Jaloezie stiefdochter

[frXFmonx3RBF4s5U]

Wij hebben een best groot probleem thuis. Ik ben nu 27 weken zwanger en mijn stiefdochter is 10 jaar, zij is 2x in de maand bij ons een weekend. Ze mankeert psychisch het een en ander en dat zijn ze nu ook aan het onderzoeken, ook zit ze op speciaal onderwijs.
Ze was in het begin erg enthousiast over haar nieuwe broertje maar sinds paar weken zegt ze dat ze het rot kind niet moet, en ze hem gaat vermoorden. Bij corrigeren geeft ze antwoorden zoals boeit me niet, of het is toch mijn leven ik beslis het. Als wij proberen te corrigeren en beetje onze stem verheffen gaat ze huilen.
Ik heb altijd een fantastische band gehad met haar en ze was zeer gesteld op mij.
Thuis bij haar moeder word ze wat wij weten beetje aan haar lot overgelaten. Denk hierbij aan, uren alleen thuis, ze moet alleen naar school, zichzelf wakker maken enz.

Dit weekend is de bom gebarsten omdat ze hele weekend zo verschrikkelijk brutaal was. Haar vriendinnetje uitschelden, stiekem is ze ook naar boven gegaan in de nacht en heeft ons gefilmd in de slaapkamer (wij waren gewoon aan het slapen) maar heeft dus ook verzonnen dat wij op dat filmpje aan het zoenen waren?
Het was 03:00 en wij waren aan het slapen maar goed, zij heeft dit filmpje naar oma gestuurd en naar der moeder en hun wijsgemaakt dat wij aan het zoenen waren boven, (je ziet helemaal niks op het filmpje alleen zwart en m’n man snurken)

Toen ik haar hierop aansprak, zei ze dat het haar leven was en ze doet wat ze wilt. Ik deed mijn stem verheffen en ze is huilend weggestormd naar buiten. Ze heeft oma gebeld en oma heeft haar bij vriendinnetje opgehaald. Mijn man heeft nog geprobeerd om te praten maar er was geen gesprek mee te voeren.

Ik heb nu tegen mijn man gezegd, dat zij niet meer welkom is bij ons thuis. Hij is vrij om haar te zien bij oma of waar dan ook, maar dit huis hoort een veilige omgeving te zijn voor de baby. Aangezien ze al 10x gezegd heeft dat ze der broertje in de prullenbak zal gooien en dat sneaky gedoe met het filmen… ik voel mij niet meer veilig in huis met haar.
Mijn man en haar oma hebben voorgesteld om te praten, ik wil dit best doen maar mijn besluit staat vast. Ze komt niet meer hier in huis.

Ik zou het mezelf niet kunnen vergeven mocht er iets gebeuren als ik bijv op toilet zit en de baby is samen met mijn stiefdochter en er gebeurd wat.

met moeder is er ook geen gesprek te voeren, of er psychische hulp is voor mijn stiefdochter weet ik ook niet want moeder is om plat te zeggen, net zo gek helaas.. ik sta echt beetje met mijn rug tegen de muur helaas.

 

[Essil]

Gedrag kan gecorrigeerd worden, maar jaloezie niet. Je kan proberen het bespreekbaar te maken, of eigenlijk waarschijnlijk beter haar vader kan dat proberen.
Ze ziet vermoedelijk jullie relatie intenser worden vanwege de zwangerschap. Waardoor ze het gevoel krijgt haar vader of zelfs jullie beiden te verliezen. En dat is ook gewoon een beetje zo.
Met zeggen dat ze niet meer mag komen, vanwege moeilijk gedrag rondom de baby bevestig je dat ook nog eens.
Het was beter geweest haar veel eerder in het proces duidelijk te maken dat een baby wel extra tijd en aandacht nodig heeft, en een zwangerschap best wat energie kost. Waardoor er tijdelijk minder over is voor haar, maar dat dat niet betekent dat jullie van haar minder houden.
Het is een kind. Een kind heeft bij het opgroeien bovenal liefde nodig.

Ik zou hierbij ook niet de hulp van de biologische moeder zoeken. Die zou er best weleens belang bij kunnen hebben dat de band met jullie verbroken wordt.

 

[Lillibet]

Gedrag kan gecorrigeerd worden, maar jaloezie niet. Je kan proberen het bespreekbaar te maken, of eigenlijk waarschijnlijk beter haar vader kan dat proberen.
Ze ziet vermoedelijk jullie relatie intenser worden vanwege de zwangerschap. Waardoor ze het gevoel krijgt haar vader of zelfs jullie beiden te verliezen. En dat is ook gewoon een beetje zo.
Met zeggen dat ze niet meer mag komen, vanwege moeilijk gedrag rondom de baby bevestig je dat ook nog eens.
Het was beter geweest haar veel eerder in het proces duidelijk te maken dat een baby wel extra tijd en aandacht nodig heeft, en een zwangerschap best wat energie kost. Waardoor er tijdelijk minder over is voor haar, maar dat dat niet betekent dat jullie van haar minder houden.
Het is een kind. Een kind heeft bij het opgroeien bovenal liefde nodig.

Ik zou hierbij ook niet de hulp van de biologische moeder zoeken. Die zou er best weleens belang bij kunnen hebben dat de band met jullie verbroken wordt.

Ik ben het hier mee eens.
Hier is een meisje van 10 jaar, wat een scheiding heeft meegemaakt van haar ouders en veel grote veranderingen. Daarnaast heeft ze zelf problemen. Een kind heeft liefde nodig.
Als volwassene hebben we de kracht en mogelijkheid om iets te veranderen ten goede in het leven van kinderen.
Kinderen kunnen dat zelf niet, die zijn afhankelijk van de begeleiding van volwassenen.
Je vertelde dat je tot voor kort een goede band had met haar.
Hoe is relatie vader met dochter?
Ik denk, wat Essil ook zei, dat stiefdochter voelt dat ze jullie een beetje gaat verliezen.
Ook al is het enorm moeilijk, probeer weer iets van toenadering te zoeken. En als jullie samen wat doen, knutselen of samen koken, vraag haar dan: hoe voel je je? Wil je ergens over praten?
En vader kan hier zeker ook veel in investeren. Zijn dochtertje is pas 10