Gisteren was het dan zover. Jamie moest geholpen worden aan zijn
amandelen en hij kreeg buisjes. Om 8 uur moesten we in het ziekenhuis
zijn. Het zou nog eventjes duren, maar om half 9 kwam de zuster al
vertellen dat we Jamie klaar mochten maken. Hij kreeg een zetpilletje
en een schort aan. Toen werden we naar de OK gereden. Jamie wilde neit
op bed zitten, dus ik heb hem gedragen. Eenmaal in de OK was het tijd
voor de narcose. Ik vond het echt heel vervelend om te zien. Het ging
gelukkig vrij rustig en Jamie was snel onder zeil. Ik ging met tranen
de OK uit. Het is toch wel wat om je kleine ventje daar zo te zien
liggen. Na ongeveer 10 / 15 minuutjes was het al gebeurd en mocht ik
weer naar hem toe. Oh wat was dat vervelend zeg. Het schijnt dat als ze
huilend in de narcose gaan er ook huilend uit komen. Dit was bij Jamie
ook het geval. Hij was helemaal overstuur. Zo erg heb ik hem nog nooit
gezien. Daar zat ik dan met mijn ventje op schoot. Hij was zo boos en
verdrietig. Hij wist niet wat hem overkwam. Nou ik hield het ook niet
droog. Wat een ellende. Het heeft ongeveer 2 uur geduurd voordat hij
weer een beetje gekalmeerd was. Ook dit schijnt erbij te horen. Maar
leuk was anders. De KNO arts kwam nog langs om te vertellen dat er echt
veel vocht uit zijn oortjes kwam en en dat zijn amandelen heel erg
waren opgezet. het was dus echt een goede keuze geweest. Gelukkig werkt
de pijnstilling wel heel goed. Jamie ging weer lekker drinken en heeft
over heel de dag 3 ijsjes op, hihi. Ja dat mag dan! Tussendoor heeft
hij nog regelmatig geslapen en 's middags ging hij alweer lekker
spelen. 's Avonds heeft hij al een lekker boterhammetje op. Dus ook dat
ging heel goed gelukkig. Alleen toen was het bedtijd, maar door de
medicijnen was hij helemaal niet moe. Terwijl ik kapot was. Hij ging
pas om half 10 slapen. Ik was blij dat ik ook mijn ogen dicht kon doen.
Jamie heeft heerlijk geslapen en ik heb een beroerde nacht gehad op een
stretcher die niet echt lekker lag. Vandaag kwam de KNO arts vertellen
dat wel eindelijk naar huis toe mochten. En we hebben een boterhammetje
op en Chiel kwam ons halen. 's Middags heeft hij lekker lang geslapen
en hij is alweer lekker aan het opknappen. Vanavond heeft alweer
redelijk goed gegeten, dus dat gaat helemaal goed komen.
Hier nog wat foto's van mijn ventje:
Gelukkig hebben we het weer achter de rug Nu maar hopen dat hij snel weer de oude is.
Gr. Natasja mv Jamie
amandelen en hij kreeg buisjes. Om 8 uur moesten we in het ziekenhuis
zijn. Het zou nog eventjes duren, maar om half 9 kwam de zuster al
vertellen dat we Jamie klaar mochten maken. Hij kreeg een zetpilletje
en een schort aan. Toen werden we naar de OK gereden. Jamie wilde neit
op bed zitten, dus ik heb hem gedragen. Eenmaal in de OK was het tijd
voor de narcose. Ik vond het echt heel vervelend om te zien. Het ging
gelukkig vrij rustig en Jamie was snel onder zeil. Ik ging met tranen
de OK uit. Het is toch wel wat om je kleine ventje daar zo te zien
liggen. Na ongeveer 10 / 15 minuutjes was het al gebeurd en mocht ik
weer naar hem toe. Oh wat was dat vervelend zeg. Het schijnt dat als ze
huilend in de narcose gaan er ook huilend uit komen. Dit was bij Jamie
ook het geval. Hij was helemaal overstuur. Zo erg heb ik hem nog nooit
gezien. Daar zat ik dan met mijn ventje op schoot. Hij was zo boos en
verdrietig. Hij wist niet wat hem overkwam. Nou ik hield het ook niet
droog. Wat een ellende. Het heeft ongeveer 2 uur geduurd voordat hij
weer een beetje gekalmeerd was. Ook dit schijnt erbij te horen. Maar
leuk was anders. De KNO arts kwam nog langs om te vertellen dat er echt
veel vocht uit zijn oortjes kwam en en dat zijn amandelen heel erg
waren opgezet. het was dus echt een goede keuze geweest. Gelukkig werkt
de pijnstilling wel heel goed. Jamie ging weer lekker drinken en heeft
over heel de dag 3 ijsjes op, hihi. Ja dat mag dan! Tussendoor heeft
hij nog regelmatig geslapen en 's middags ging hij alweer lekker
spelen. 's Avonds heeft hij al een lekker boterhammetje op. Dus ook dat
ging heel goed gelukkig. Alleen toen was het bedtijd, maar door de
medicijnen was hij helemaal niet moe. Terwijl ik kapot was. Hij ging
pas om half 10 slapen. Ik was blij dat ik ook mijn ogen dicht kon doen.
Jamie heeft heerlijk geslapen en ik heb een beroerde nacht gehad op een
stretcher die niet echt lekker lag. Vandaag kwam de KNO arts vertellen
dat wel eindelijk naar huis toe mochten. En we hebben een boterhammetje
op en Chiel kwam ons halen. 's Middags heeft hij lekker lang geslapen
en hij is alweer lekker aan het opknappen. Vanavond heeft alweer
redelijk goed gegeten, dus dat gaat helemaal goed komen.
Hier nog wat foto's van mijn ventje:
Gelukkig hebben we het weer achter de rug Nu maar hopen dat hij snel weer de oude is.
Gr. Natasja mv Jamie
