de kater zo zie kijken naar Milan.

Beestjes zijn ook je kindjes, vreselijk als daar iets mee is. Ik snap al die dierenwreedheid ook nooit, hoe kunnen mensen dat doen? Maar dat is weer een andere discussie.

Pootje van kater pummel voor jullie viervoeters
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan